Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Daar gaan we weer, weer een jaar voorbij. 5 jaar geleden verliet je dit leven. Opweg naar een leven zonder pijn en ziekte.
Toen snapte ik die keuze niet oma, maar nu wel.
Je kon niet anders, hoe graag je ook nog bij ons wilde zijn. Hoe graag ik je bij mij wilde hebben, het kon niet meer, jij kon niet meer.
Ik mis je elke dag, maar vandaag weer een stukje meer.
Deze dagen zullen nooit wennen, het gemis zal niet minder worden.
Daarvoor hou ik teveel van je. Xxx

Lieve oma, gefeliciteerd, vandaag zou je 93 jaar worden. Helaas kan ik het alleen maar typen of schrijven, nooit meer in het echt zeggen met een kus. 4 jaar geleden heb je deze wereld verlaten,ik zou zo graag nog eens met je willen praten.Dan zou ik je vertellen, hoeveel ik van je hou!en dat ik zo heb genoten, van alle jaren samen met jou. In de reflectie van een winkel ruit,zie ik je naast me staan.Je ogen lachen zoals altijd,en je kijkt me aan. Even geniet ik van je evenbeeld,tot ik wat beter kijk.Ik sta te staren naar een vreemde,die wat op je lijkt. Ik lijk maar niet te willen weten,dat je weg bent voor altijd.M'n hoofd probeert je te vergeten,maar mijn hart wil je niet kwijt. Ik praat tegen de muren,en verwacht dat je iets terug zou zeggen,En af en toe hoor ik ook echt je stem.Ruik je geuren.Er zijn nog zoveel meer dingen,die bewijzen dat je bij me bent.Ik kijk nog altijd naar de deur,alsof je elk moment kan binnen lopen.Ik kan niet leven met de waarheid,dus leef ik er maar om heen. Lieve oma, ik mis je elke dag, maar op dagen als vandaag, net een stukje meer. Het is zo raar, om niet meer even een sinasje te drinken, een ijsje te eten of gezellig te kletsen. Met een dubbel gevoel rij ik regelmatig langs jou oude huisje. Zoveel mooie herinneringen leven voort op die plek, maar ook die ene die mij nog steeds elke dag pijn doet.Oma ik hou van je met heel mijn hart.  Xxx 

Lieve oma, 3 jaar geleden, een dinsdag,Heb je deze wereld verlaten.Ik zou zo graag nog eens met je willen praten,Dan zou ik je vertellen, hoeveel ik van je hou!En dat ik zo heb genoten, van alle jaren samen met jou. Oma, ik mis je elke dag,Je mooie ogen en je lieve lach.Voor mij ben je veel te vroeg weggegaan,Als ik aan je denk, laat ik een traan. Een boom zonder takken,Een hemel zonder blauw.Mijn allerliefste omaatje,Zo voel ik het soms zonder jou. Als het waar is wat ze vertellen,Dat er misschien echt een hemel is.Zou je me dan eens willen bellen?Omdat ik je zo vreselijk mis. Nooit was je iets teveel,Je bezat zoveel liefde.Ook ik kreeg gelukkig een deel,Bij mij viel er ineens een gat, op de plaats waar eens,Mijn liefste en dierbaarste oma zat.Jij blijft in mijn hart voortbestaan,Voor mij is het soms moeilijk, om zonder jou verder te gaan. Oma, je bent er nu niet meer,Dat doet mij heel veel zeer.Waarom moest juist jij nou ziek zijn?Eerlijk vind ik het niet, dat juist jij mij verliet. Kijk me nu eens staan, in mijn eigen huisje,Je zal er niet zijn, als ik mijn diploma haal, voor het altaar sta of mijn eigen kindje in mijn armen heb.Onze plannen blijven dromen,Want helaas zal je nooit meer terugkomen.Ik had je nog zoveel willen zeggen, ach,Lieve oma ik mis je elke dag. We hebben samen veel gelachen, gehuild en gepraat,Over vroeger, over nu, over ooit.Oma, jou vergeten kan en zal ik nooit!Je bent en blijft mijn lieve oma,Voor nu en voor altijd.En ook al ben je niet meer hier bij mij,In mijn hart raak ik je nooit meer kwijt.

