Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Voor Annita

Lieve Annita, wat liet jij veel na,
een krachtbron voor velen, altijd daar.
Bij Jong Nederland was jij het hart,
vol vuur, vol liefde, open, apart.

Op elke werkplek was je een zegen,
positief, oprecht — nooit verlegen.
Je luisterde écht, zag ieder mens,
en zette je eigen zorgen in de lens.

Je vocht zo dapper, met stille kracht,
een strijd vol hoop, tot in de nacht.
Geen klagen, geen drama — jij bleef jij,
een glimlach, zelfs in diepe pijn.

We missen je stem, je blik, je zijn,
maar jij leeft voort, zacht en rein.
In ons hart ben jij nooit echt weg,
jij blijft – op jouw eigen, liefdevolle weg

Leny en Wim

Dans maar lieverd,
zoals een bloem in de wind.
Dans maar lieverd,
daar waar jij je rust nu vindt.
Dans maar lieverd,
het strijden is voorbij.
Dans maar,
want nu ben je vrij.

Je was moe
maar niet van het leven.
Want alles wat jou vreugde gaf
Daar heb jij je leven voor gegeven.
Je was op
maar je hebt nooit opgegeven.
Tot het laatste moment
streed je
en toen ging je, met je hoofd opgeheven.

Ik wil je bewaren.
In alle jaren
die zijn geweest en die komen gaan.
Want jij ging, maar helemaal weg
zul je nooit gaan.

Ik laat de lichtjes voor je schijnen
Steek een kaarsje voor je aan
Ik houd je in gedachten
Zodat je daar voor altijd blijft bestaan..

Lieve Annita, ik heb vanmiddag in het mortuarium afscheid van je genomen.
Jij was bijzonder, rust zacht..

In herinnering aan Annita, zo sterk en fijn,
Een licht dat bleef schijnen, zelfs in tijden van pijn.
Een luisterend oor voor iedereen die het nodig had zoveel liefde zo warm,
Je oprechtheid je lach je charm


Hoewel haar tijd hier eindigde, blijft haar ziel nabij,
In ieder die haar kende, leeft haar herinnering voort
We koesteren haar liefde, haar kracht, haar lach,
Annita, voor altijd in ons hart, dag na dag.