Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Marga Jacobs

10-02-195215-05-2020
      Marga heeft na een mooi leven vol liefde en levensvreugde op vrijdag 15 mei 2020 afscheid moeten nemen van het leven. Marga had al enige tijd een zeldzame hersentumor, die zich steeds meer liet gelden. Toch was de tijd eerder rijp dan verwacht. Tot het einde toe heeft ze haar helderheid van geest en humor weten te behouden. Marga heeft ons uiteindelijk rustig en vredig verlaten. We zullen haar missen en met veel liefde aan haar blijven denken.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Marga Jacobs Milieuprijs
        reactie 101   |   niet OK

        Marga Jacobs was jarenlang voorzitter van de vereniging Leefmilieu. Een groot deel van haar leven heeft ze zich belangeloos ingezet voor het ondersteunen van mensen die opkomen voor het lokale leefmilieu. Zij deed dat met veel passie en op een geheel eigen wijze waarbij ze mensen steeds met elkaar wist te verbinden.

        Een aantal (oud) bestuursleden van Leefmilieu nam het initiatief om Marga te eren met een tweejaarlijkse milieuprijs. Daarmee willen ze tegelijkertijd mensen een pluim geven die zich met dezelfde energie als Marga inzetten voor een beter leefmilieu.
        Op 28 januari 2024 is de eerste Marga Jacobs Milieuprijs uitgereikt.

        Lees meer over deze prijs op: https://www.leefmilieu.nl/Marga-Jacobs-milieuprijs


        Wil - Nijmegen
        3 februari 2024

        Deel deze pagina:

      • Ter ere van mama's geboortedag
        reactie 100   |   niet OK

        Lieve mama,

        10 februari 1952 kreeg men te horen,
        dat er een lief meisje was geboren.

        De nieuwe wereld was vast even wennen,
        en leerde in je leven heel wat mensen kennen.

        Je hebt zoveel gezegd en gedaan,
        en daar mag even bij worden stil gestaan.

        Op deze bijzondere dag,
        heb ik zowel een traan als een lach.

        Ik voel me verbonden de mensen,
        die jou ook weer levend wensen.

        In hele concrete zin hebben jij en papa mij het grootste geschenk gegeven,
        en dat is natuurlijk mijn leven.

        En ookal is het leven is niet altijd fijn,
        het is zeker om dankbaar voor te zijn.

        Je geloofde altijd al in de kracht van de wetenschap,
        en zo bezien heb ik je altijd al voor 50% bij me gehad.

        Vandaag had ik je willen knuffelen en zien,
        en samen taart eten voor tien.

        Vandaag had ik je verhalen willen horen,
        en je met mijn gitaarspel willen bekoren.

        Tegen je praten was zo fijn,
        en om weer met het hele gezin te kunnen zijn.

        Helaas moeten we je vandaag missen,
        en hoe dát precies moet, dat is nog gissen.

        Liefs, Inge


        Inge - Arnhem
        10 februari 2021

        Deel deze pagina:

      • Mama
        reactie 99   |   niet OK

        Zo lang ik me kan herinneren zijn er regelmatig bijeenkomsten bij mijn ouders thuis geweest. Vaak met bekende gezichten en soms met nieuwe. Toen ik ouder was ging ik ook wel vaker mee als er een grotere bijeenkomst werd georganiseerd, om een beetje te helpen of uit interesse waar mijn ouders toch steeds mee bezig waren. Als de mensen er dan achter kwamen dat ik de dochter van Marga was kreeg ik soms de vraag of ik wel wist hoe bijzonder mijn moeder was, of juist dat ik het wel zwaar zou hebben met Marga als mijn moeder. In beide gevallen kon ik mijn schouders ophalen, want hoezo dan, dit is gewoon mijn moeder? Het is duidelijk dat Marga bij veel mensen ontzag opwekte, maar ook op veel waardering kon rekenen. Ze heeft op zo veel manieren impact gehad op het leven van mensen, door het geven van aandacht, kennis en steun. Ik heb grote bewondering voor de onuitputtelijke energie waarmee Marga haar leven vormgaf en ik mag alleen maar hopen dat ik in mijn leven ook de kans krijg zo’n positieve kracht te zijn in het leven van anderen.