Lieve oma,Ik mis je zo erg. Vandaag de dag heb je ons 2 jaar geleden verlatentuurlijk weet ik dat jou lichaam niet meer kon, soms voel ik me dan ook een ego om te zeggen, waarom is ze niet hier.Ik weet namelijk dat je niet meer kon.Ik heb lekker lettertjes gekocht en voor mama truffels om deze dag niet voorbij te laten gaan.Sinds we jou as hebben begraven, word mijn gebit alleen maar erger.Ik heb het gevoel dat je nu helemaal weg bent. Oma ik mis je zo. Ik hou van je 

lieve oma, het is alweer veel te lang geleden, dat ik jou heb geschreven.dit betekent niet dat ik jou ben vergeten, dat zou ik niet eens kunnen.in mijn leven heb je zoveel betekent, dat zal ik nooit vergeten.ik praat nog vaak over je, alsof je er nog bent. herinneringen ophalen vind ik zo fijn.ik hou verschrikkelijk veel van je, en ik zal je nooit vergeten.ik blijf je missen, het verdriet schijnt te slijten, maar het lukt nog niet.het is allemaal nog zo vers, het lijkt nog steeds als de dag van gister.de 3 weken bij jou wonen, je verzorgen, je overlijden, het lijkt allemaal nog zo kort, toch is het al 2 jaar geleden.binnekort gaan we jou as verstrooiien, op een prachtige plek. ik weet zeker dat je daar bij zal zijn.ik ga ook een mooi gedicht voordragen, het gedicht dat ik de vorige keer naar je schreef.waarom jij oma?? waarom? je had nog zoveel van mij mee moeten maken. tom woont samen, heeft trouw en baby plannen, ik ben gestopt op het hbo om eindelijk mijn droom te volgen. maar je kon hier allemaal niet bij zijn, niet op diploma uitreikingen, niet op verjaardagen.je kon er ook niet bij zijn bij centreparcs, papa en mama zijn 25 jaar getrouwd, je was hier alleen in gedachte.het weekje centreparcs om dat te vieren, ik heb je toen zo gemist. je hoort daar gewoon bij.soms kijk ik naar jou foto, en barst ik in tranen uit, gewoon omdat ik je mis, terwijl ik dan aan onze leuke herinneringen denk. het is allemaal zo pijnlijk.ik weet dat je altijd bij me zal zijn, in mijn dromen, gedachten, hart. als ik naar mijn ringen of ketting kijk, dan zie ik jou in gedachte voor me staan, dat vin ik mooi. zo weet ik dat wij elkaar nooit zullen verlaten. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx hou van jou

Vooral de laatste dagen van jou leven,
Was het moeilijk om aan te zien.
Om iemand zo hard te zien vechten,
Voor hooguit 4 dagen nog misschien.

Wat was het moeilijk om te weten,
Een lange tijd vol onzekerheid.
Tegelijkertijd weer af te vragen,
Nog hoeveel uren, hoeveel dagen?

En dan zit ik weer aan je bed,
Een stilte, mijn gevoel niet uit te leggen.
Waarom is praten toch ineens zo moeilijk,
Terwijl ik nog zoveel had willen zeggen.

ze is er nog steeds, maar lijkt zo ver weg.
Ik zit zwijgend naast je, en kijk nog een keer.
Ik zeg nog wat woordjes en geef je een kus,
Ik sta op, kijk en ga dan weer.

Voordat ik ging, draaide ik me nog een keer om,
Een kleine glimlach staat op haar gezicht.
Lieve ogen kijken me aan.
Ik glimlach terug en haar ogen gaan dicht.

vragen malen door mijn hoofd,
beelden flitsen zonder doel.
Mooie herinneringen komen op,
En ineens weer dat vreemde gevoel.

ik ga terug de kamer weer binnen, weer die stilte,
Ik geef haar een kus op haar wang.
Plots weer die tranen in mijn ogen,
Oh oma, ik ben zo bang.

Ik pak haar vertrouwde warme hand,
En voel het stromende bloed.
Ik hoor haar zachtjes zeggen,
Stil maar kindje, het komt wel goed.

Overal neem ik deze gedachte mee,
Totdat ik zie, dat ze op weg is naar boven,
Op weg naar de hemel,
Maar ik kan het nog steeds niet geloven.




Dit is niet waar,
Dit doe je me toch niet aan?
Totdat ik zelf zie,
Dat je echt bent heengegaan.

