Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Pa... hier ik weer. Kan het maar niet laten. Elke avond denk ik aan je. Zit ik met tranen achter die computer. Zie ik je foto's. Hoor ik je stem. Ik heb 1 fimpje van je. Daarop sta je samen met Stijn. Ik heb het denk ik al 1000 x gezien. Met ma gaat het niet zo goed. Eigenlijk weten we het niet. Ze is er slecht aan toe. Ik denk dat ze naar je toe wil komen. Ze is het zat alleen hier. We doen er alles aan maar ze krijgt het maar niet leuk. Nog 2 weken en dan is het een jaar geleden dat je ons voor het laatst zag. Dat wij je voor het laatst konden spreken. Aanstaande zondag sinterklaar. Vorig jaar gaven we je nog cadeautjes. Dit jaar doen we er niets aan. Stijn weet het. En mick is nog te klein. En eerlijk gezegd... ik kan het niet eens. Zie ik weer hoe je vorig jaar nog bij ons op de bank zat. Stijn op de leuning bij je. Cadeautjes voor toen nog de baby. Nu al weer Mick. Heb vandaag alle kaarten opnieuw gezien. Alle verhalen gehoord. Pa, het gaat echt niet over. Het wordt alleen maar erger. Waarom ging je nou zo snel. Ik wil dingen aan je vertellen. Je hulp vragen. Avies van je krijgen. Over alles. Lieve pa... probeer het alsjeblieft. Laat iets van je horen. Ik denk iedere dag aan je. Thuis. Op het werk. Als ik sport. Altijd. Lieve pa... IK MIS JE!

Hoi Pa, ben benieuwd wat je aan het doen bent. Volg je ons nog een beetje? Ma heeft de afgelopen twee weken in het ziekenhuis gelegen. Ze heeft zichzelf wat verwaarloosd nadat jij bent overleden. Je deed natuurlijk alles voor haar. Ze is eenzaam en mist je vreselijk. Net als wij allemaal. Kan het nog steeds niet geloven. Hoop nog elke dag dat je weer voor me staat. Dat je Stijn oppakt en knuffelt. Hij zal huilen van blijdschap. Ook hij mist je nog elke dag. Hoe het met ma moet weten we nog niet echt. Ze mag wel naar huis, maar dan begint het weer van voor af aan. Ze krijgt wel begeleiding. Maar er is er natuurlijk maar een die haar echt kan helpen.
Bijna december. Bijna de dag waarop jij ons voor het laatst zag. Dat beeld zal ik nooit meer van mijn netvlies krijgen. Nooit meer die wanhoopsblik van jou. Hoe je Stijn niet los wilde laten. Ik kan er niet mee omgaan. Vind het zo moeilijk. Het wordt maar niet minder. Lieve pa, kom alsjeblieft terug. Het wordt weer leuk met jou. We houden nog zoveel van je. Dikke kus
Patrick

Lieve Nol,

We zijn net weer bij Els geweest, ze ligt in het ziekenhuis. Maar het komt wel goed met haar hoor. Ze mist jou alleen zo. Net als wij allemaal. Ze had nooit in het ziekenhuis gelegen als jij er was geweest. Jij zorgde altijd voor haar en zonder jou vindt ze het allemaal niet leuk meer. Ze vergeet dingen die jij altijd voor haar deed zonder dat ze er zelf over hoefde na te denken. Je hebt haar eigenlijk altijd teveel verwend. Wij hadden jou nog zo graag een tijdje willen verwennen.....Patrick gaat van t weekend vissen met Remco in Ierland maar weet zeker dat hij het liever met jou had gedaan. Dat zal nog wel een keer door zijn hoofd gaan als hij daar met een vis aan de haak zit. Shit, wat moet ik nou met zo'n vis? Pa had er wel raad mee geweten. Wat had je dat leuk gevonden....Maarja, misschien zit je nu wel hele dagen te vissen. Wie zal het zeggen.
Zou zo graag een keer contact met je willen zoeken. Gewoon om te weten dat het goed met je gaat. Dat je rust hebt en dat je over ons waakt. Dat je ziet wat wij allemaal uitspoken....Dat je ziet dat Stijn zijn tafeldiploma heeft gehaald en dat je ziet dat Mick al twee tandjes heeft en heel de dag lacht! Hij is zo blij....En een kracht in zijn handen en armen! Dat moet hij wel van jou hebben. Nou, ik ga Patrick maar weer verzorgen zoals jij Els altijd verzorgde. Hij wil het eigenlijk niet ( dat zegt Els ook altijd ) maar ondertussen vindt ie het misschien toch wel fijn.

Laat nog eens wat van je horen....