        Je zou denken dat de aandacht die naar buiten ons gezin ging ten koste ging van de aandacht voor ons, maar niets is minder waar. Ik realiseer me nu, zeker nu we zelf een kindje hebben, dat zowel Marga als Wil oneindig geduld en aandacht voor mij hebben gehad. Of het ging om verhalen van school, beestjes kijken in de tuin of hulp met mijn huiswerk, ze stonden altijd voor ons klaar.

        En nog. Pas veel later realiseerde ik me dat dit een kostbaar goed is en dat lang niet iedereen de kans heeft onder deze omstandigheden op te groeien. Op mijn geboortekaartje stond “Wij hopen dat zij haar weg zal vinden in deze woelige wereld”. Dit is tot nu toe wel gelukt. Door mijn ouders steun heb ik de kans gekregen beste uit mezelf te halen en te komen waar ik nu ben.

        Mama, jij hebt de laatste jaren van je leven veel tijd gemaakt om voor Rowan te zorgen. Je wist dat ik zwanger was van jullie tweede kleinkind, maar helaas heb je de geboorte van Luka niet meer mee kunnen maken. Er is veel gebeurd dit jaar, en het is gek dat je er niet meer bent om deze nieuwe gebeurtenissen mee te delen. Maar we zullen allemaal ons best doen om ons een weg te banen in deze woelige wereld zonder jou.

        Liefs Manoe


        Manoe - Nijmegen
        31 december 2020

        Deel deze pagina:

      • Dag Marga, bedankt!
        reactie 98   |   niet OK
        Geschokt en met verdriet vernam ik dat Marga Jacobs, de bevlogen voorzitter van Vereniging Leefmilieu, afgelopen mei is overleden. Marga steunde de inspanningen van Stichting Laagfrequent geluid om de problematiek meer de aandacht te geven die het verdient. Buiten dat was het een fijn mens om te mogen ontmoeten, dankzij haar dacht ik soms....het komt vast nog wel eens goed....alleen niet vanzelf. Ieder die om haar gaf en herinneringen koestert wens ik veel sterkte bij dit verlies.
        Lies Jonkman, voormalig secretaris van Stichting Laagfrequent geluid.

        Lies - Veenendaal
        19 november 2020

        Deel deze pagina:

      • 2020
        Terugblik op de uitvaart van Marga
        reactie 97   |   niet OK

