Lieve Anne,
Ik ben zo dankbaar dat ik je heb leren kennen en ik heb genoten van de momenten in groep 3 dat je op school was en je je goed genoeg voelde voor een grapje. Het was fijn om je in de klas te hebben. Hoe lang je ook afwezig was geweest, je hoorde er altijd gelijk weer bij. Je genoot van de dagelijkse dingen in de klas, het buitenspelen, de gymlessen en zelfs rekenen vond je wel oké. We organiseerden een surprise high tea en dat was echt feest. Van ons mocht je wel eens uit de rolstoel en op de rand van de zandbak zitten. Ik genoot er dan van je zo te zien kletsen met je vrienden. Er waren altijd wel kinderen die met je wilde spelen, lekker met de bal overgooien of kletsen. Het was fijn je op te zien bloeien en steeds zelfstandiger te zien worden. De rolstoel race met je lieve zus Ilse ging dan weer net wat te ver. Daar schrokken we allemaal nogal van, al kwamen we met de schrik vrij. De schok van jouw overlijden dreunt hier nog lang na en ik weet zeker dat je in de harten van heel veel lieve mensen voortleeft.
Dag lieve, onvergetelijke, prachtige Anne,
juf Sanne