Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Fons Wassing

08-11-193411-06-2020
      Dit is een algemene kennisgeving om u op de hoogte te brengen van dit verlies. U kunt dit bericht delen met andere bekenden. Naast informatie rondom het afscheid kunt u hier ook zelf reageren. Uw herinnering, reactie of condoleance wordt zeer op prijs gesteld.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Toespraak uitvaart Astrid
        reactie 20   |   niet OK
        8 november 1934 werd Fons geboren in het Achterhoekse ’s Heerenberg. In een gezin waar al 2 zoontjes waren van een eerdere vrouw van zijn vader. Na hem kwam zijn zusje Annie.

        Het was een hectisch leven in het gezin van de kleine zelfstandige. Bizar genoeg hebben wij zelden verhalen gehoord over hoe en of de kinderen samen optrokken. Wel van de bijzondere vriendschap voor het leven met Ben Bod. Een vriend die meer een broer voor hem was, dank je Ben voor die 80 jaar!
        Omdat Fons als enige in het gezin een goed stel hersens bleek te hebben en leren leuk vond, werd door de hoofdonderwijzer en de pastoor bedacht dat pa naar een internaat in het verre Limburg moest. Enige stimulans of enthousiasme was er niet voor de flauwekul van kennis uit boeken!

        Eén van de weinige jeugdherinneringen die ons gedeeld werd, is het overlijden van zijn moeder op veel te vroege leeftijd. Dit moet een goed, slim en warm mens zijn geweest!
        Pa was net 14 geworden toen hij dacht verblijd te worden met een extra verlof omdat zijn moeder ziek was. Thuis aangekomen hing een briefje op de winkelpui: “Wegens sterfgeval gesloten”…. In mijn ogen typerend voor de daarop volgende periode die je thuis moet zijn. Zijn vader werd namelijk min of meer gedwongen vlot te hertrouwen wegens de zorg voor winkel , huishouden en 4 kinderen. Een ware ramp, zo bleek. Deze vrouw heeft bijna alles van pa’s moeder vernietigd, er bleven enkele foto’s over die we soms door andere familie van De Berkiens hebben gekregen.

        Zus Annie vertrok op haar 18e zo snel mogelijk naar Londen om daar een leven op te bouwen. Pa na zijn middelbare school en diensttijd vertrok pa naar Amsterdam om werk te zoeken. Hij had de mazzel bij een warm gezin en hospita de familie Honselaar terecht te komen.

        Het getuigd mijns inziens van een knappe dosis lef om halverwege jaren 50 je geluk te beproeven in nog onbekende grote stad. Door hard te werken, nieuwe uitdagingen aan te gaan en een enorme dosis doorzettingsvermogen kreeg hij goede werkmogelijkheden in de automatiseringsbranche.

        Natuurlijk was er ruimte voor vertier en ging pa uit dansen, waar hij ma leerde kennen. Wat een mazzel dat hij een leuke vrouw trof uit wel een warm nest. Door ma en haar familie leerde hij de gezelligheid en warmte in gezinsverband kennen. Zo’n gezin wilde hij ook wel. En dat lukte! Wat hebben Bonny en ik een fantastische jeugd gehad. Gelukkig heb ik dat vaak uitgesproken tegen jullie.

        In ma had pa iemand aan zijn zijde die hem wel steunde om zich verder te ontplooien. Ma hield de toko draaiende als hij zich weer bezighield met avondstudie toen wij klein waren.

        Heel veel respect heb ik voor de manier waarop pa zich heeft ontwikkeld. Zoveel op eigen kracht.
        Met veel ontzag denk ik aan zijn doorzettingsvermogen, zelfstandigheid, organisatietalent, het willen blijven leren en ontdekken…..altijd!

        Pa ik ben enorm trots op je!!!!