        De uitvaart van Marga is nu alweer enige weken geleden en door de coronamaatregelen mochten er toen maar weinig mensen bij aanwezig zijn. Van steeds meer kanten krijg ik nu vragen over hoe we de uitvaart hebben georganiseerd en hoe die is verlopen. Het korte antwoord is dan, dat het eigenlijk allemaal heel goed is gegaan. Los natuurlijk van het feit dat het overlijden van Marga heel verdrietig is en dat die coronacrisis extra roet in het eten gooide. Het lange verhaal begint bij dat we al langer wisten dat Marga niet lang meer te leven had en dat we ons dus op het overlijden van Marga hebben kunnen voorbereiden. Zo heeft het ons erg geholpen dat we met Marga van tevoren hebben kunnen bespreken hoe ze de uitvaart geregeld wilde hebben. Steekwoorden waren: eenvoudig, zoveel mogelijk als gezin alles zelf regelen, betrokken sprekers, goede muziek, liefst een beetje vrolijk. Een van de onderwerpen was ook welke kist we moesten kiezen. We waren er al snel uit dat het geen kist zou worden, maar dat we Marga in een doek gewikkeld op een draagbaar zouden leggen. Marga wist ook al welke doek. We hadden nog een katoenen lap stof met een Afrikaanse waxprint van gele zonnetjes op een rode met zwarte ondergrond, die vond Marga heel geschikt. Dus toen Marga overleed wisten we wat ons te doen stond. Als eerste maakte we een draagbaar: een houten plank met een opstaande rand en aan weerzijden handvatten om te dragen. De draagbaar hebben we samen beschilderd met bloesemtakken. Van de Afrikaanse lap maakten we een lijkwade, waar we Marga in wikkelden en haar vervolgens op de draagbaar legden. Het voelde goed dit samen zo te doen. De dag daarop hebben we de draagbaar met Marga in de tuin gezet en er bloemen op gelegd. Zo zijn we na het overlijden nog langere tijd met Marga bezig geweest en hebben we ieder op onze eigen manier afscheid kunnen nemen van Marga. In de dagen die volgden hebben we de rouwkaarten afgedrukt en rondgestuurd en verdere afspraken gemaakt met het uitvaartcentrum. Het programma voor de uitvaart gemaakt, de sprekers gevraagd, de bijbehorende muziek uitgezocht en een fotopresentatie gemaakt met foto’s van Marga door de jaren heen. Het was een drukke week, maar het liep gelukkig allemaal als op rolletjes. Lastig was wel dat we maar met maximaal 30 personen in het uitvaartcentrum mochten zijn, want wie mag dan wel komen en wie niet? Gelukkig kon de uitvaart ook via internet bekeken worden, maar ook hier was er een beperking aan het aantal mensen dat we mochten uitnodigen, zodat we veel mensen hebben moeten teleurstellen. Op de dag van de uitvaart waren we dus goed voorbereid en dat was maar goed ook, want iedereen was behoorlijk emotioneel. Het ging gelukkig allemaal goed en ook de techniek liet ons niet in de steek. We zaten in een ruime en lichte zaal met uitzicht op een tuin. Voor in de zaal stond de draagbaar met Marga in de doek gewikkeld. Voor de draagbaar stonden een aantal vazen met bloemen, achter de baar een aantal grote brandende kaarsen. We hadden 6 sprekers, steeds afgewisseld met muziek. Behalve van de kinderen en de broer van Marga, was er een bijdrage vanuit Leefmilieu en vanuit het werk van Marga. De uitvaart begon rustig met The Shire van Howard Shore en Korrels Zand van Liselore Gerritsen. Wie wilde kond de tekst van Korrels Zand meelezen in het programmaboekje. Daarna het minder rustige My Silver Lining van First Aid Kit en This is the Life van Amy McDonald. Dan het stevige Me and Bobby MC Gee van Janis Joplin en als afwisseling het stemmige Mag Ik Dan Bij Jou van Claudia de Brei. Tot slot het powervolle Gracias A La Vida van Mercedes Sosa, waarvan we de tekst en bijbehorende vertaling in het programmaboekje hadden opgenomen. Als rustige uitloop hadden we gekozen voor Concerning Hobbits van Howard Shore. Terwijl de muziek speelde, liep ook de fotopresentatie met foto’s van Marga. Na afloop kwamen de bezoekers een voor een naar voren om afscheid te nemen. Wie wilde kon bloemen uit de vazen pakken en die op de baar leggen en al dan niet nog een hand op Marga leggen. Later hebben we van meerdere mensen gehoord dat ze het prettig vonden dat Marga niet in een kist lag en dat ze zelf ook zo een uitvaart zouden willen hebben. Omdat we na de uitvaart geen koffietafel mochten houden en iedereen direct weer naar buiten moest, hadden we bij de uitgang een tafeltje neergezet, helemaal in Marga’s stijl, met repen chocola, ingepakte koek en flesjes drinken. Zo kon iedereen toch wat te snoepen en te drinken meenemen voor onderweg. Eenmaal thuis konden we uitpuffen van een drukke week en konden we de boel weer gaan opruimen. Inmiddels begonnen ook de eerste condoleancekaarten en reacties op Memori.nl binnen te komen. Tot nu toe hebben we veel lieve kaarten mogen ontvangen en op Memori.nl veel mooie herinneringen mogen lezen. Die hebben ons werkelijk goed gedaan en veel troost gegeven.

