Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Anna Braat-Koebergen

08-02-190312-05-1984
      Oma,
      Ik als kind zijnde werd je uit mijn leven genomen,
      daar ben ik nooit overheen gekomen.
      Sinds kort weet ik de liefde weer te vinden
      die ons weer aan elkaar zal verbinden.
      Ik mis je nog steeds iedere dag
      en dan zeker je lieve glimlach
      Nooit zal ik je vergeten
      dat is iets wat iedereen mag weten.
      Ook al maakt het me wel eens bang
      van je houden zal ik mijn leven lang.

      Overige informatie
      Oma,
      In 1984 werd u na een ziekbed uit ons leven genomen. Ik heb het nooit een plaatsje kunnen geven dat uitgerekend u toch zo snel van mij moest gaan. Ik had nog zoveel met u willen doen en u nog zoveel liefde willen geven. Hopelijk brengt deze memoriam mij tot rust omdat ik weet dat ik u nooit meer vergeet.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 59   |   niet OK
        Lieve Oma,
        Vandaag weer naar het zkh geweest voor een nekplooimeting van het tweede kindje. Alles is gelukkig heel erg goed en de kleine doet het zoals hij/zij het moet doen.
        Rond 22 september zijn we uitgerekend en wordt uw inmiddels derde achterkleinkind al geboren. Wat is het toch allemaal snel gegaan maar we mogen niet klagen. We zijn gelukkig en dat is het allerbelangrijkste met dalijk 2 gezonde kinderen op de wereld.
        We zullen u op de hoogte houden ook al zijn we niet veel meer op de site te vinden u vergeten doen we nooit.
        Heel veel liefs en R.I.P.
        xxxxxxx

        As, -
        16 maart 2007

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 58   |   niet OK
        Lieve oma,
        Wat was het van de week weer even schrikken. Ik ging naar de huisarts toe voor een check-up, maar kreeg daar nieuws te horen dat ik (we) niet verwacht hadden.
        Het blijkt dat ik door het slikken van de pil heen zwanger ben geraakt van ons tweede kindje. De zwangerschap is nog wel heel erg pril ongeveer 4 weken, maar we zijn er toch wel erg blij mee. En dat 7 maanden na Nicky zijn geboorte, hahahaha.
        Nou.......als ik weer eens ff tijd heb dan zal ik er weer een stukje bij u schrijven, maar voor nu.... bent u weer op de hoogte.
        Lieve oma, u zal nooit uit onze gedachten verdwijnen.
        R.I.P. en veel liefs

        As, -
        20 januari 2007

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 57   |   niet OK
        Lieve oma,
        Hier weer een verhaal van mij uit. Het is even geleden, maar er is ook genoeg gebeurd, maar dat vertel ik zo verder wel. Mede dankzij Leon en Nicky heb ik uw overlijden een plek weten te geven en omdat het zo enorm druk is heb ik gewoon heel weinig tijd om nog op de site te komen bij u.
        Nicky is inmiddels bijna 7 maanden jong, maar heeft in die 7 maanden ook genoeg meegemaakt. Toen hij op 24 juni uit het ziekenhuis kwam (net een week jong) waren we dolgelukkig. Na een maand moesten op na controle en toen bleek dat hij een ruis over zijn hart had. Dit konden 2 dingen zijn; of hij had een gat in zijn hart (wat vanzelf kon sluiten binnen het jaar) of zijn longslagaderklep was vernauwd (ook dit kon overgaan), dus het was enorm schrikken. Gelukkig is dit vanzelf overgegaan en we dachten dat we weer adem konden halen. Helaas bleek dit niet zo te zijn, want toen we begin december naar het consultatiebureau moesten had hij een grote bult net boven zijn linkerheup zitten, dus we konden weer naar de kinderarts in het ziekenhuis om dat laten te controleren. Dit hoorde er dus niet te zitten en er werd eerst gedacht aan een lipoom (een vochtophoping) en later werd er weer aan een vetgezwel gedacht. Ze durfden hier in het ziekenhuis daar geen uitspraak over te doen dus werden we doorverwezen naar een kinderchirurg in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Hier konden we 3 dagen voor de kerst nog naar toe omdat die man zo vriendelijk was geweest om ons er nog tussen te voegen ondanks dat hij het super druk had. Die chirurg heeft toen gekeken en tests gedaan en nu blijkt het een aardbeienplek te zijn die binnenwaards aan het groeien is bij Nicky, maar hij kon ons verzekeren dat het niets ernstigs was. Hier moeten we nu op 2 februari terug naar toe en dan krijgen we te horen wat ze gaan doen. Of ze laten die plek nog even zitten of mijn (ons) kereltje moet nu al geopereerd worden. U kunt dus wel na gaan dat mijn wereld op zijn kop stond en dat al mijn aandacht op dat momen

        Leon, -
        15 januari 2007

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 56   |   niet OK
        Lieve oma.
        Ook wij krijgen, met veel moeite, en als alles goed mag gaan, een kindje.
        Het is, maar dat weet u vast al, een dochter, we zullen onze dochter naar u vernoemen, en we weten dat u over onze schouders meekijkt en we hopen dat u over haar en ons zal waken.
        Lieve oma, we zullen u nooit vergeten.
        Veel liefs, xx Franka en Marc.

