Lieve oom Albert,

Hoe kan ik ooit naar oude radio's, fietsen, dvdspelers, mobiletjes, sleutelhangers, brillen en batterijen kijken zonder aan u te hoeven denken? Ik denk dat dat niet meer zal gaan. Maar dat hoeft ook niet, want ik wil en zal ook nooit vergeten wat voor een lieve, zorgzame, grappige en eigenzinnige man u was. In mijn herinnering zie ik u aan onze keukentafel, pratend met mijn vader en druk in de weer met een radio en uw mobieltje, wachtend op de tijd dat u tante Dar van haar werk moet ophalen. Lieve oom Albert, ik hoop dat u vanuit uw uitzicht op de sawah's en prachtige bergen van uw zo geliefde geboorteland rust vind en ik weet dat u met kroncong muziek op de achtergrond, een oogje blijft houden op tante Dar, Monanta en Adian.

Oom Albert, selamat jalan en rust zacht.

Albert je was er altijd voor je medemens in de buurt, ongevraagd en onbaatzuchtig. Ik ken je eigenlijk het beste via de mensen die je hebt geholpen, zoals het altijd gaat in het leven. Dat past bij je cultuur en dat hield je tot het laatste vol. Altijd jezelf wegcijferen om andere mensen te helpen, dat is in deze harde wereld een heel grote opgave. Je hebt nu rust voor jezelf en dat is een troost voor heel veel mensen die achterblijven.

Pfff, ik moet terugdenken dat jij ten alle tijden mijn moeder bijstond en ik altijd jou zag als een zorgzame en liefhebbende persoon, want zo zal ik je blijven herrineren.
Albert, in mijn ogen te vroeg heengegaan.
En voor de familie heel veel sterkte en kracht.

Albert, deze rust is jou gegund.

Wat kan ik zeggen, wat kan ik doen. Het bericht dat je was overleden kwam bij mij als donderslag bij heldere hemel. Je bent relatief jong, je hebt me praktisch opgevoed en vooral de laatste 2 decennia zag ik, dat je samen met tante Dar en de kinderen erg gelukkig was en jullie elkaar alles hebben gegeven. Vooral liefde kwam je niet te kort. Fantastisch was dit om te zien vooral omdat je in het verleden vaak onbegrepen en alleen voelde en dit optimaal werd gecompenseerd door tante Dar, Monantha en Adian. Het resultaat mag er zijn; een lieve vrouw, innemende kinderen die respect hebben voor hun omgeving en jij als hoofd van het gezin die hier sterk aan heeft bijgedragen. Het moment is gekomen oom Albert, het moment dat je ze los moet laten en je moet realiseren dat het ze redden in hun leven zonder jou maar wel met de bagage die je hen hebt meegegeven. Bedankt voor alle liefde en rust zacht...