Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Bas Busschers

06-07-198125-07-2016
      You're one in a million...
      You're once in a lifetime...
      You made me discover one of the stars above us...
      Forever and ever in my heart!

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 108
        X

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        X - Haaksbergen

        25 juli 2020

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 107   |   niet OK
        Jij was zo gek om verrassingen voor ons te regelen... om tripjes te organiseren... waarbij wij een geweldige tijd hebben gehad ...
        de laatste reis is niet een gelukkige ... Je wilde een beetje Polen zien ...
        je hebt zelfs geleerd om tot 10 te tellen en nog een paar andere woordjes... het lukte je. En je schoot in de lach toen je een fietser zag met een ladder onder zijn arm….

        Het weer was prima, dus wandelden we op het strand, maar jij klaagde over de zon en het zand... Je zei dat je een ,, swimmingpool-boy '' was.
        “Waarom heb je dat niet eerder gezegd”, vroeg ik jou.
        ,,Omdat ik wist dat de kinderen het hier leuk zouden vinden, dat is het belangrijkste.'' Want zo was jij, je zou altijd alles voor de kinderen en voor mij overhebben... Jij bent de enige in zijn soort en een tweede zoals jij bestaat niet ... Ik ben er zeker van. Een man met zo'n groot hart, die iedereen hielp... altijd maar lachen, stralend van vreugde en de energie van honderd man ... en natuurlijk je grote gevoel voor humor ...
        Maar al mijn woorden kunnen niet genoeg beschrijven hoe bijzonder je bent !!!!!! Je bent ... was ... en je zult altijd in onze harten zijn.
        Ik zal je nooit laten gaan, niet uit mijn hart en niet uit mijn gedachten.

        Maar ik kan me niet voorstelen om zonder jou te gaan ...
        je hebt altijd gezegd dat niks ons uit elkaar zou halen,
        dat je altijd bij mij en de kinderen zou zijn....
        Ik vertrouw daarop ... en ik geloof in elk woord dat je zei ...
        dus blijf je voor altijd bij ons... Jou elke dag hebben ... elke dag bij jou zijn ... jouw liefde voelen ... Het was alles waarvan ik droomde !!!

        5. André Hazes - Waar ben jij
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 106   |   niet OK
        Vorig jaar bracht ik de kinderen naar Nederland. Je was enthousiast maar ook vol van angst of jij dat aan zou kunnen... Maar mijn geluk en wat ik wilde was belangrijk voor jou. Je was blij voor mij want je wist hoeveel ik Iga en Gabriel miste... Je zei toen ,, Mijn liefde voor jou overwint alles''.
        We besloten, dat je eerst een poosje uit huis zou gaan om de kinderen een kans te geven hier te wennen, maar ook bang voor hun reactie omdat er nooit een man in hun leven was geweest. Bij de kennismaking begonnen ze al na 20 minuten met jou te spelen en te klieren. Je zei dat het echt leuk voor jou was, want “je was zelf een groot kind”. Na ongeveer een uur zei Iga dat ze van je hield en ze bleef maar zeggen dat je lief was.

        Toen ik ‘s avonds zei, dat je naar huis moest, gingen Iga en Gabriel aan je benen hangen. Ze wilden je niet laten gaan. Toen al zeiden ze dat ze wilden dat je voor altijd bij ons blijft. Ze hielden meteen van jou... het was zo bijzonder... zo mooi .... Ik herinner me hoe blij je was, omdat je bang was dat je lang alleen zou moeten wonen... Maar het ging sneller dan we hadden verwacht ... Ik herinner me, dat je wachtte op de dag dat ze “PAPA” tegen jou zouden zeggen. We gingen wedden... Ik verloor….

