Als nichtje ken ik Bernard van veel verschillende momenten. De groene Citroën die bij mijn grootouders in Frankrijk op de oprit stond, de vispannenkoekjes die hij bakte met mijn zusje, zijn humor aan de borreltafel, een gids in mijn leven toen ik de eerste stapjes maakte richting volwassenheid door bij “Bij Merel” te gaan werken voor een zomer lang, wat ik spannend vond omdat ik voor het eerst alleen naar Nederland ging. Bovenal was hij een lieve oom wiens passie voor boeken, Spanje en muziek langzaam overwaaide naar mij. Ik weet afgelopen kerst nog, waar Bernard en ik samen een lang gesprek voerde over muziek en de verrukkelijke 15 van radio 2. Regulier kwam daar een melding van in de familie app, met een nummer dat aangevraagd was bij Leo Blokhuis. Al met al was Bernard iemand die op mooie momenten in mijn leven aanwezig is geweest en daarmee, als ik er nu op terugkijk, heeft bijgedragen aan wie ik ben geworden. Daar ben ik dankbaar voor. Lieve Bernard, ik ga je missen. Fijne reis, dikke kus van mij, en succes daarboven. Maak ze allemaal net zo gek op Spanje en het Joie de vivre als dat je hier op aarde hebt gedaan!
