Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Het is 4 jaar geleden dat je uit ons midden bent weggegaan,mam je heb het vak tegen mij gezegt de dag dat jij er niet meer is snap ik pas hoe eenzaam ik me ook zou kunnen gaan voelen en inder daad.Maar ik voel me nog steeds schuldig dat ik jou moest laten in slapen ik weet dat je hersendood was en dat alleen ik de beslising moest maken ik hoop dat ik nooit meer zo n harde beslising zou moeten maken,want het leven is en blijf dat we als men harde beslisingen zouden moeten blijven nemen.wij hebben met zijn tweeen nog zoveel om uit te praten,dat we nog niet hebben gedaan.mam je zal altijd mijn moeder blijven al ben je er niet meer hier. ik zal altijd jou missen want ik had nog heel veel vragen die nu allemaal niet meer kan,en ik had zeker nog heel veel jaren op je schoot willen zitten en knuffelen dat heb ik nu niet meer en mis dat heel erg en ben achter gekomen dat je gelijk had ik denk dat ik kwa aandacht nooit groeit,mijn behoefte zal altijd blijven net als een kind altijd knuffelen en warmte krijg ik nooit genoeg van.alleen voor mij is het boek sins je weg bent ook dicht.ik hoef geen knuffels en op schoot zitten is weg.
je enigste dochter denise

Overige informatie
mam in dit leven was je een sterk vrouw,als je iets wauw kreeg je het ook.ben tros op je dat je zelf alles heb geregeld,voor dat je weg ging.