        Ongeveer drie maanden later zeiden ze dat je hun “BONUS PAPA” was (dat had jij voor hun bedacht) en in december zei Gabriel voor de eerste keer “PAPA” tegen jou... Je begon te schreeuwen: “Liefje hoorde je het? Gabi zei PAPA !!! Je was ontroerd en gelukkig... Telkens wanneer je thuis kwam riep je bij de voordeur; ,, Kinderen PAPA is thuis!'' de kinderen waren telkens weer dolenthousiast, ze sprongen en dansten en begonnen te klieren... Als je dan eens langer op het werk moest blijven kreeg ik duizend vragen, waar je bent, waarom je niet thuis komt, hoe lang duurt het nog….
        en dat zelfs elke 5 minuten ... Ze waren gek op jou vanaf het begin ...
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Tot slot een brief voor Bas van Emilia..
        reactie 105   |   niet OK
        BASKU
        In onze harten heerst verdriet, hartzeer en een grote leegte die niet gevuld kan worden, maar de liefde die ik, Iga en Gabriel van jouw gekregen hebben zal voor altijd blijven. Je maakte mijn leven en het leven van de kinderen mooier. Jij heb ze laten schitteren… Door jou kreeg ons leven uiteindelijk de juiste kleuren, vol van geluk, vreugde, liefde en een glimlach, iedere dag.
        Onze liefde voor jou is onmetelijk groot, maar dat wist je al ...
        We spraken er vaak over, dat jij alles bent wat ik wilde en we hadden niets meer nodig om gelukkig te zijn. Jij voelde hetzelfde... regelmatig heb je herhaald hoe blij je bent dat je een mooi gezin hebt.
        Het is al meer dan vier jaar geleden, dat we elkaar ontmoetten.
        Je vertelde, dat je mij meteen in het oog kreeg...
        Maar aan het begin was er een barrière tussen ons...
        Ik kon alleen een paar woorden Engels...
        en jij... jij was te verlegen om iets te zeggen tegen mij...
        maar toch is er iets ontstaan.
        Je vroeg mij of ik jouw geheimpje wilde weten
        en toen heb je verteld wat je voelde en wat je dacht. Ik citeer jouw woorden:
        “ Ik had nooit gedacht dat het echt zou gebeuren, dat jij en ik... dat het echt kon worden en dat ik je kon veroveren. Ik was zo bang en verlegen om met je te praten. Ik zei tegen mezelf dat het een gewoon normaal gesprek is. Ga dan naar haar verdomme” - en dat heb je gedaan.

        Je kwam steeds vaker naar het kantoor om alleen maar naar mij te kijken...
        lachend dat het okay was met het glas tussen ons in. Eenmaal in de hal pakte je mijn hand vast, waarin ik wat papieren vasthield, die jij wel even zou weggooien. Het was een truc die je gepland had. Het was de eerste keer dat ik voelde, dat ik niet wilde, dat je ooit mijn hand zou laten gaan. Een mooi begin van onze unieke en bijzondere liefde...
        Op onze eerste date was je zo grappig en toch zo heel lief ... je handen trilden van de emoties ... zo veel zelfs dat jouw koffie kopje tegen jouw tanden klapperde. Alles tussen ons ging snel ... Je zei vaak ,, ja, liefje, ik weet dat ik snel denk en handel, maar er is geen tijd om te verspillen ''.
        Na ongeveer 2 weken begon je je spullen bij mij achter te laten, maar ik wilde dat ook ... en na een maand woonde je al bij mij. Zodra je het huis verliet stuurde ik je al na een minuut een berichtje dat ik je mis... Je lachte en zei: ,,Gekkie, ik ben net weg '', maar na een uur stuurde jij hetzelfde …
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Renze Vellema van de Dessert Meesters
        reactie 104   |   niet OK
        Verbijstering en ongeloof, dat zijn de reacties op het bericht van Bas zijn overlijden. BB teamleider mixbereiding, die uitzag naar vakantie. In het teamleiderskantoor werden de laatste week voor zijn vakantie de uren per dag weggestreept. Bas heeft vele bijnamen; gangmaker, feestvarken en alle andere namen die eenieder voor zich wel in kan vullen. Bas was altijd heel nadrukkelijk aanwezig, de gangmaker op elk personeelsfeest. Een aantal collega’s hebben een tipje van de sluier opgelicht en een aantal anekdotes prijsgegeven.
        * Fietsreparatie bij de td was een uitdaging, de fiets op een pallet met de reachtruck naar boven en repareren die fiets.
        * In de nachtdienst werd regelmatig gebruik gemaakt van de was en droog mogelijkheden die op de turbinestraat beschikbaar was
        * Wanneer Bas serieus genomen moest worden was niet altijd bij eenieder duidelijk, met krukken op maandagmorgen om 6.00 uur op je werk verschijnen en om 15.00 uur dansend het pand verlaten, dat was Bas.
        * Bas zijn weekend was volgens hem van donderdag tot dinsdag
        * School was een woord waar Bas niet mee bezig was. BHV training werd slapend in de dames kleedkamer gevolgd tot collega’s hem weer bij de les haalden.
        * De AOC opleiding had voor Bas interessante onderwerpen en naar eigen zeggen stak hij er wel wat van op, maar bij een niet interessant onderdeel was hij degene die niet onder stoelen of banken stak, dat hij de aandacht bij dit soort lessen er niet bij kon houden.
        Bas was ondanks al deze uitspattingen een medewerker, die altijd klaar stond voor collega’s en de DDM. Bas was een praktijkmens, die snel leerde en veel intelligenter was dan hij deed voorkomen. Altijd bereid om nieuwe uitdagingen zich snel eigen te maken. Wij hebben als collega’s veel van jou geleerd Bas, jij dacht niet in problemen maar in oplossingen. We gaan je missen Bas. We denken aan jou deze dagen. Maar dat is niet zo vreemd.