        Franka -
        12 januari 2007

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 55   |   niet OK
        Lieve oma van Astrid,van harte met u achterkleinzoon,wat zal u trots zijn op uw kleindochter,het is nartuurlijk niet niks zo`n bevalling,en wat fantastisch dat het na een zware start nu goed met Nicky gaat.Geniet ervan vanaf de plaats waar u nu bent.Lieve Astrid en Leon,jullie nartuurlijk ook gefeliciteerd met jullie zoontje,alle geluk wens ik jullie toe.Liefs en een klein kusje voor Nicky...Petra

        petra -
        25 juli 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 54   |   niet OK
        Lieve oma,
        Het is weer even geleden dat ik hier iets geschreven heb maar onze wereld is inmiddels flink op zijn kop gezet.
        Op 17 juni 2006 is uw achterkleinzoon geboren na een enorme zware bevalling van ruim 33 uur. De kleine woog 3665 gram en was 50 centimeter lang. Alles is verder redelijk goed gegaan, alleen omdat mijn vliezen meer dan 24 waren gebroken heeft Nicky een infectie opgelopen waardoor hij nog een week in het ziekenhuis moest verblijven. Op 24 juni is hij gelukkig gezond en wel naar huis gekomen en doet het echt fantastisch. We zijn zo trots op hem en we weten dat u dat ook zeker zou zijn. U heeft en krijgt net zoals u dat heeft bij ons een plaatsje in zijn hart en zal hem later ook zeker vertellen wat voor een geweldige overgrootoma hij had. Pap en mam zijn ook zo enorm trots op hem en genieten ook van elk moment dat ze hem zien.
        Dit wilde ik u even laten weten en zal binnenkort weer wat bij u schrijven hoe dat Nicky het allemaal doet, want aanstaande maandag moeten we ook voor het eerst naar het consultatie bureau en ben benieuwd wat hij dan weegt. hahahaha. We missen u enorm nu, maar lieve oma.......rust zacht en love always. XXX

        Leon, -
        13 juli 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 53   |   niet OK
        Hai Astrid
        Het is een tijdje geleden dat ik hier geschreven heb,wat niet betekend dat ik de kaarsjes vergeten ben hoor.Wat een fantastisch berichtje lees ik bij je,en wat zal jouw oma trots zijn op haar achterkleinzoon.Ook fijn te lezen dat je haar verlies een plekje hebt gegeven mede dankzij de papa van jullie kindje.Weet dat ik met je meeleef en ook wel een beetje beniewd ben waneer de kleine jongen zich laat zien,of misschien dat ie de wereld al aan het verkennen is.Voor je oma steek ik weer de kaarsjes aan en jullie wens ik alle goeds,een hele spoedige bevalling en anders een fijne kraamtijd,ook voor de papa.Jullie zijn in mijn gedachte.Liefs Petra

        petra -
        15 juni 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 52   |   niet OK
        Lieve lieve oma,
        Vandaag is het precies 22 jaar geleden dat u bent overleden. Inmiddels heb ik het mede dankzij Leon en deze site wel een plekje kunnen geven maar het gemis zal altijd blijven.
        Zeker nu, nu ik hoogzwanger ben van uw achterklein ZOON. Iets wat ik hier nog niet had verteld, maar in gedachte al lang tegen u. Alles gaat gelukkig heel erg goed ook al beginnen nu de kwaaltjes wel te komen. We kunnen niet afwachten tot de kleine zich aan dient en klaar is om geboren te worden.
        Heel spannend allemaal, maar zeker niet een reden om vandaag niet bij u stil te staan.
        Lieve oma, Rust zacht. Love Always !! XXX

        astrid -
        12 mei 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 51   |   niet OK
        Lieve oma,
        Het gaat op het moment heel erg goed met ons. We zijn alleen heel erg druk met een verhuizing vandaar dat ik de laatste tijd niet gereageerd heb. Aankomende week zijn we inmiddels al 28 weken zwanger. Het gaat allemaal zo goed en we voelen uw achterkleinkind ook zo goed schoppen en bewegen.
        Aanstaande maandag moeten we weer naar de verloskundige. Het enige wat wel eens moeilijk is voor me is dat ik zo snel moe ben, maar gelukkig is daar dan Leon die me erg steunt. Volgende week vrijdag krijgen we de sleutel van een ander huis en dan wordt het alleen nog maar drukker. Lieve oma, waak over ons en in gedachte zal je altijd bij ons zijn.
        Heel veel liefs, dikke kus en R.I.P

        Astrid, -
        1 april 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 50   |   niet OK
        lieve astrid! ik heb voor jou lieve oma een paar kaarsje op gestoken! xx sandy.

        sandy -
        31 maart 2006

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.