Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Soms zit ik naar de lucht te staren
En vraag ik me af of je mij kan zien
Kijk je naar mij mam?
Kan je mij horen zelfs,misschien?
Zoveel vragen al aan jou gesteld
Soms hele verhalen aan jou verteld
Alles door de lucht naar jou toe laten zweven
Het maakt mij alleen zo verdrietig
Dat jij nooit meer een reactie zal geven
Het helpt heus wel dat gevoel
van,je bent altijd om mij heen
Maar soms wil ik jou niet in de lucht
Maar even hier,vlakbij
En dan voel ik mij heel alleen
Want jij bent voor altijd ver weg van mij
Ik mis jou zo erg mam
Jou warmte en de gezelligheid
De liefde en aandacht die jij voor iedereen had
Want wat er ook was jij was er altijd
Wilde altijd alles weten werd mijn verhalen nooit zat
Ik mis jou mening
en jij kijkt op de mensen om jou heen
Want iedereen mocht jou altijd
maar jij mocht ook altijd iedereen
De leegte die jij achterliet
Blijkt telkens groter dan ik ooit had gedacht
Mam waarom moest jij nou gaan
Mam kom toch terug vannacht
Ik weet dat het niet zal gebeuren
Ik weet ik ben jou kwijt
Maar zoals de foto’s zal jou herinnering niet vervagen
En ik zal hem koesteren voor altijd
En misschien ooit zal ik jou weer zien
Maar tot dat moment
Ben jij daar boven en ik hier benee
Wil ik jou nog een ding vragen
Zolang ik hier ben mam kijk jij dan met mij mee?