Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Via de Evening Tide leerden we jullie kennen, en we vierden samen een paar keer Oud en Nieuw.
Het nieuws van Bernard's overlijden kwam hard aan. De herinnering aan jullie samen, op zeilavontuur aangekomen in Valencia, maakt het zo onwerkelijk.
Bernard had zo'n aanstekelijke energie – het is haast niet te bevatten dat hij er niet meer is.
Het afscheid in Bergen aan Zee vorige week was indrukwekkend en liet zien hoeveel hij voor iedereen heeft betekend.
Merel, we wensen je alle kracht toe om dit grote verlies te dragen.

Een dikke knuffel, Gert Jan en Marja

Kerst familie,
We hadden voor het eerst contact toen jullie met de Blackbird op de wal stonden op Guernsey. Jullie hadden een probleempje met de aluminium romp, en omdat wij ook een aluminium boot hebben was ik nieuwsgierig wat er aan de hand was. We volgden jullie al een tijd via jullie webpagina. We hebben voor het eerst elkaar ontmoet in de Ria’s van noord west Spanje, er staat ons een gezellige middag bij in een Ibiza achtig strandtentje met heerlijke Mojito’s. En wat een geweldige fantastische tijd hebben we in Vilamoura met elkaar gehad, de vriendschap groeide. We hebben leuke foto’s en videootjes van die tijd en schieten elke keer weer in de lach. Mooie wandelingen en goede gesprekken. Het walking kerstdiner op onze vijf jachten was een absoluut hoogte punt.
Bernard, het is onvoorstelbaar dat je er niet meer bent, we gaan je missen.
Merel, we houden van je en weten zeker dat je het leven weer gaat oppakken.
Liefs en heel veel sterkte,
Addy en Astrid

De kookclub, corona-wandelclub, badpop-fietsclub, camping Kerkedijk en ontdek Valencia club. Koken, lekker eten, heel veel lachen, mooie gesprekken en altijd net iets te hard wandelen en fietsen. Midden in de nacht op de fiets vanaf badpop of door de duinen wandelen vanaf het strand. Bernard als gids voorop en dan lekker de vaart erin. Wat hadden we graag nog meer mooie herinneringen gemaakt! Liefs Rob en Brenda

Als nichtje ken ik Bernard van veel verschillende momenten. De groene Citroën die bij mijn grootouders in Frankrijk op de oprit stond, de vispannenkoekjes die hij bakte met mijn zusje, zijn humor aan de borreltafel, een gids in mijn leven toen ik de eerste stapjes maakte richting volwassenheid door bij “Bij Merel” te gaan werken voor een zomer lang, wat ik spannend vond omdat ik voor het eerst alleen naar Nederland ging. Bovenal was hij een lieve oom wiens passie voor boeken, Spanje en muziek langzaam overwaaide naar mij. Ik weet afgelopen kerst nog, waar Bernard en ik samen een lang gesprek voerde over muziek en de verrukkelijke 15 van radio 2. Regulier kwam daar een melding van in de familie app, met een nummer dat aangevraagd was bij Leo Blokhuis. Al met al was Bernard iemand die op mooie momenten in mijn leven aanwezig is geweest en daarmee, als ik er nu op terugkijk, heeft bijgedragen aan wie ik ben geworden. Daar ben ik dankbaar voor. Lieve Bernard, ik ga je missen. Fijne reis, dikke kus van mij, en succes daarboven. Maak ze allemaal net zo gek op Spanje en het Joie de vivre als dat je hier op aarde hebt gedaan!

Bernard was van 2011 tot 2014 mijn baas bij DNB als programmamanager SEPA. Baas is een te groot woord. Hij stond tussen de medewerkers van het SEPA-team, gaf iedereen de ruimte, bevorderde teamgeest en samenwerking, en bewaarde de rust als het even spannend werd. Het was me nogal een klus om Nederland op tijd over te krijgen naar IBAN. Voor Bernard een heerlijke uitdaging. Hij genoot van het aanjagen van die veranderingsprocessen, van het helpen overwinnen van weerstanden tegen het nieuwe. Met inzet, communicatie en overleg is het gelukt. Een knappe prestatie.
Ik herinner me Bernard als een prettig mens om mee om te gaan, in werk en daarbuiten. Ik vond nog een filmpje dat ik heb gemaakt van het eerste SEPA-team. Die stuur ik ter herinnering door.
Sterkte met het dragen en verwerken van dit verlies.
Rein Kieviet

Lieve Merel,
Wat een ontsteltenis was het toen '14' kwam vertellen dat Bernhard er niet meer was.
Onmogelijk, is dan de eerste reactie, zo'n sterke vent.
De enorme dreunen, die hij toebracht aan het hout,,voor een intiem vuur,
met zijn ijzeren lichaam.
Wij missen het al twee jaar.
De houthakker van de Kerkedijk komt niet meer terug.
Wij leven mee, heel veel sterkte.
Ien en Guus, van "10"

Hoewel ik je graag bij mijn intake gesprek had gesproken werd er voor me beslist dat jij en ik best met elkaar konden opschieten. En dat was ook zo. Met veel plezier heb ik met je samen gewerkt in het DNB Gaia programma. Je trok het programma vol energie en overgave. Ik heb goede herinneringen aan die tijd. Net als je privé activiteiten, die je graag deelde, over de boot, je sport activiteiten, je huis, je huwelijksaanzoek aan Merel.
Het was een genot om jullie zeil- en wandel verhalen te volgen, en af en toe een persoonlijk berichtje uit te wisselen.
Je bent een mooi mens, ik koester de herinneringen.

Ik lomp en onhandig, jij met je charme, soms functioneel boos, politiek geëngageerd, hou jij mij uit de wind om ons doel te halen. Met wederzijds respect doen we de klus bij de DNB, maar belangrijker nog zijn de momenten waarop je met dat andere doel bezig bent. Samen met Merel de wereld rondreizen. Ik ben positief jaloers, hoor je helemaal uit, hoe ga je reizen, hoe doe je dat en wat neem je mee, maar het is totaal niet interessant, want zoals je zelf in het gedicht op jouw kaart schrijft: Leef.