        Wil Janssen


        Wil - Nijmegen
        30 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Dag HBO-I collega...
        reactie 96   |   niet OK
        We hebben elkaar jaren geleden leren kennen in de HBO-I Stichting, het samenwerkingsverband van ict-opleidingen in Nederland. Jouw inbreng, intelligentie en humor zal ik nooit vergeten. Je mengde je niet snel in discussies, luisterde eerst een tijdje en kwam dan met een rake opmerking of suggestie waardoor de discussie meteen klaar was. Tijdens vergaderpauzes, conferenties en excursies hebben we ook persoonlijke zaken gedeeld. Je beschikte over een enorme dosis wijsheid en relativeringsvermogen - een heel fijne combinatie. Dank voor de mooie gesprekken en wijze lessen.

        Miranda - Arnhem
        23 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Buurvrouw
        reactie 95   |   niet OK
        Ik wil jullie sterkte wensen. Samen met Paul was ik jullie buurvrouw in de Dennenstraat, later kwam ik Marga nog wel eens tegen en volgde stedelijk leefmilieu. Wat heeft zij veel gedaan, rustig, verstandig en bevlogen. Wat zullen jullie haar missen....sterkte!

        Maria - Nijmegen Lent
        19 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Dankbaar
        reactie 94   |   niet OK
        Een mengsel van verdriet en warme gevoelens is wat ik nu voel.
        Marga is een prachtig voorbeeld van hoe een mens meer kan zijn dan één mens.
        Ik ben dankbaar dat ik Marga heb leren kennen.

        Bertus - IJzendoorn
        16 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • afscheid van mijn grote zus
        reactie 93   |   niet OK
        Marga zei altijd: “het leven is als een kaars, alleen weet niemand hoe lang hij brandt”.
        Nooit is het in mij opgekomen dat juist Marga’s kaars veel te vroeg zou doven.

        Dromen zijn de zaadjes van actie. De meeste mensen blijven hangen in dromen.
        Marga niet! Zij was al een power vrouw voordat het woord was uitgevonden.
        Draait het in de huidige tijd vaak om het ik, bij Marga is het collectief, de as waarom het leven draait.

        Haar energie, kennis, kunde, en zich met hart en ziel inzetten voor een groep of de samenleving, daar ging het om. En dat zonder zichzelf als een sloof ondergeschikt te maken. Want als je de wereld onderverdeeld in kanariepietjes en olifanten, dan was Marga zeker geen schuw vogeltje. Ze durfde rustig eens stevig in de bus te blazen.
        Rangen en standen vormden geen beletsel. Zeker als er sprake is van onrechtvaardigheid. Dan druk je op haar allergie knop en dat is niet slim.
        Dan haalt ze alles uit de kast en wordt de zaak tot de bodem uitgezocht.
        Doktoren en hulpverleners van mijn hoogbejaarde ouders kunnen daarover meepraten. Die kregen zo af en toe onderricht in hun eigen specialisatie.
        En dat kan best intimiderend overkomen. Maar resultaat had het altijd.

        Wil was de liefde van haar leven die paste als het perfecte puzzelstuk.
        In het liedje van Claudia de Breij kan het vraagteken weg. Mag ik dan bij jou? Was “jij mag onvoorwaardelijk bij mij”.

        Marga had het begeleiden van onze ouders gedurende hun laatste levensjaren verheven tot één van haar belangrijkste ‘projecten’. En daarin was ook voor Wil een prominente plaats ingeruimd. Niets was ze te veel, doktersbezoek, contact onderhouden met de verzorging, altijd een lekkere maaltijd meebrengen om samen met de oudjes op te peuzelen en een fijne wandeling door het park.

        Terecht nog belangrijker was het eigen gezin. Zoals ik het zag zijn betere ouders niet te vinden. Ondersteunend in materiele, opvoedkundige en vooral in emotionele zin.
        Er gewoon zijn als het nodig is en liefdevol omgegaan met de kleine en grote zorgen van Manoe, Inge en Erwin.

