Beste familie,
In mijn zoektocht naar het wel en wee van oud-collega's PGGM, kwam de naam van de heer Van der Weerd voorbij en wel met zijn overlijden. Hem bij zijn voornaam aanspreken was niet was niet gebruikelijk. Ik kwam bij PGGM in dienst als secretaresse van het hoofd BDK (Buitendienstkontrole). Hij was in en op zijn werk in mijn beleving erg zakelijk en hield van waarden en normen en ook van vaste gewoontes, zoals koffie halen door zijn secretaresse van een koffiekar. Deze kar werd door een restaurantmedewerker door de gangen van het gebouw gereden. Vervolgens bracht ik de koffie bij zijn bureau :-) . Grappig als ik erop terugkijk. Een markante man waar ik veel van geleerd heb. Veel sterkte met het overlijden en het gemis van dhr. Van der Weerd. Met hartelijke groeten, Nelleke van Veldhuijzen

Als mijn eerste voetbaltrainer / leider herinner ik mij de heer Van der Weerd - later Bpb - als een hele fijne, gepassioneerde man. In voor een geintje, maar bovenal gedreven heeft hij ons jaren begeleidt. Bij uitwedstrijden gingen we met alle kinderen in zijn "grote" Volvo op weg en op de terugweg mochten we dan naar "De Dik voor mekaar show" luisteren.
Van mijn vader (Pleun de Joode) kan ik nog herinneren dat zij een eiken kast met daarop een vogel hadden gekocht. Deze kast heeft mijn vader destijds ontworpen en in kleine oplage verkocht. Erg benieuwd of deze kast er nog is?
Later heeft hij mij het bridgen nog geleerd, waar ik nu nog steeds plezier aan beleef. Tot voor enkele jaren troffen wij elkaar nog wel eens in het bos aan wanneer hij de hond uit liet. Dan was er altijd tijd voor een praatje.
Heel veel sterkte en condoleances aan de familie!

Lieve familie, Heel veel sterkte. We hebben heerlijke dagen gehad op Texel; veel gepraat, gelopen, gegeten en gelachen. Ik heb vaak gedacht; had ik maar zulke ouders❤️Zoveel liefde, interesse en medeleven…..we kunnen er allemaal n voorbeeld aan nemen. Dierbare herinneringen, Annemiek en Stephan Jasper

Beste mensen,
Op mijn bureau staat de foto van Bob, een markant gezicht kijkt me aan. Mijn eerste ontmoeting met hem in 1950 is een van de vele herinneringen aan hem.
Ik was 10 jaar en was met mijn ouders uit Goor op bezoek bij Bob en Mathy die hun vakantie doorbrachten in een bungalow in de Twentse bossen tussen Markelo en Holten.
Bob en Mathy waren 10 jaar ouder dan ik en begrijpelijk lag onze belangstelling op verschillende terreinen. Toch heb ik een duidelijke herinnering aan dat bezoek.
Mathy kende ik al door de logeerpartijtjes van haar en haar nichtje Yvonne bij mijn ouders in Goor.
Ook hier speelde het leeftijdsverschil tussen beide dames en mij af en toe een duidelijke, maar ook leuke rol. Zo leerden ze mij pinda’s te roosteren, de keuken stond dan blauw.
Bij het klimmen der jaren wordt het leeftijdsverschil minder belangrijk en heb ik een warme herinnering aan de bezoeken die mijn partner, Henriette Top, en ik aan Bob en Mathy brachten in hum gastvrije huis.
Bob en Mathy, een paar, dat liefde voor elkaar uitstraalt .
In het laatste telefoongesprek met Bob, niet lang na het afscheid van Mathy , kwam de gevoelige kant van Bob duidelijk naar voren. ‘Ik mis haar zo “ kwam er met een trilling in zijn krachtige stem uit. Een gevoelige man “om nimmer te vergeten“
Beste mensen, ik wens jullie sterkte bij dit verlies .

