Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Een kaarsje geeft licht in sombere en donkere dagen.Liefs

Lieve familie,wat kunnen mensen nog zeggen wat al niet gezegt is het verlies is waar we mee moeten leren omgaan ik ben mijn Dochter kwijt en hoe je het ook allemaal voelt het gaat nooit over en ze komen nooit meer terug,maar de steun die je krijgt van de gene je het niet verwacht doet je goed en misschien word de pijn minder maar het gemist niet.We zullen veel kaarjes voor ze opsteken en ze nooit vergeten en er mee te leren leven.Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe vooral in de komende weken waar we ze nog meer missen.
Veel liefs Joke

Lieve familie Marbus,

ik wens jullie heel veel kracht bij het verlies van alexander. Ik heb hem niet gekend maar ben door toeval op zijn (jullie) drama hier op het i-net gestoten. Er zijn mensen die ergens op deze wereld, aan jullie denken....

lieve fam van alexander heb ook hier de kaarsjes aangedaan,hoop dat het wat kracht geeft in deze moeilijke dagen die er weer aan komen.het geeft ons wel kracht want sinds kort staat onze zoon ook hier.liefs wilma mama van melissa yordi*en stefan m.

Weer even langs geweest en een kaarsje aangedaan. Veel liefs.

Alexander* Lees dat ook bij jullie de aandacht en herinnering minder word. Niet voor je naaste familie hoor maar je vrienden en kennisen die weg blijven tenminste dat is bij ons wel zo. Gelukkig bestaan er dan nog lijsten voor lotgenote die blijven elkaar steunen door dik en dun. Die zorgen er wel voor dat jullie dierbare nooit vergeten word. Ik zal hier ook mijn kaarsjes laten branden en hoop dat dit wat troost geeft.
Liefs,warmte en veel kracht Sil mams van Bas,Jeff,Stephanie*(N) en Luca

Woorden schieten tekort..............Liefs voor jullie allemaal

Lieve Alexander,

Elke dag kijk ik op je site en hier op deze site of er nog berichtjes zijn achtergelaten.
Het wordt steeds minder, dat doet best pijn.
Maar wij denken nog elke seconde aan jou hoor.
Yordie en ik hebben vandaag nog allemaal dingetjes gekocht voor bij jou op de begraafplaats.
Yordie wilde bijna alles wel meenemen, maar dat kon natuurlijk niet.
Steeds als ie weer iets zag, zei ie "dat is wel wat voor bij Alexander".
Wat een scheet is het toch.
Gisteren nog zei Edwin, dat je altijd maar met Yordie bezig was.
Toen Edwin voor het eerst thuis kwam, was Yordie 1,5 jaar oud, en toen liep ie steeds maar achter jou aan.
Alles samen doen met z'n grote vriend en oom.
Yordie mist je ook nog steeds heel erg, hij heeft het heel vaak over jou.
Wij allemaal praten steeds meer over jou, je streken, wat je allemaal uithaalde.
Kerel het gemis wordt echt steeds erger.
Dikke knuffel van iedereen.

"so close no matter how far" de eerste regels van dit lied,zullen jullie wel treffen,heel veel sterkte moeder en zus van alexander.

Voor Ria, vandaag zou je broer 28 zijn geworden. Het zal ongetwijfeld een dag met veel wisselende gevoelens zijn geworden. Je schreef in april een stukje bij mijn Ard*, ik heb dat bijzonder gewaardeerd. Het leven is wreed. Wel ben ik heel blij met deze site. We kunnen elkaar een hart onder de riem steken omdat we allemaal weten wat het verlies van een geliefd persoon betekent. Hopelijk krijgen we de kracht om verder te gaan zonder hen.
Voor vandaag een paar kaarsjes voor Alexander.
Lieve groet,