        Inleiding lied:
        Net zoals hun ouders zijn Anke en Bas ook gek van van de band Boh Foi Toch. Ze zijn ermee opgegroeid doordat de cd's in de auto werden gedraaid, als ze op vakantie gingen naar Frankrijk.
        In 2014 zijn ze nog met het hele gezin en een aantal vrienden bij een optreden geweest bij de Biester in Haaksbergen. Een dierbare herinnering om voor altijd te koesteren.

        4. Lied: Boh Foi Toch - Hee hee Hoo hoo
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 103   |   niet OK
        Maar Bas hield ook van dansen! Soms wel uren aan één stuk. We stonden dan meestal ook vooraan en dan ving hij met zijn lengte de gesigneerde cd’s die in het publiek werden gegooit, weet iemand zich te herinneren. Geregeld hingen we nog uren op de parkeerplaats te ouwehoeren en werd zijn auto met zijn vol trots ingebouwde muziekinstallatie asociaal neergezet met de achterklep open om muziek te luisteren. Hij was ook nu weer de sfeermaker van het feest.

        Bas begon zelf ook housemuziek te draaien. Zijn eerste housefeestje in Haaksbergen waar hij draaide was Hardcore Sounds Haaksbergen bij de Zienesch en binnen de vriendengroep werd hij de vaste huis DJ.
        Bas was lief en zorgzaam, bracht geregeld een kadootje mee en wist je op te vrolijken als je niet lekker in je vel zat. En tegelijkertijd vol humor, zoals met Sinterklaas toen er meerdere jaren op de deur geklopt werd, maar er niemand te bekennen was. Wel lag er een zak met kadootjes voor de deur met een briefje erbij. Een spontane actie van Bas. Zo was hij gewoon. Feesten en de beest uithangen waar dat kon
        Plichtsgetrouw en een hardwerkende jongen waar dat nodig was.
        Hij wist zijn plek, schatte de situaties op de juiste manier in.

        Daar weet ook Renze Vellema over mee te praten, hij was de leidinggevende van Bas bij de Dessert Meesters. Ook hij wil graag een over Bas vertellen. Mag ik u uitnodigen…
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Een voetballer in hart en nieren
        reactie 102   |   niet OK
        Bas hield van voetballen en was bij VV Haaksbergen een standvastige verdediger die met zijn slungelige benen menig vijandelijke aanval onderbrak en daarmee menig tegenstander tot wanhoop dreef. Het waren diezelfde slungelige benen, waarmee hij vroeger aan atletiek deed en altijd won met hardloopwedstrijden.

