Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Het is 9 jaar geleden dat je overleden bent en ik mis je steeds meer. Wilde dat je nog eens langs kon komen. Zonde dat ik jou niet meer vertellen kan dat je zo geweldig bent. Ik vertel het aan je kleinkinderen, vertel alles over je en weet je, het zijn allemaal mooie, leuke en lollige verhalen. Net als jij!!  Alweer 20 Juni en alweer ben jij er niet.Je verjaardagen vliegen voorbij, het leven gaat door en jij leeft met ons mee in onze harten en in gedachten.Iedere dag denk ik aan je, soms 1 enkele minuut, andere keer wat langer.Blij dat je mijn vader bent en dat ik zulke mooie herinneringen aan je heb.Ik heb altijd van je gehouden en dat doe ik nog steeds. Ik mis je, had zo graag nog van alles willen vertellen en laten zien.Het liefst ga ik er van uit, dat je alles mee krijgt wat er hier gebeurt. 

Overige informatie
Pa, donderdagavond stond ik aan je bed en huilde, Je zei: "niet janken, je moet lachen" "'t is jammer, maar het is gebeurd" Als een ceremoniemeester nam je de leiding. We mochten niet huilen! Je haalde je schouders op en schudde je hoofd, zo van "Er is niets aan de hand". Maar je wist wel beter, maar zoals altijd, met moeilijke dingen, maakte je grapjes. En je hebt er veel gemaakt. Ik zei: "Pa, ik hou van jou, je bent mijn vriend en jij "ik hoal ok van oe, ondanks je streken" Nou pa, die heb jij ook, misschien lijk ik op jou. Ben blij dat ik je dochter ben en ben trots op jou, je bent mijn vader en mijn vriend. Een man met veel kwaliteiten, vindt het alleen zo jammer dat jij dat zelf niet zo zag. Ik weet het zeker je humor en je grapjes mis ik straks het meest. Ik ben blij dat ik in je moeilijkste uren bij je was. ik dacht : "hij was er toen ik op de wereld kwam en nu ben ik er,........ nu hij gaat. Het is veel te vroeg, we zouden samen verder tellen..... Pa, ik zeg tot ziens. Eens zullen wij weer samen grapjes maken en streken uithalen.