Vanaf dat moment stortte mijn wereld in,
Mensen steunen, maar het helpt niet.
Niks helpt, alles is alleen maar leegte,
Ik voel alleen maar een groot verdriet.

en dan zie ik je weer in dat bed,
De tranen stromen over mijn gezicht.
Ik kijk, nog steeds die glimlach om jou mond,
Maar dit keer met je ogen dicht.

Ik leg mijn hand weer op die van haar,
Maar ik voel niet meer dat stromende bloed.
Toch in gedachte hoor ik haar nog zeggen,
Stil maar kindje, het komt wel goed.

Oma, i love you.

Lieve Oma,

Wat gaat de tijd toch snel. het lijkt nog steeds heel kort, maar je bent al een jaar niet meer bij ons. een jaar geleden heb je ons verlaten, heb je de strijd opgegeven. Je kon ook absoluut niet meer. Toch gaat de tijd zo snel. het lijkt nog wel gisteren dat ik met je ging shoppen op de markt, of dat we een spelletje speelden. Het is al meer als een jaar geleden, dat wij dat deden. Maar mijn herinneringen aan jou blijven. Ik heb je altijd bij me, om mijn nek, om mijn vingers, maar ook zeker weten in mijn hart. Daar ga je never nooit meer uit. Elke keer vraag ik om een teken, een teken om aan te geven dat je er bent, maar weet je, eigenlijk heb ik dat teken niet nodig. Je bent altijd bij mij, je zal mij nooit in de steek laten, daar ben ik zeker van. Binnekort hebben we een mooie plek ter nagedachtenis aan jou. wat zal dat heerlijk zijn, om daar heen te gaan. Gewoon een plekje voor ons samen.

Oma, ik schrijf je snel weer.
want je weet, ik hou zielsveel van je, en ik mis je verschrikkelijk. Dat zal echt nooit veranderen.
xxxxxxx

Lieve oma,

90 jaar zou je vandaag worden, helaas maak je het niet meer mee.
Mijn hele hoofd zit vol met herinneringen over en aan jou, maar er zal nooit meer een herinnering bijkomen.
We speelden altijd Scrabble of Yathzee, je liet mij altijd winnen maar het voelde zo goed.
Meegaan naar paardrijden vond je geweldig, en vooral om elk rondje naar me te zwaaien. Samen naar de markt was ook altijd zo leuk. Vroeger zat je elke woensdag en zaterdag bij La Couronne. Ik kwam dan altijd heel toevallig langs voor een pannenkoek en jus d'orange. Later ging ik vaak mee naar de dansclub, gezellig naar jou kijken of meedoen met bingo. Een paar jaar later werd ik je chaffeur en bleef ik altijd nog even voor een kopje thee. We hadden altijd zoveel lol. Weet je het avontuur met Alex nog, het zijn allemaal zulke mooie herinneringen. Ik was altijd bij je, we waren altijd samen. Zoals ik al zei naar de markt, later in je scootmobiel, wat was dat leuk. Je vond je scoot zo eng. Mama en ik kwamen je dan ophalen met de auto, en vanaf je huis reed ik dan je scoot naar de markt, en ging jij vanaf de parkeerplaats rijden. Ik stond ook vaak achterop, ook al vergat je dan weleens dat ik boven je uitstak en dat de kraampjes van de markt niet zo hoog waren. Ik stootte regelmatig mijn hoofd, hahahah. Voor een gezellig praatje kwam ik ook altijd bij je. Je hebt me met zoveel dingen geholpen. Op je 88ste kreeg je last van een spatader en ging je naar de dokter. Na vele onderzoeken bleek je darmkanker te hebben. Je zag daar zelf de ernst nog niet van in. Je moest thuis flink aansterken voor de operatie en uiteraard hielp ik je met extra eten. Na de operatie moest je nog even verder aansterken en ging je naar de Overloop. Na twee weken had je zelf besloten dat je naar huis wilde omdat je het verschrikkelijk vond. Toen je eenmaal thuis was, ging het stukken beter. Elke dag was ik bij je, thuis, in het ziekenhuis en in de Overloop. lachen, huilen, spelen, shoppen tjah wat deden we eigenlijk niet met elkaar. Een paar dagen later ging mama op vakantie en bleven wij wachten tot ze terug was voordat we de uislag hoorde, we wilde natuurlijk wel weten, hoe het was gegaan. Je kreeg allerlei rare bulten en je vertrouwde het zelf al niet meer. De uitslag was ook niet geheel een verassing, hoe klote het ook was. Je had uitzaaiingen. Je besloot ervoor te vechten en wilde bestraling. Op jou leeftijd en jou situatie konden ze alleen nog pijnbestraling toepassen, de kanker was helaas al te sterk. Ik besloot meteen dat ik bij je wilde wonen om je te verzorgen. Iedereen was tegen, want ik was pas 19, ik had mijn werk en mijn school, het zou voor mij allemaal te zwaar worden. Ik overtuigde iedereen ervan dat ik het kon en ook zo wilde. Ik wilde mijn laatste dienst aan jou bewijzen. Dat heb ik ook met alle liefde die ik in mij draag gedaan. De dagen waren zwaar en de nachten waren kort. Ik bleek de combinatie, school, werk en jou verzorging niet aan te kunnen. Mijn werk vond het goed dat ik een maand vakantie opnam. Zo had ik alle tijd voor jou en school. School(stage) vond het ook geen probleem dat ik minder tijd had en gaf mij ook alle tijd voor jou. De laatste weken heb ik nog veel met je gedaan, ik ben zelfs nog meegeweest naar de chemo. s'ochtends broodje smeren en alles voor je klaar zetten, naar stage, in de pauze snel terug fietsen om te kijken of alles nog goed met je was en meteen weer terug naar stage. Het was een hele zware periode, maar als het nu weer zo zou zijn, had ik precies hetzelfde gedaan. Ik heb jou terug gegeven wat jij al die jaren voor mij hebt gedaan, liefde, verzorging, plezier en gezelligheid.
Oma, de mooie herinneringen aan jou zal ik nooit vergeten.
beautiful memories, i'll never forget it.
love you for ever.