        Maar ook een trouwe FC Twente fan. Toen het Bas in het begin door de wachtlijsten niet lukte om net als een aantal vrienden een jaarkaart in vak 10 te bemachtigen besloot hij samen met Micha twee seizoenen op de Hatrans tribune Twente aan te moedigen. Hij werd al snel beroemd en de sfeermaker in het vak. Bas nam geen blad voor de mond en moedigde zijn club met de nodige decibellen aan. Vaak lag het hele vak weer dubbel als Bas zich uitliet over de tegenstander van FC Twente. Later zijn ze met z’n allen naar vak 305 verhuisd, waar Bas uitgroeide tot de markante persoonlijkheid van Vak 305.

        Maar als DJ Tikkie te Lauw was Bas helemaal in zijn element, zoals we net al hoorden. “Niet te warm, niet te koud, gewoon een tikkietelauw”
        In de beginjaren luisterde Bas vooral naar piratenmuziek, later ook vaak mee geweest naar hip hop optredens. Bas was letterlijk van alle markten thuis, kon zich overal prima vermaken. In de jaren die volgden ging Bas zich steeds meer interesseren voor de wat hardere housevarianten en was vaak op houseparty’s en festivals te vinden. Hij wilde altijd partypictures maken. Het liefst zo veel mogelijk en zo gek mogelijk. De laatste jaren waren het de selfies die Bas overal maakte. En ook veiligstelde, want eenmaal gemaakt werden ze direct doorgelinkt naar een dropbox opslag.
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Herinneringen door Willem en Patrick
        reactie 101   |   niet OK
        Lieve Bas,
        Wat een bijzonder mens ben jij voor ons en iedereen geweest.
        Vanaf het moment dat wij jou aanzagen komen lopen op de voetbal. Wisten we daar kun je lol mee trappen. Het groeide uit tot een hechte vriendschap. We hebben veel met je gelachen, gedanst en gedronken. Het was een dolle boel. Je zette soms letterlijk de tentstokjes buiten. Je had een huis in Hengelo, maar je hart lag in Haaksbergen. Jij kon dan ook altijd terecht bij ons op de logeerkamer of op de bank. De brakke zondagen waren ook geniaal. Van geknakte giraffe tot een laaiend enthousiaste drukke jongen, die graag dingen ondernam in zijn blauwe Honda, bijgenaamd Kat. Jij zorgde ook met veel passie altijd voor de muziek. Achter de draaitafel was je helemaal in je element. Soms tot vervelends toe. Want het eindigde altijd met harde hardcore wat niet iedereen kon waarderen. Tja, het was ook immers tikkie te lauw. Je hield van veel muziek. Het café zette je vaak op de kop met je brede muzieksmaak. We waren zo blij voor jou, dat je eindelijk had wat je zogenaamd niet wilde; een gezinnetje. Wat was jij daar blij mee en trots op. Het werd jullie zo gegund. Basso, wat zullen we je missen. Je was een topper voor de mensen om je heen. Een gangmaker van de bovenste plank. Basso, we houden van je, we zullen je nooit vergeten.

        KOM WE GAAN !!!!
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 100   |   niet OK
        We werden 16 en fietsen maakten plaats voor scooters.
        Bas en Anke hadden beiden dezelfde scooter (een Puch NTT) gekregen.
        Binnen afzienbare tijd, ik denk nog geen jaar, was zijn exemplaar – ondanks de veelvuldige herstelwerkzaamheden van Roy oude Tanke - dusdanig vervallen dat hij op een gegeven moment de scooter van Anke maar had geconfisqueerd. Wat ik me herinner was Bas daarna wel wat zuiniger op het exemplaar van z’n zus.

