In 1977 zijn wij de buren geworden van Bert en Malita Thomas aan de Zuiderweg 257 en 259 in Hoogkerk.
Het klikte direct en we hebben veel aan elkaar gehad.
Beide hadden we kleine kinderen en onderling oppassen was geen probleem.
Daniel, Robert en Johan trokken veel met elkaar op.

Bert had voor de jongens vaak een verhaal over de Koekeloeros

Wij hebben vaak vele dingen met elkaar ondernomen.

Zomers met de hele meute naar de Hoornse Plas,

Vele avonden met Bert en Malita tot vaak laat in de nacht gekaart ( boerenbedrog) onder toeziend oog van de Siamese katten en de honden Sonja en Astrid

Praten over toekomstige dromen zonder te weten wat een ieder te wachten staat.

De smeuïge verhalen van Bert

Zijn passie voor zijn werk bij de Post

De zogenaamde subsidie feesten met de eerste nabije buren Teake en Willy Tjoelker , Albert en Idske Wiersma en Nico Vredeveld.

de oudejaarsavonden, waarbij we eens bij Teake en Willy werden vereerd met een nachtelijk bezoek in pyjama en op blote voeten van Daniel en Robert.

ook zeker niet te vergeten de dansavonden onder de noemer Jarenzestig, eerst in het gebouwtje aan de Noorderstraat op grammofoonplaten en later in de Kreukelhof met live muziek.

De verjaardagen bij bert en malita samen met al hun beide familie,

Bert met zijn muzikale ambitie, een orgeltje werd aangeschaft waarop bert het heeft gebracht tot een nummer, te weten, stille nacht

De vele interne huiselijke veranderingen, die meestal bestond uit het behangen van de kamer, dat altijd zeer spontaan bij hun op kwam.

Ook gingen Bert en ik samen op volleybal bij smash and block, maar na een afgebroken achilles pees besloot Bert daarmee te stoppen.

De bezoeken aan Ameland naar hun caravan op Roosdunen

Op hun huis passen wanner ze op vakantie gingen en, een keer bij het binnetreden van hun huis ik begroet werd door vele vlooien omdat Bert vergeten was te sprayen.

Met Bert een keer zeevissen met een boot boven Schiermonnikoog, maar dat is Bert niet goed bekomen. Vissen vanaf het strand dat deed hij veel liever.

En toen kwam de camper, dat was voor Bert, en ook voor Malita, een uitkomst.
Ook toen de ziekte zich bij Bert openbaarde hebben ze samen nog vele kilometers gereden en veel landen bezocht totdat het voor Bert niet meer mogelijk was.
Na onze verhuizing en later ook de verhuizing van Bert en Malita is het contact tussen ons wat minder geworden maar tijdens de bezoeken aan de Hein Leemhuisstraat spraken we met elkaar als vanouds en werden er herinneringen opgehaald.

De ziekte die Bert heeft getroffen heeft bij velen en ook bij ons diepe sporen nagelaten maar hij had humor en was dol op zijn Malita, zijn beide zonen, schoondochters en zijn kleinkinderen en dat was wederzijds.

Wij hebben veel respect voor jullie allemaal hoe jullie de periode van ziekte van Bert hebben gedeeld en beleefd en vooral zoals jullie de laatste dagen Bert hebben begeleid.

Wij zullen Bert blijven herinneren als onze Bert en wensen jullie allen heel veel sterkte.


Lineke en Willy Bodewes

Deze foto is mijn mooie herinnering aan Bert tijdens ons werkzaam leven bij PTT Post.
Heerlijk over de kinderen te praten over hun wel en wee.
Wat hebben we het fijn gehad met onze etentjes met de club van 9.
Ook toen het met je minder ging hebben we je nog regelmatig in Maartenshof bezocht.
Bert fijn je gekend te hebben.
Gerda