Barend Peuscher en Henriëtte Top

28-3-2023

peuschertop@gmail.com
0625332817

9611TB Sappemeer
Borgercompagnie 4

Beste Familie van de Weerd

Mijn condoleances aan de familie .
Meneer van de Weerd was een van mijn eerste trainers bij Candia 66 en hij heeft ons op jonge leeftijd heel veel bijgebracht zowel in de discipline , voetbaltactisch en spel plezier. Waar ik nu nog de vruchten van pluk .
Samen met mijn vader (Gerard Jansen senior )
Waren hun een goed koppel .
Een tijd om met veel plezier op terug te kijken .
Heel veel sterkte met het verlies van deze bijzondere man .

Groet
Gerard Jansen jr

De ploegleider.
Als zelf benoemde ploegleider van de Datashare-wielerploeg in de loodzware ronde om het IJsselmeer: 260 km met veel wind en een gemiddelde van nog geen 20 km per uur.
Hij zorgde voor een perfecte verzorging en hij was een steun voor alle deelnemers.
Bob reed in de Mercedes achter de groep of verkende de route en zocht de juiste plek voor een korte pauze met de meegebrachte drankjes en koeken.
Een bemoedigend woord voor de zwakkere renners. Opgeven was geen optie. Zelfs de zwakste deelnemer mocht niet van de fiets af.
Een stimulator, een enthousiaste man, een ploegleider!!

Lieve familie,
Gecondoleerd met het verlies van jullie vader en opa. Ondanks dat wij al heel lang niet meer op de Klaassenweg 3 woonden hebben we altijd contact gehouden met onze buurtjes. Buurman Bob had altijd van die leuke leerzame goocheltrucs en weetjes. Op verjaardagsvisite had hij altijd wel iets leuks bedacht en zaten we in de knoop en moesten we los proberen te komen zonder dit of dat. De truc met de euro en ga zo maar door. Het zorgde altijd voor gezellig vermaak. Afgelopen december heb ik buurman Bob nog een Ameryllis gebracht want dat was mijn 'traditie' voor buurman Bob en buurvrouw Mathy in december. Leo en Marlo hebben in december, op verzoek van buurman Bob, de voortuin met het schelpenpad nog opgeknapt. Buurman Bob wilde op die manier buurvrouw Mathy een mooi plekje geven op de door hen zo geliefde Klaassenweg. Hij was zo ontzettend blij en dankbaar dat dit gebeurde zei hij mij. In februari zag ik hem nog in de Coop in Achterberg, hij had net zijn boodschappen afgerekend en ik stond in die zelfde rij. Even een kort praatje en weer door. Maar daarna ging het toch ineens de verkeerde kant op. Maar de cirkel is rond en voor alles een tijd. Hoewel buurvrouw Mathy steevast haar kaartjes, gedichtjes afsloot met ex-buurtjes Bob en Mathy van der Weerd. Blijven ze voor mij altijd buurman Bob en buurvrouw Mathy. We zullen ze beide zeker nooit vergeten.

Denk dat ik ongeveer 45 jaar of misschien zelfs wel 50 jaar geleden voor het eerst kennis maakte met de familie van der Weerd. Het moet bij de voetbalclub Candia zijn geweest. Allebei de families nieuw in Rhenen maar ook beide gezinnen behept met de passie voor voetbal. Rhenen een nieuwe omgeving met nieuwe sociale contacten. Pa ofwel Bob van der Weerd was een gedreven sportman, maar tevens een uitstekende en gedreven organisator. Van die unieke kwaliteiten werd dankbaar gebruik gemaakt in zijn nieuwe woonplaats.
Op zijn initiatief hebben we aan vele internationale voetbaltoernooien deelgenomen. Hij heeft zelfs aan de wieg gestaan van het internationale toernooi in Rhenen.
Niet alleen aan het voetbal heb ik mooie herinneringen maar ook aan de vakanties waaronder die in Spanje is een hoogtepunt.
In Rhenen thuis was het aan de Klaassenweg 2 bij Mathy en Bob een warm welkom. Je voelde je er altijd thuis en er kon open over diverse onderwerpen worden gediscussieerd. Respect was daarbij een van de peilers. Veel geleerd van deze enthousiaste, innemende, sportieve, gedreven en empathische man.
Uren heeft hij met ons doorgebracht om zijn favoriete kaartspel bridgen over te brengen. Iets om nooit te vergeten. Pluk er nu nog de vruchten van.
Zal hem maar ook zijn vrouw nooit vergeten en blijf de mooie herinneringen bij me dragen.