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Toespraak uitvaart Bonny
        reactie 19   |   niet OK
        “Je hebt maar één moeder”, placht mijn moeder te zeggen. En dat klopt. En je hebt maar één vader. Ook ik heb maar één vader. Wel veel voorvaderen. Pa en ik gingen lang geleden in de Achterhoek in archieven op zoek naar onze voorvaderen en die hebben we samen gevonden in ‘s-Heerenberg, Xanten en Zutphen en dan probeerden we documenten te ontcijferen uit de Middeleeuwen. Helaas zal bij mij de Wassing-lijn ophouden. Maar we hebben er in elk geval veel plezier aan beleefd onze voorvaderen samen uit te zoeken.
        Afgelopen week stopte de mannelijke lijn en nemen we afscheid van pa.
        Ik heb een foto waarop pa me leert fietsen: het is zomer en ik draag een korte broek; ik ben een jaar of vijf en zit een beetje wankel op mijn fietsje en pa houdt me in evenwicht met één hand aan het zadel en holt erachteraan. Daar zijn goede vaders voor: die leren je van alles om verder te kunnen in het leven. En zo leerde pa me zelfstandig te zijn. Want dat was híj ook.
        In mijn jeugd kwam pa vaak laat thuis. Dan hadden Astrid en ik al gegeten en aten pa en ma pas veel later. Pa werkte in Amsterdam en moest dan daarna een uur rijden naar Amersfoort. Voor zijn werk reisde hij ook veel naar het buitenland en dan zat ma alleen thuis; Astrid en ik waren naar school. Sommige vaders waren meubelmaker, dokter of werkten in een winkel. Dan wist je ten minste wat je vader deed. Wat mijn vader nou precies deed, wist ik eigenlijk nooit in mijn vroege jeugd. Ja, iets met computers. Maar wat ik wel van pa heb geleerd is hard te werken en niet op te geven. Want dat zat ook in hém.
        Rond mijn 15e , 16e maakten we één keer per maand thuis een etentje klaar. Astrid en ik maakte het voorgerecht, ma bereidde het hoofdgerecht en pa het dessert. Het goede servies kwam op tafel en er kwam passende muziek op de achtergrond. Pa zorgde uiteraard voor de wijn, een voor bij het voorgerecht en een voor het hoofdgerecht en dan natuurlijk een digestief. Zo leerde pa me ook te genieten van het leven. Want dat deed hij ook.
        Voor mijn achttiende verjaardag, mocht ik van pa en ma mijn rijbewijs halen. Dat was niet alleen financieel prettig voor mij, maar veel mooier, zo leerde mijn ouders dat onafhankelijkheid een groot goed is. En toen ik net mijn rijbewijs had gehaald, gaf pa me de sleutels van de dure Volvo om een eindje te gaan rijden. Zo leerde hij me verantwoordelijkheid. Want dat had hij ook.
        Naar Amsterdam ging ik om te studeren; de stad waar pa jaren daarvoor naartoe was gegaan en waar hij ma ontmoette en werd opgenomen in het liefdevolle gezin van de Stoelinga’s, en waar Astrid en ik zijn geboren. De stad waar hij carrière heeft gemaakt. De stad waar pa me leerde wat doorzettingsvermogen betekent. Want dat had pa zeker.
        En zo leeft pa voort in mij in al die aspecten. En zo zal ik pa herinneren.
        Pa, zoek me af en toe weer op. Als ik op mijn fiets over de gracht fiets, houd dan weer even mijn zadel vast. En zoek me op. Als ik op een terras zit op de Haarlemmerstraat, zoek me dan af en toe even op, want ik zal jou ook zoeken. Als ik een beslissing moet nemen en verantwoordelijk moet zijn, kijk dan even over mijn schouder mee. Als ik even niet weet hoe het verder moet, geef me dan weer een duwtje en zoek me op.

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Pavarotti & Sting - Panis Angelicus (muziek uitvaart)
        reactie 18   |   niet OK

        Nummer tijdens uitgeleide

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Schindler’s list (muziek uitvaart)
        reactie 17   |   niet OK

        Nummer na toespraak Astrid

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • David Gates - Find me (muziek uitvaart)
        reactie 16   |   niet OK

        Nummer na toespraak Bonny

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 15
        Nick

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Nick - Uden

        18 juni 2020

      • Françoise Hardy - Esquives (muziek uitvaart)
        reactie 14   |   niet OK

        Nummer tijdens entree

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Françoise Hardy - Si vous n’avez à me dire (muziek uitvaart)
        reactie 13   |   niet OK

        Nummer tijdens entree uitvaart

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Françoise Hardy - Dors mon ange (muziek entree)
        reactie 12   |   niet OK

        Nick - Uden
        18 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 11
        Familie

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Familie - Emmen

        18 juni 2020

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.