X

Leonie

Hoi Pa,
Het is vandaag maandag. De dag dat jij Stijn altijd uit school ging halen. En dat ik dan thuis kwam en jullie altijd samen aan tafel zaten. Ma doet het nu. En Stijn blijft maar verstoppen als ik kom. Dat deed hij altijd bij jou en nu houd hij nog steeds vol.
Het wordt herfst en kouder. De winter komt er aan. Daar had jij altijd zo’n hekel aan. Terwijl je jaren en jaren door wind en weer bent gefietst. Een uur heen en terug naar je werk. Gisteren ben ik terug gekomen van een rondje NL fietsen. Ruim 700 km op de fiets in 4 dagen. En op de afsluitdijk regende het pijpenstelen. Een rechte weg; 30 km lang. En juist daar moest ik ineens aan jou denken. Ging zelf huilen maar dat zag toch niemand. En gisterenavond kwam ik thuis en had ik Mick op schoot en kon ik eigenlijk ook alleen maar huilen. Wilde alleen maar dat ik het je kon vertellen. Dat ik je aan de telefoon had om te vertelen wat we hadden meegemaakt. Jij moet toch als geen ander weten hoe het is om door weer en wind te fietsen. Nog even pa en dan is het december. Heb er nu al geen zin in. Wat een vreselijke tijd was dat vorig jaar.
Patrick

Lieve Nol,

Heel raar, zondagochtend en ik wilde ineens iets aan je schrijven. Waarom weet ik eigenlijk niet. Zat te denken aan hoe het die bewuste avond allemaal ging. Dat was ook op een zondag. De film werd weer even afgedraaid. Wat heb je er zelf allemaal van meegekregen? En toen de verhalen lezen die we hebben geschreven. Alle kaarten die we hebben ingeplakt. Echt raar, nu is er niks meer, alleen dit misschien. Mick ligt te slapen, Stijn speelt in zijn boomhut en ik moest eigenlijk gaan strijken. Hopelijk hoef je dat allemaal niet meer te doen nu en heb je rust.

Dag lieve Nol, mis je.

Hoi Pa, vandaag ben je jarig. Stijn, Mick, Leonie en ik zijn bij je geweest vandaag. We hebben weer een mooi hart voor je gemaakt van gele en witte bloemen. Stijn ging huilen. Hij miste je. Ging vertellen dat hij nog alles had bewaard van jou. Ook een puzzelboekje waarin jullie samen bezig waren.

Mijn verjaardag was prima. Maar wat had ik graag jouw stem gehoord. Je belde altijd als een van de eerste. Nog vele jaren kreeg ik altijd van je. Had ik die maar aan jou kunnen geven. Dan hadden we nu gewoon bij je op de koffie gezeten met Stijn en Mick.

Ik hoop dat daar waar je bent ook verjaardagen worden gevierd. Dat je een biertje hebt gedronken en hebt gezien dat we aan je hebben gedacht. Je was een bijzondere man. De liefste opa die een kind zich kan wensen.
Dag pa... tot later!

Lieve Nol,

Mijn grote sterke schoonvader. Je bent vandaag jarig. Het staat op je steen, 13 september 1940, je had vandaag gewoon 70 moeten worden. Maar je zei het altijd al. Ik word geen 70 en getver wat heb je daar gelijk in gehad. We missen je. Vandaag zijn we bij je geweest. Mick keek steeds naar boven. Misschien zat je daar wel naar ons te kijken. Heb een mooi hart voor je gemaakt met gele bloemen. Je lievelingskleur. Els zorgt nog steeds goed voor de tuin en Patricia komt vaak bij Els. Dat is waar je je nog het meeste zorgen om maakte. En Stijn. Met Stijn gaat het goed. Hij wordt groot joh....Maar dat zal je vast wel zien. Hij loopt al alleen naar huis toe. Maar stiekem hoopt hij ook nog steeds dat jij er staat als ie de school uitloopt. En Pat, tja. Hij mist je elke dag. Al die vragen....Hoop zo dat hij er ooit antwoord op krijgt.

Toch raar om naar jou iets te schrijven, jij die niet eens wist hoe een computer aan moest....Maar wie weet komt het toch wel bij je terecht.

Misschien laten we je droom trouwens nog uitkomen, maar als dat zo is dan ben jij die eerste die dat hoort.

Rust lekker uit lieverd, we denken elke dag aan je.

Kus
Leonie

Hoi Pa, Hoe is het met je? Hoop dat je van je rust geniet. We zijn bijna jarig. Ik de 12e en jij de 13e. Ik mis je nog elke dag. Het gaat maar niet over. Ik kan je niet bellen op je verjaardag. Jij mij ook niet meer om met te feliciteren. Stijn bewaakt het kasteel nog steeds met hand en tand. Niemand komt er aan. Met Mick gaat alles goed. Hij is zo sterk als een beer. Lijkt op jou kennelijk. Als ik een cadeau zou mogen uitzoeken voor mijn verjaardag zou dat een dag praten met jou zijn. Ook al weet ik dat je dan voor altijd zou gaan. Ik heb nog zoveel vragen aan je. Heb nog zoveel te zeggen tegen je. Je was mijn grote voorbeeld. Laat me op mijn verjaardag wat van je horen. Hoe maakt me niet uit. Dag pa..alvast een fijne verjaardag!

Altijd op de fiets. Samen met Stijn in onze keuken. Aan tafel. Samen met Lego spelen. Hij was je allergrootste bezit. Zo lief voor elkaar. Stijn heeft het laatste Lego kasteel dat jullie hebben gebouwd, nog steeds niet aangeraakt. Hij mist je net als wij. Het gaat nooit wennen. Het blijft maar pijn doen! Zo'n grote lieve man!

Er is nu een mooi nieuw lied: Treintje Oosterhuis - Brief Aan Jou. Zo raak.