Lieve oma,

Ik heb een tijdje niks van me laten horen. De afgelopen tijd was ontzettend druk, maar ook best zwaar. Er kwamen dingen en gebeurtenissen voorbij, die veel nasleep hebben. Dat komt omdat jij er niet bij bent. Tom heeft een eigen huis, cool he. Ik weet zeker dat hij het dolgraag had willen laten zien aan jou. Maar je kijkt toch wel met ons mee? Zo zie je dat we allemaal dingen doen, leuke dingen, maar ook minder leuke. Maar ondanks onze drukte zijn we jou absoluut niet vergeten. En dat zal ook nooit gebeuren. Tom is ook nog eens geslaagd. Ik ga vanaf september beginnen. En we zijn natuurlijk op vakantie geweest. het was echt heerlijk. Maar als ik soms zit op de bank, of als ik buiten loop op de gekste momenten komen mijn tranen op. Mijn tranen voor jou.

Ik mis je echt ontzettend, samen met Jaimy natuurlijk.
Ik hoop echt met heel mijn hart dat jullie bij elkaar zijn.

Duizend kusjes van mij. xxxxxxxxxxxxxxxxxx

Lieve oma,

Ik heb dat eindelijk mijn verjaardagscadeau. Vind je het mooi?
Ik hoop van wel. Nu ben je zeker altijd bij mij, in mijn hart.
Er is de afgelopen tijd zoveel gebeurt. Ik hoop dat je nog steeds kijkt vanaf die ster. En me beschermt voor wat komen gaat.
Ik hoop dat je nu bij opa bent, en samen verder kunnen zonder pijn.
Je weet ook vast dat mijn lieve Jaimy er niet meer is. Ik heb gewenst dat ze nu bij jou is. En samen met jou op mij neer kunt kijken. Jullie hebben nu beide geen pijn meer.
Mijn twee dierbaartse zijn overleden aan kanker, wat een rotziekte.
Ik vertelde laatst aan mama, dat jij, mama en Jaimy mijn drie dierbaarste zijn. In een jaar tijd zijn twee daarvan weggevallen.
Maar alsjeblieft ga niet nog verder bij me vandaan, laat me niet in de steek.

Jullie zijn allebei hier in mijn hart en gedachte.
Jullie zullen daar ook altijd blijven, IK HOU VAN JULLIE!!!