        Leidend was Marga in het bij elkaar houden van onze familie. Pa en Ma, Leen, Ingrid en ik werden een paar keer per jaar uitgenodigd om de verjaardagen in gezamenlijkheid te vieren. Oneindig veel taart en een heerlijke maaltijd stonden altijd op het programma. Relaxed stond ze dan achter enorme pannen te koken en te bakken om al die hongerige monden te voeden. Ze genoot daar zichtbaar van.

        Als docent aan de Avans hogeschool heeft Marga heel wat jongens en meisjes op de drempel van volwassenheid op een waarde gedreven manier wegwijs gemaakt in de wereld van de ICT. In mijn fantasie heb ik mij voorgesteld hoe zoiets ging. Voor de klas staat een vrouw van in de 60 met een stevige bos, van wat eens rossig haar was, niet gekleed naar de laatste mode, maar naar wat lekker zit. Jezelf een hele bink vinden en dan door zo’n oudje in de pan worden gehakt op kennis en kunde.
        En niet door je eens lekker af te zeiken zoals tegenwoordig de trend is, maar gewoon door het stellen van logische vragen. Alleen zijn het vragen waar je nog nooit een seconde over hebt nagedacht. Kijk, dat is niet alleen een lesje computergedoe, maar ook een gratis lesje filosofie.

        Claudia heeft al gesproken over de rol van Marga in de vereniging leefmilieu.
        Een rol die perfect past in haar wereldbeeld en onverschrokkenheid. Waar anderen de macht van bedrijven en onmacht van ambtenaren accepteren als een fact of life is Marga in de actiestand geschoten. Het is echt geweldig dat ze de stikstof-uitspraak nog mee heeft mogen maken. Een resultaat waar we er allemaal gezonder van worden en een forse bijdrage levert aan de awareness onder de bevolking over het belang van een gezond milieu. Een prestatie van formaat, waar ze terecht trots op was.

        Marga was altijd op zoek naar kennis. Wat ik in haar bewonderde is de gave om gecompliceerde zaken terug te brengen naar de essentie in een begrijpelijke uitleg.
        Dat is dé gave van echt intelligente mensen.

        Marga bewees trouwens al op 7-jarige leeftijd een wijs mens te zijn. Onze ouders wilde mij Willem noemen. Daar heeft Marga zich met hand en tand tegen verzet.
        Daar ben ik haar dankbaar voor. Ik hoop dat zich niemand beledigt voelt, maar Willem, ik moet er niet aan denken.

        De vloek van haar leven waren de regelmatig terugkerende perioden van heftige migraine. Hoe wrang is het dat juist een aandoening in de hersenen haar heeft geveld. Zelfs haar aanstekelijke gulle schaterlach kon haar daarvan niet redden.

        Een bekend gezegde is dat “de tijd alle wonden, heelt”.
        Dal is vaak niet waar. Wel komt er een korst op de wond.
        Een korst die nooit meer weggaat. En dat is helemaal niet erg. Als de wond van het grote lijden is afgedicht komt er ruimte om terug te denken aan de gezellige, liefdevolle en gedenkwaardige momenten die het leven van deze prachtvrouw grote betekenis gaven. Laat die gedachten aan een leven dat ten volle is geleefd, een troost zijn voor ons allen.

        Ronald - EINDHOVEN
        15 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Een open en intelligente vrouw
        reactie 92   |   niet OK
        Via Volkert vintgens van de toenmalige Gelderse Milieufederatie, kwam ik in contact met Marga Jacobs. Ze stond meteen open voor een 'netwerkgesprek' met mij. Ze nodigde me uit om bij de Vereniging te komen. In het begin hebben we aangename discussies gevoerd in de Werkgroep Gezondheid.; ik voelde dat ik er echt bijhoorde en ik vond het geweldig, uiteraard met een stukje chocola erbij.
        Het viel me vooral op hoe zij steeds weer uit haar woorden kwam, om een en ander duidelijk te maken. Ze had een enorme woordenschat. Een open mens is van ons heengegaan en ik vind het erg treurig.Sterkte voor

        Ric - Zetten
        15 juni 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.