lieve Anneke,
Ik weet niet waar ik moet beginnen.. Wat heb ik veel herinneringen aan jou, met jou!
Ik kwam voor het eerst bij jullie aan de Zandvoortselaan toen ik 8 was, de eerste keer dat ik je zag kwam je de voordeur uit en ik weet nog dat ik je gelijk heel bijzonder vond, je leek niks op mijn moeder. (die vergelijking vond ik logisch toen)
Je nam me vanaf dag 1 onder je vleugels, zonder enige moeite was mijn welzijn heel belangrijk voor jou. De gelukkige momenten in mijn jeugd heb ik aan jou te danken.
Zelfs toen ik laatst nog bij je at uitte je weer je verbazing dat ik als klein meisje in mijn eentje van ons huis naar jullie mocht fietsen. Na bijna 30 jaar was je daar nog steeds verbaasd over. Je was voor mij de moeder die ik zo graag wilde, Linda noemde je altijd ´onze moeder´. Ik vond het verschrikkelijk als ik iets had gedaan wat je niet leuk vond, je kon ook echt boos op me zijn.
Ieder jaar mocht ik mee op vakantie, zonder enige twijfel. Dat zijn tot op de dag van vandaag echt de beste tijden van mn leven geweest. Je bleef ons ook ´de kleintjes´ noemen terwijl we al enige tijd volwassen vrouwen waren.
Linda en ik haalden zoveel kattekwaad uit, je liet ons altijd lekker gaan. Behalve als we stiekem rookten terwijl we in bad zaten, toen was t huis te klein haha
Als we naar een concert wilden liet je ons klusjes doen zodat we de waarde van het kaartje leerde kennen. Rond deze tijd van het jaar moesten we verplicht Schindlers list kijken voor wat educatie. Als mijn zakgeld op vakantie maar 50 gulden was dan kreeg linda ook maar 50 gulden. Ik kwam nooit iets tekort door jou.
Toen Gremlin (onze kat destijds) dood ging kreeg ik, tot grote ergernis van mijn vader, een nieuwe van je. Je trok je niks aan van mijn pa, en hij had volgens mij stiekem een zwak voor je want je kwam met alles weg. Ik wilde eerst helemaal geen andere kat omdat ik zo verdrietig was maar je zei dat je het beste gelijk een nieuwe kon nemen dan was je er sneller overheen. Deze methode heb ik later nog weleens bij jongens gebruikt die ook heel verbaasd waren als ik dit hardop meedeelde. (het werkte inderdaad heel goed!!)
Toen linda en ik 19 waren kwam er een breuk in onze relatie. Ik verhuisde naar amsterdam en we hebben elkaar lange tijd niet gezien. Toen ik hoorde dat je borstkanker had heb ik een kaartje gekocht. Ik heb dat kaartje zo lang in mijn kast gehad, ik wist gewoon niet wat ik moest schrijven. Uiteindelijk is hij nooit verstuurd. Ik heb je dit altijd nog willen zeggen maar had niet gedacht dat ik er de kans niet meer toe zou krijgen. Wel ben ik dankbaar voor het feit dat ik laatst nog bij je aan tafel heb gezeten. Dat je nog 1x je kaassaus maakte, de allerlekkerste kaassaus!! Dat je gelukkig nog mijn zwangerschap heb meegemaakt vind ik fijn. Toen ik mijn eerste keuze meisjesnaam deelde met je ging er gelijk een streep doorheen want jij vond dat he.le.maal. niks!! Die naam stond al zo lang bovenaan mn lijstje maar geen haar op mn hoofd die m nog durft te gebruiken!! En nu een week voordat de baby komt ben je er ineens niet meer. Woorden schieten te kort voor het verdriet dat ik voel. Waar Linda zo bezig was met mijn vader die eigenlijk zou overlijden en de steun die ik van haar kreeg is het nu andersom.
Ik heb je nooit kunnen bedanken voor alles wat je voor me hebt gedaan, je betekende zoveel voor mij. Je was een voorbeeld die een klein meisje nodig heeft. Ik vind het vreselijk dat ik je nooit voor kan stellen aan mijn eerste kindje, dat had zoveel voor me betekend.
Ik beloof je dat Linda en ik nooit meer uit elkaar gaan, ik zal haar voor altijd steunen en onze kindjes zullen samen opgroeien. Samen zullen we prachtige verhalen vertellen over jou. Hoe groot je hart was, iedereen was altijd welkom bij jou. Als ik al half zo´n goede moeder word als jij dan ben ik tevreden. Mocht ik een dochter krijgen volgende week dan hoop ik dat ik net zo´n band krijg als jij met jou dochters had.
Dankjewel lieve Anneke voor alles, je zit heel heel diep in mijn hart. Ik hoop dat je daar nog lang zult blijven zitten.
liefs Alexe
