Hoi Marina en kinderen,
Wat een enorm verlies zal dit zijn voor jullie!
Heb Bert niet persoonlijke gekend maar hem wel "gekend" door de warme woorden van jou Marina!!
Lieve groet Jack van Lieshout.

Overdonderd door het bericht dat we over jouw kregen, dat past het beste bij mijn gevoel.
Hoe trots was jij op je gezin. Vele malen heb je je verhalen verteld wanneer we nog wat dronken na het tennissen. Op de baan wilde je altijd graag winnen, de perfecte ballen slaan. Daar genoot je van. We gaan je missen Bert. Niet alleen op de baan maar vooral om de persoon die je was. Allen sterkte met het verlies.

Gecondoleerd en heel veel sterkte toegewenst met dit onverwachte verlies. 🙏.
Herman en Trea de Graaf

Wat een slecht nieuws kregen wij te horen. Niet te geloven dat dit jou moest overkomen. Een jaar of 15 geleden leerde ik je kennen na een potje tennis en we hadden meteen een klik. Veel toernooien hebben we samen gespeeld en een vriendschap is er ontstaan. Je was lekker fanatiek met tennis en gezellig met de derde helft onder een potje bier. Je verhalen en en je humor waren aanstekelijk. Ongeloofelijk ook hoeveel mensen jij kende. Dat had ook je interesse. Je stond ook buiten het tennis graag klaar als je kon helpen ,waar je ook echt op aan kon. Trots op je kinderen en wat jullie als gezin voor elkaar hadden.
Je was een fijne vent en we zullen je missen !! Sterkte allemaal met dit verlies.

Bert we gingen heel wat jaren tennissen. Dan kwam jij vaak met jouw bus mij ophalen. We hadden het in die bus o.a. over het werk. Daar was jij heel gedreven in. Jij wilde alles goed
tot in de perfectie hebben. Ook jouw kinderen kwamen vaak ter sprake. Onze Tim, onze Bas en onze Rob daar was jij trots op ze hadden allemaal gestudeerd en hebben een goede baan.
Jij zei dan ook; ze verdienen alle drie heel goed, meer als ik heb, en dan moest jij altijd lachen.
Geïnteresseerd in mensen was jij ook. Als we iemand tegen kwamen die jij niet kende (wat zelden voor kwam) vroeg jij aan mij wie die man/vrouw was hoe hij of zij heette en
wat voor werk ze deden en waar ze woonden. Of als ik weer eens naar de uroloog voor een onderzoek moest vroeg jij steevast het is toch allemaal wel goed gegaan?

Vakantie en dan naar Spanje gaan dat hoefde van jou niet. Een beetje prullen rond en in het huis was ook goed.
's Avonds na het tennissen even wat drinken op het paviljoen, over de wereld problemen praten. Overal had jij wel een goed onderbouwde mening over.
Dat busje met jou erin dat komt niet meer, het enigste wat overblijft zijn de mooie herinneringen. Henri