Ik ben wel laat voor een reactie, vind het ook moeilijk. Zoveel herinneringen in al die jaren dat we elkaar kennen.
Wat ik zo in Alle heb bewonderd is dat hij na het overlijden van buurman Jaap, samen met buurman Jan elke week bij buurvrouw Frieda koffie kwam drinken, later kwam hij ook bij ons op de zondagavond.
Alles wilde hij voor iedereen doen, niks was te gek.
Gezellig met de hele buurt samen oud en nieuw vieren, op visite op de camping in Vierhouten.
Waar ik ook met een glimlach aan moet denken is zijn boze reactie, als iemand iets zei over zijn kinderen wat hem niet aanstond😆, zijn vrijgevigheid.
Al met al was het een heel bijzondere man....
Willeke, Alex en Janien sterkte en een dikke knuffel

Net na zijn laatste operatie hebben wij het huis leeg voor nieuw vloerbedekking en meubels. Alle vraagt of er geschilderd gaat worden. Nee, dat was niet de bedoeling. Ah joh zegt Alle, laat eens kijken …. Een dag later staat Alle klaar met alles wat er nodig was en ging direct aan de slag. Alle, wil je wat drinken? Neuh kwam er als antwoord. Alle, wil je wat eten? Meteen kwam er weer een Neuh. Waarom wil je niks? Lange halen, vroeg thuis, was zijn antwoord. Een uitspraak en herinnering aan Alle die woord bij daad voegt en zonder eigenbelang de overburen hielp. Maar nu was het een te lange haal en te vroeg thuis. Het ga je goed daarboven Alle.

Tja waar te beginnen... vele dingen zijn met de jaren toch wel wat op de achtergrond gevaagd. Natuurlijk kwam ik door de jaren heen dat Willeke en ik opgroeiden toch vaak over de vloer. Als ik terug denk aan Alle zijn er vooral behulpzame momenten bij gebleven. Vooral dat Alle mij ging helpen verhuizen naar Groningen. Met z'n allen in het busje naar Groningen op die bloedhete dag, pfoe. Maar toch de hele dag bezig geweest! Of de momenten dat Alle de moeite nam om mij op vrijdag middag even van de bushalte op te pikken. Maar ook heb ik een keer zijn auto geleend om naar m'n toenmalige vriendje te gaan in Heerde. De auto, de zo genoemde 'Spaceshuttle'. De tweede versnelling was absoluut een uitdaging.
Maar ook die ene keer op die camping in Vierhouten dat toch even het koffiezetapparaat verzet moest worden.
Of het vieren van oud en nieuw bij Alle waarbij ook lekker de bakplaat aanging en er heel veel lekkers en gezelligheid was.
Of de wekelijkse zondagavond bezoekjes. Stipt iedere week weer op het zelfde tijd, zodat de koffie klaar stond.
En zo zijn er heel veel kleine momenten waar ik met een glimlach aan terug denk en Alle dankbaar voor ben.
Voor de nabestaanden: heel veel sterkte