Weet je nog... Altijd klaar staan om elkaars hondjes uit te laten?
Weet je... Dat we daar gewoon mee doorgaan.
Weet je nog... Buufpraat ochtendjas, lekker sparren spuien en tranen de vrije loop?
Weet je... Dat we altijd klaar zullen staan voor jouw mannen als zij het nodig hebben.
Weet je nog... Onze knuffels, intens, met een diep respect voor jou?
Weet je... Dat Hans al zo'n zelfde dikke knuffel heeft gehad, en ik weer net als altijd tranen in m'n ogen had. En knuffels zeggen vaak meer dan woorden, ik heb een onbeperkte voorraad.
Weet je nog... Ons huiskamerconcert bij jullie?
Weet je... Pachelbel's canon is altijd jouw liedje gebleven sindsdien. Wat een prachtige herinnering.

Weet je... Ik voelde je vertrekken dinsdagochtend, ik ben nooit zo vroeg wakker. Je zei gedag, op jouw manier. Ik wist het niet goed te plaatsen m'n gevoel van schrik, verdriet en bezorgdheid zo vroeg in de morgen. Na het appje van Hans wist ik het precies. Berlinda, je was een superbuuf, een heerlijk mens, nuchter, vol humor, bezorgd en lief. We zullen vaak aan je denken, nooit uit het hart!