Wat heb ik vaak met Aart gelunched en gedineerd bij zijn favoriete stek: La Brochette. Soms met z'n tweeën , soms met Remco erbij, soms met Natasja erbij, en soms met het hele team van Vivaki en Clearchannel (en ook Alex en Jan).

Want Aart, jij was een man van gewoontes. En als een bepaald restaurant goed was, dan zag jij geen reden om ergens anders te kijken . Geen gekkigheid als sushi of Japans eten oid: nee, een uitsmijter was genoeg ! En Zo begonnen we dan altijd met " de Oostenrijkse gewoonte" : een grote bak friet met majonaise die eerst opgegeten diende te worden, pas daarna mocht er besteld worden.

Wat heb ik altijd aan jouw lippen gehangen, je had zoveel mooie verhalen dat ik wel eens dacht dat jij 3 x zoveel meemaakte als een gemiddeld mens.

Ik zal nooit vergeten dat jij als sinterklaas bij ons op kantoor binnenkwam. In de kantine riep je mij naar voren. Je wist dat ik ook Jiskefet liefhebber was. We hadden aan 1 blik voldoende: Ik moest op schoot komen zitten bij Sinterklaas en
Een liedje zingen. We hebben de hele sinterklaas scène van Jiskefet voor een verbijsterd kantoorpersoneel nagespeeld. Ik zal dit echt nooit meer vergeten, hahaha!

Ik heb zoveel met je gelachen, heb ook zoveel moeizame onderhandelings gesprekken met je gevoerd. En soms ook niet want dan had je al met jezelf onderhandeld! En dan was het voor mij slikken of stikken. Maar bovenal was jouw manier van zakendoen fair. Beide partijen kregen aan het begin van het jaar 3 Jokers. Die mochten
Ingezet worden, wannneer 1 van de 2
Partijen die echt nodig had.

Wat heb je het het laatste jaar moeilijk gehad met het verlies van Anja. en wat bewonder ik je dat je zo goed en kwaad mogelijk de draad weer probeerde op te pikken. Als ik daar wel eens met je over sprak, haalde jij je schouders op en
Zei: " maar Ronald, wat kan ik anders?" . Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Maar dat was Het niet.

Ik dank je voor onze mooie gesprekken en Het feit dat je me met name het laatste half jaar zo in vertrouwen nam. Het is spijtig dat waarover wij filosofeerden, nooit werkelijkheid zal worden. Dat kan niet omdat zelfs als onze gedachten waarheid worden, het niet hetzelfde zal
Zijn. Eenvoudigweg, omdat jij er niet meer bent en er geen deel meer van kan uitmaken.

Ik zal je missen als zakenrelatie, maar veel meer nog als vriend ..... groeten van ( in jouw woorden) "vriendje Ronald"

R.I.P.

Onno van der Zee