Vlak na onze aankomst op Curaçao, nu meer dan 40 jaar geleden, maakten we kennis met Boy en Marleen. Onze eerste ervaring was een spontaan aanbod van jullie om tijdelijk in jullie huis te gaan, omdat wij nog geen woonruimte hadden. Zo leerden wij jullie hartelijkheid en behulpzaamheid kennen en werd de grondslag voor een langdurige vriendschap gelegd.
We deelden sportieve activiteiten als de monstertocht die OostWestmars heette, voetballen bij FC Achteruit, hardlopen bij de waterfabriek waar je ons er direct uitliep en er als een speer vandoor ging.
We zien je ook nog zuchtend en steunend bij je Lada staan als hij dienst weigerde. Ja, aan garage Schnog bewaar je geen goede herinneringen...
Ook hielp je ons een keer bij een huiselijke klus, je kwam je zelfgemaakte bed brengen. Omdat je zo van koffie hield dacht Ellen je te verwennen. I.p.v. filterkoffie kreeg je zware espresso voorgeschoteld. Een beetje trillend ging je weer op pad naar de Kentuckyweg.
Zo zijn er vele andere momenten waar we dankbaar en met plezier aan terugdenken: barbecueën aan de baai, de vele feesten rond de bierdrum, een spelletje Risk, maar ook de fijne reünie met alle Curaçaovrienden hier in Grave een paar jaar geleden. Gesprekken over van alles en nog wat; meestal ging het eerst over sport of de Stones, maar eindigde altijd met het bespreken van de wereld- of plaatselijke politieke toestanden.
We zagen de laatste jaren dat het minder goed met je ging. Je bleef altijd positief en ervoor vechten. Helaas heb je dit gevecht niet gewonnen. We zijn je meer dan dankbaar voor alles wat je voor ons hebt betekend.
We wensen Marleen, Anouk, Hilde, Karina en alle kleinkinderen heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van zo'n geweldige partner, vader en opa!
Boy, je was een kanjer en zo blijven we je herinneren, voor altijd!
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieZo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.