Eigenlijk kennen we Anita al jaren ze was het buurmeisje van de Langenberg. Later was Anita betrokken bij de ontwikkelingen en het tot stand komen van het Rovohof Oud Gastel. Anita je was een lief en een heel goed mens voor iedereen, Anita bedankt voor al het goede we zullen je missen.
Rust zacht lieve Anita
Hans Mirjam Ronnie Tak Oud Gastel

Anita, ik heb je in 2008 leren kennen toen je op Tulpenveld mijn teamleider werd. En in al die jaren heb ik genoten van de manier waarop je mij leerde aan te sluiten bij cliënten. Zo zonder oordeel te kijken en vooral echt luisteren naar wat iemand daadwerkelijk zei achter de woorden die diegene uitsprak.
In een tijd waarin jouw functie ook steeds meer vroeg om meer op de achtergrond te coachen wist je het nog voor elkaar te krijgen dat cliënten zich door jou zo gezien en begrepen voelden...
Wat mij betreft doen we niet meer aan ondersteunen, zorgen of hulpverlenen, maar spreken we bij SDW over het anitavanachterbergen van al die cliënten die jij zo lief had. Van dichtbij zie, voel en hoor ik dat die liefde zo wederzijds is....!

Nu heb je je meer dan verdiende rust...mooi, lief en heerlijk mens.

Anita was voor mij een geweldig mens. Altijd opgewekt en altijd strijdvaardig. Ze accepteerde zaken, dingen, waaronder haar ziekte, omdat het zo was.
Als collega stond ze voor haar werk, maar had ook aandacht voor haar medewerkers, collega's en wist overal wel een positieve draai aan te geven. "Jot" was kenmerkend voor Anita en het hoorde ook zo bij haar. We zullen haar opgewektheid zeker gaan missen. Voor haar is nu een periode van rust aangebroken, maar voor Ayla en Laura en verdere familie breekt een periode van afscheid aan, maar blijven zeker de mooie herinneringen aan Anita. Deze zullen jullie zeker troost gaan bieden.
Rust zacht lieve Anita.
Els Wouterson

Lieve, lieve mama,

Als een regenboog vol kleuren
Als een zonnetje heel fel
Een herinnering zo dierbaar
In gedachte geen vaarwel

Herinnering willen we graag verzamelen van onze mama. Herinneringen die jullie allemaal aan mama hebben. Dus vragen we aan jullie om de mooiste, gekste en leukste herinneringen met ons te delen. Op deze manier blijft mama altijd in onze hartjes en zeggen we nooit vaarwel.

Liefs, Laura en Ayla

Laura & Ayla

Eigenlijk is een traan
Een prachtig ding
Want in elke traan van verdriet
Glinstert een herinnering......

Houd ze dus niet tegen
Jullie verdriet mag er zijn
Hopelijk zien jullie af en toe
De glinstering tussen de pijn.