        Bas was eigenlijk nooit zo zuinig op zijn spulletjes; denk hierbij aan scooters, auto’s en mobiele telefoons. Menig auto is de revue gepasseerd en nieuwe mobieltjes sneuvelden vaak al snel. Uitzondering op deze regel waren zijn platenspelers, platencollectie en met name zijn Pioneer headphones; die waren heilig voor hem.

        Het uitgaansleven begon bij Sunset , maar daar kwam snel verandering in toen Paladium Danspaleis werd. Hier hebben we een paar mooie jaren gehad om achter de meisjes aan te vangen en cola cb (citroen brandewijn) langzaam te vervangen voor rode wodka red bull. Bas was sowieso van de mixdrankjes, bier ging er bij hem niet in. Hij was met zijn lievelingsdrankje baco onafscheidelijk.

        Maar ook met zijn zus Anke had Bas een onafscheidelijke band. Zorgzaam als hij was haalde hij Anke in het weekend van elk feestje op. Hij keurde haar vriendjes, en die werden maar al te vaak afgekeurd. Bas was trots op zijn zus en iedereen mocht dat weten. Als hij ergens was riep hij al snel: “hé, dit is mien zuster” en stelde Anke aan iedereen voor, of ze daar nou zin in had of niet, het maakte hem niets uit.

        Bas, haar grote broer – letterlijk en figuurlijk.
        Daarom dit speciale nummer “Brother”. We gaan luisteren...

        3. Lied: Needtobreath/ Gavin de Graw - Brother
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Andere vrienden vertellen..
        reactie 99   |   niet OK
        Bas leerden we kennen toen we een jaartje of 14 /15 waren. We "hingen" als groep nog niet meteen bij de Blanckenborgh, maar bij de vijver van het Wiedenbroek in Haaksbergen. De groep bij het Wiedenbroek werd steeds groter en door de jaren heen hechter. Tot we op een gegeven moment elke avond bij elkaar zaten bij het Wiedenbroek, en er waarschijnlijk geklaagd is want we kregen een verbod en bij overtreding een boete.
        De hele groep vertrok naar de Blanckenborgh, in die tijd nog in vervallen toestand. Steevast werd er om en nabije 20:30 uur ‘time’ gemaakt, zoals wij dat noemden, bij tankstation Shell. Ze zagen Bas en zijn makkers alweer aankomen. Om op te warmen tijdens koude winterdagen of om gewoon de hongerige maag te vullen. Ook werden er tijdens de wintermaanden regelmatig grote sneeuwbalgevechten georganiseerd die altijd uit de hand liepen.
        Of beruchte fietscross. Degene die voorop reed bepaalde het parcours door alle de wandelpaden van het park bij de Blanckenborgh. Een chaos van jewelste, waarbij er weinig regels waren en vaak mensen in de bosjes belanden.
        Bas was hierin een geduchte tegenstander die met z'n lange benen jou vaak een extra zetje tegen de bagagedrager gaf vlak voor een bocht.
        Naast fietscross deed ook het blikjesvoetbal z'n intrede. De bedoeling was om iemand te "poorten" (het blikje door de benen te spelen). Nadat je gepoort was, moest je sprinten naar het bushokje om je "vrij te melden". Op de weg erheen was het voor alle medespelers toegestaan om dat verhinderen en alles was toegestaan. Dit ging er vrij stevig (lees: bikkelhard) aan toe en leidde tot heerlijke capriolen en vele blauwe plekken.

        We leerden elkaar beter kennen niet wetende dat dit uit zou groeien tot een zeer hechte groep jongens die in de loop van jaren op allerlei manieren voor elkaar klaar stond en (al dan niet noodgedwongen) opkwam. Tot onze grote spijt hebben we voor ons 35e levensjaar inmiddels 2 trouwe makkers uit deze groep naar het altaar moeten dragen. Jarno en Bas; 2 hele bijzondere jongens met ieder een heel ander karakter en een hele andere rol in de groep. Wat missen we ze beide verschrikkelijk...
        Afscheidsplechtigheid - 4 augustus 2016
        12 december 2016

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende