Samen blijven we jou herinneren…

Vandaag één jaar geleden nam jij de finale beslissing na een dag gezellig schaatsen met vriendinnen en een zelf bereid etentje met Charlie.
Mama en ik lazen in de krant onlangs het volgende stukje:
"Pap, Mam ik weet dat jullie het nooit zullen begrijpen. Ik ben ziek. Ik heb teveel van mijzelf gevraagd. Ik ben goed maar niet goed genoeg. Ik weet hoe het is om goed in je vel te zitten. Dus daarom is dit zo'n hel. Ik kan niet meer wachten. Klaar is klaar. Er kloppen teveel dingen niet meer. Nu maak ik de goede keuze voor mezelf en voor niemand anders."
Dit zou jij geschreven kunnen hebben Assie! Rust nu zacht bij Onze Vader en waak ons allen hier beneden. Dikke kus van papa en mam.

Lieve Astrid.
We denken aan alle mooie herinneringen aan jou in deze en de komende dagen. Maar toch maakt jouw heengaan en het gemis van je vrolijke lach ons ook verdrietig. Godzijdank wordt er voor jouw lieve kleine Toby goed gezorgd door Sophie, Simon en Carole in het verre Melbourne. Lieve meid waak vanuit de hemel over al je dierbaren: "il Signore sià con noi tutti" (jij bent inmiddels al bij Hem). Dikke kus papa

Dearest Trixie,

You're one of the most genuine people I've met in my whole life and one of my dearest, closest friend and confidante. To say that I am devastated by this horrible news is an understatement. I feel like drowning right now. No words can best describe how you are precious to me, my dearest friend. I still remember our last conversation before I went on hiatus from social media and stopped communicating with everyone.

Never thought that will be my last communication with you.

I am deeply hurt by you leaving so suddenly. Remember your promise, Trix? You promised to see me again in the Philippines. You promised to visit me and my girls one day. You promised and I held on to that promise because I have been missing you. A lot. :'(

I don't know what to say anymore. I am having a hard time constructing my thoughts right now. I have many things I want to say but all I want to do right now is to cry and cry and scream "nooooo, not Trixie please!!!" ...

Thank you for being there for me when I had no one. For being my rock when I badly needed one. For everything. You will stay alive in my heart and mind forever. I love you!

Lyn

Met diepe verslagenheid hebben wij kennis genomen van het overlijden van Astrid. Wij wensen de familie veel sterkte met dit grote verlies.

Oceanwide Expeditions & Oceanwide Marine Services

Lieve Astrid, vol verslagenheid las ik vanmorgen dat je er niet meer was. Ik hoop dat je rust hebt en op een wolk oid aan het genieten bent. (Met een paar pinguïns ter extra vermaak). Dikke knuffel

Lieve Astrid,

Jaren geleden heb ik je leren kennen in het Rotterdamse Havenziekenhuis. Je oprechtheid, lach, eigenwijsheid en gevoel voor humor vielen gelijk op. Door je eigenwijsheid kreeg je gemakkelijk een medisch specialist op de kast.. maar hiermee sloten alle verpleegkundigen van de chirurgie je in hun hart.
En vandaag hoor ik dat je er niet meer bent.. dat maakt me ontzettend verdrietig. Voor je nabestaanden.. om zo’n mooi mens te moeten missen.

Hier in Rotterdam zijn en zullen we je nooit vergeten.

Liefs Sanne

Lieve Astrid,
Jouw oma's, opa's en oom Frank verwelkomen jou met open armen in de Hemel. Laat het jouw ouders, Thomas, Irene, Toon, Karel, Mia, Maureen, Simon en Toby en al degenen die je dierbaar zijn tot troost zijn dat wij, én Onze Goede Vader nu over jou waken en je behoeden voor alle aardse narigheden. Ook al moet met dankbaarheid gezegd worden dat je daar gelukkig ook vele mooie perioden beleefd hebt én anderen hebt doen beleven. Lieve dochter en al je collega's in de Hemel zorg voor vrede en alle goeds op onze, door mensen verwonde, Moeder Aarde.
" il Signore sià con noi tutti", papa en mama.