Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ada Keur-Duineveld

22-05-194229-05-2024
      Langzaam ben je van ons weggegleden,
      elke dag een beetje meer.
      Telkens werd je weer iets ontnomen,
      de moeder en oma van vroeger was je niet meer.
      Wij zagen heel goed je stille verdriet.
      Het is een gemis, een stille pijn,
      dat je nooit meer bij ons zult zijn.

      Het geeft ons rust dat ze weer bij
      haar geliefde Bart mag zijn.