Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Aaltje Huijsing

04-10-192910-03-2008
      In het bijzijn van haar 4 dochters, is mijn lieve moeder na een langdurig ziekbed overleden. Ik hoop dat ze nu de rust heeft waar ze naar verlangde en bij haar moeder is van wie ze zo hield en miste.
      Haar grote trots waren haar 4 dochters, 9 kleinkinderen en 6 achterkleinkinderen.

      Ze werd geboren in IJmuiden, verhuisde in WO II naar Haarlem, waar ze trouwde en 4 dochters kreeg.
      Met pijn in haar hart moest ze later haar geliefde geboortestreek verlaten om naar Zeeuws Vlaanderen te verhuizen, maar waar ze niet aarden kon.
      Hierna belande ze in Gorinchem. Weer terug in de 'bewoonde wereld' want daar reden treinen die haar weer met alles wat ze achter had moeten laten verbonden.
      Ze was een vrouw die de wereld wilde ontdekken maar door o.a. haar handicap zich daarin beperkt voelde en werd.
      Op kleinere schaal heeft ze later toch haar leefwereld uitgebreid en reisde ze zo vaak het mogelijk was heel Nederland door.

      Ze was nieuwsgierig naar alles en hield van het leven.
      Ze was ook een zelfverzekerde trotse vrouw die wist wat ze wilde.
      Na altijd vrees voor het water gehad te hebben overwon ze die angst.
      Op 63 jarige leeftijd nam ze nog zwemles en haalde haar zwemdiploma!

      Ik ben haar dankbaar voor alles wat ze mij haar hele leven gaf.
      Ze was een bijzonder liefdevol mens die er altijd was voor ons.
      Haar liefde zal ik nooit vergeten en mijn liefde voor haar zal altijd in mijn hart en bij haar zijn!
      Ik hoop dat velen haar, en haar warme uitstraling zich zullen herinneren.
      Ingrid

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Rare tijd
        reactie 4   |   niet OK
        Hallo lief Mamaatje
        We leven al bijna 2 jaar in een rare, onwerkelijke tijd. Gelukkig geen echte oorlog zoals jij in je jeugd mee moest maken toen je naast de angst voor zoveel ook zoveel honger hebt geleden.
        Nu is het een strijd nu tegen een onzichtbare vijand. Het coronavirus met als voetleger diverse varianten die uit onverwachte hoeken opduiken. De vergelijking met toen gaat in vele opzichten mank, behalve dan dat het een zware tijd is en mensen niet zoveel vertrouwen in elkaar hebben.

        Soms ben ik blij dat je dit niet meer hoeft mee te maken maar deze tijd roept ook vragen op bij me. Vragen die ik je helaas niet meer kan stellen.
        Het is inmiddels bijna 14 jaar geleden maar wat mis ik je soms nog erg.
        Ik knuffel je in gedachten.
        HvJ ❤️
        Ingrid

        Ingrid - Gorinchem
        9 december 2021

        Deel deze pagina:

      • Gelijkenis
        reactie 3   |   niet OK
        Vandaag, na een gesprek over mezelf met iemand, besefte ik opeens hoeveel ik op jou lijk Mamma. Dat ik uiterlijk op je lijk hoor ik vaak, dat ons innerlijk, onze karakters, dat ook doen besefte ik vandaag meer dan ooit.
        Ik heb lang geprobeerd niet op je te lijken. De dingen die ik bij mezelf herken, zijn eigenschappen die jij ook had en waarmee je het anderen maar vooral jezelf zo moeilijk kon maken. Al eerder wist ik al hoe ik in elkaar steek, de overgevoeligheid voor bepaalde zaken, hoog- sensitiviteit, trots, mijn liefde voor familie en het alles van jezelf geven aan hen die dierbaar zijn. Maar ook een zekere hardheid, voor anderen die de kwetsbaarheid in me aanraken, die misbruik ( kunnen ) maken, of ongevoelig zijn, en voor mezelf.
        Die kant van mezelf (h) erkennen deed ik vandaag. Een kant waar ik altijd voor wegliep, niet zo wilde zijn. Omdat het ook eenzaam maakt. Nu ik de reden begrijp, van mezelf, begrijp ik jou, en zie ik de gelijkenis, lieve Mamma, wat lijk ik toch op jou...
        Ik hoop dat je nog ergens bent, wat zou ik dit graag tegen je willen zeggen...
        HvJ ....

        Ingrid - Gorinchem
        5 januari 2017

        Deel deze pagina:

      • 8 jaar alweer... 10 maart 2016
        reactie 2   |   niet OK

        Vandaag, 8 jaar geleden, in de vroege ochtend van 10 maart, blies je je laatste adem uit.
        Ieder moment uit die tijd staat in m'n geheugen gegrift.
        Mooie, tedere momenten , maar ook vervelende gebeurtenissen rondom je bed waar ik je helaas niet voor kon beschermen. Maar ik weet dat ik dat die laatste jaren, en vele jaren daarvoor, wel altijd gedaan heb.
        Het doet pijn, nog steeds. Ik was, en ben nml. een familiemens. Net als jij mamma, wilde ik ook gewoon de hele familie bij elkaar houden maar dat is me uit m'n vingers geglipt...
        ...............................
        Mocht je voelen / weten ergens daarboven wat ik nu schrijf, in gedachten knuffel ik je. HvJ Je dochter, Ingrid.

        * Op 8 december 2019 een heel stuk tekst weggehaald. Niet dat ik er niet achter sta, maar ik wil voorruit, verder. Wat gebeurt is is gebeurt. Al mijn pogingen het te laten begrijpen zijn niet gelukt. Nou, dan maar niet.
        Het is goed zo nu.
        Dag lief maatje van me, mocht je over m'n schouder nu meelezen... Ik hou van je!


        Ingrid - Gorinchem
        10 maart 2016

        Deel deze pagina:

      • Zomaar even delen wat dierbaar is.
        reactie 1   |   niet OK

        Hallo Ma,
        Ik wilde zomaar even wat herinneringen van dierbare momenten delen hier, voor jou, voor anderen die het interesseert...
        Foto´s van je kleinkinderen, je 4 meiden, van dagtripjes die je zo graag maakte en wat we ook veelvuldig deden.
        Soms ben ik wel eens neerslachtig over een aantal gebeurtenissen van vroeger, keuzes die ik maakte maar waarvan ik destijds de gevolgen nog niet overzag...
        Maar als ik de foto's weer zie, van alle leuke momenten , dagen, die we deelden, voel ik ook weer je blijdschap als ik je ergens mee naar toe nam, voel ik je liefde voor vooral je kleinkinderen weer.... Het was een prachtige tijd,een gouden tijd...
        Fijn om dit af en toe weer eens boven te halen... al voel ik ook nog steeds de pijn van het gemis en zou ik zo graag weer je ergens mee naar toe nemen, lekker winkelen, of gewoon, een kopje koffie drinken met je aan de keukentafel....
        Dag lief Maatje... tot de volgende keer....


        Ingrid - Gorinchem
        27 december 2015

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.