Samen blijven we jou herinneren…

We hebben het huis te koop staan. Na een periode van 28 jaar waarin jullie geboren en getogen zijn sluiten we dit af. Vrijdagmiddag zijn er 7 bezichtigingen en we hopen maar dat er een koper tussen zit. Waar we naar toe gaan kan ik hier nog niet zeggen, maar als ik een tipje van de sluier oplicht weet jij het wel. Je hebt er een keertje met een vriendje gezwommen die je hebt leren kennen bij de nacht van de fanfare en die we naderhand weer thuis hebben gebracht. Jullie hebben een keertje voor Tarzan en Jane gespeeld tijdens een muzieknacht. Duidelijker kan ik toch niet zijn.
Heb je het gelezen, een bericht van een klasgenootje van je. Vind het fantastisch dat hij gereageerd heeft. Je ziet dat je niet vergeten bent al denk ik dat soms wel eens. Velen laten het niet blijken maar deze Richard wel. Heb diep respect voor hem hoe hij het allemaal omschrijft.
Dan de klapper. Heb het je nog niet geschreven maar je bent vernoemd. We kregen bericht van een ouderpaar die een meisje verwachtten. Ze waren nog aan het nadenken over een naam. Jouw naam kwam op TV voorbij bij het programma IK MIS JE toen nog een bakkie troost. Ze waren zo vol van de naam AFIRA en het verhaal erachter dat ze besloten hebben jou te gaan vernoemen. Echt heel bijzonder. Jou naam zal dus blijven klinken. Als mensen hun vragen hoe ze aan de naam zijn gekomen vertellen ze jouw verhaal.
Weer een heel verhaal. en ik bedank zo Richard voor zijn bericht. Bedankt!!!!!
Doeg doeg lieverd, doeg doet lieve schat. We houden van je. XXX

Dag Geeske,

Ik heb Afira nooit heel goed gekend, maar kwam haar regelmatig tegen in de gangen van het Werenfridus. Ik kan me de dag van het ongeluk herinneren omdat ik zo boos was dat er wéér iemand was overleden door iets wat te voorkomen was als men eens zou nadenken voordat ze de auto instappen. Ik geloof dat Afira het tweede slachtoffer in korte tijd was. Maar dit keer was het slachtoffer in *mijn* regio. En niet veel later bleek ook nog eens dat het Afira was, van *mijn* school. Vanaf die dag herinner ik Afira beter dan wie dan ook. Van gezicht, enkelen ken ik nog van naam, maar Afira onthoud ik alles van. Het had een impact, en ik was slechts een passant in haar leven. En ik denk dat dit iets is wat ik ook nooit meer zal vergeten. Zowel het drama, als de lessen over bijvoorbeeld de gevolgen van alcohol in het verkeer. Afira is meer dan eens het voorbeeld geweest als ik een kennis wilde overtuigen dat dronken rijden echt niet kan. Afira is tevens de reden geweest dat ik een keer naar huis moest lopen, omdat dezelfde kennis besloot toch in te stappen en ik hem toen maar heb weggebracht.

Echter, de reden dat ik schrijf heeft meer te maken met u. Het komt zo eens in de zoveel maanden voor dat ik er over wil lezen. Dan zoek ik naar artikelen, of kijk ik fragmenten op YouTube. Dit gaat zo al sinds 2008. Iedere keer kom ik linksom of rechtsom op deze pagina, en iedere keer weer zie ik een recent bericht van u. Ik kan niet goed beschrijven waarom, maar ik vind dat iets ontzettend mooi hebben. Ik denk omdat het een vorm van toewijding en liefde toont die natuurlijk in elke ouder zit, maar die, doordat u dit zo'n openhartig deelt, extra belicht wordt. Als ieder kind een moeder heeft zoals Afira die heeft, was de wereld een mooiere plaats. En als elk kind als Afira was, hadden we een prachtig concert kunnen geven voor het universum.

Ik zou u willen bedanken voor deze toewijding, en schrijf u om dit aan te moedigen en u te laten weten dat het wordt gelezen. Het geeft haar een gezicht, maar ook aan zoveel meer. Bijvoorbeeld aan hoe fragiel het leven kan zijn, hoe verdrietig. Maar ook hoe gelukkig ik mezelf moet prijzen dat mijn leven weinig tegenslagen kent. In dat opzicht heeft deze glimlachende jongedame mij meer geleerd over het leven dan al mijn docenten bij elkaar. Daar sta ik regelmatig dus bij stil, en dat wilde ik u laten weten. Dat er nog steeds aan haar gedacht wordt. Iedere keer als ik langs het Werenfridus rij, of als ik willekeurig in de trein zit en zomaar eens terugdenk aan haar. En ik weet zeker dat dit niet gaat veranderen. Ze is nu inmiddels zo'n belangrijk onderdeel geworden van mijn gedachtegang, dat ze uit mijn, en vele andere andere mensen (ook zij die het niet opschrijven op deze website), niet zal verdwijnen.

Bedankt voor uw toewijding. Het wordt ontzettend gewaardeerd. Ik wens tevens uw man en kinderen alle goeds toe.