Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Bram Anker

22-10-196018-08-2015
      Op onze fietsvakantie in Frankrijk, in de buurt van Figeac, overleed geheel onverwacht en veel te jong mijn lieve vent Bram, waarmee ik 33 jaren het leven deelde. Hij was al die jaren mijn inspiratiebron, steunpilaar en maatje. We vormden samen een hecht en op elkaar ingespeeld team en wisten zo op de uitdagingen van het leven een goed antwoord te geven. Door de geborgenheid en zekerheid in onze relatie konden we onze energie richten op onze verschillende rollen in de samenleving. Bram werd een gewaardeerde organisatie-adviseur en interim-manager, vooral in de publieke gezondheidszorg, en was ook maatschappelijk in tal van rollen actief, bijvoorbeeld in de jeugdzorg, kinderopvang en emancipatiebeleid. Er is met zijn overlijden een mooi mens verloren gegaan. Onze fietsvakanties waren altijd een bron van nieuwe energie en inspiratie. Dit keer liep het anders, en was het onze laatste vakantie samen, juist op een moment dat we al gezamenlijke plannen maakten voor de periode na onze huidige drukke banen. Bram ik zal je zo missen. Mijn leven zal nooit meer zo leuk zijn als met jou.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Delftse Hout
        reactie 179   |   niet OK
        Vanochtend liep ik hard met de hond. Een rondje Delftse Hout. Het was nog heel rustig. Dan dwalen je gedachten redelijk snel af. Ik dacht aan hoe het zou zijn met Mieke en Veerle. Ik dacht toen ook aan jou en Herman en wat een hecht stel jullie toen al waren. Thuis gegoogled op je naam en toen was daar de schok. Vreselijk, in de buurt van Figeac. Voor ons bekend van vele vakanties, camping Municipal. Ik leerde je kennen via Martin, Pia, Nienke en Mieke. Later kwam daar via jouw geslaagde koppelactie Veerle bij. Ik was ouder, maar jij veel verder in jullie homo- bewustzijn. Ook al kenden we elkaar slechts zijdelings, je was ook voor mij een inspirator. Wellicht dat ik daarom af en toe aan je/jullie denk. Fijn om ook de reacties van de anderen te lezen.
        Een bijzonder begin van een druilerige zondag. Herman, ik hoop dat je draad van het leven weer hebt weten op te pakken. Ik wens je heel veel sterkte.

        Ben
        Ben - Delfgauw
        19 maart 2017

        Deel deze pagina:

      • Kerstmis-schien
        reactie 178   |   niet OK
        Dag Bram,
        Winterwende - het licht dat weer geboren wordt en dat duisternis wegdrukt.
        Niets is vergankelijker en belangrijker dan het licht.
        In al zijn efemere glorie geeft het zicht op diepte en in kleur en aan onze ogen.
        Zoals jij, makker.
        Zo ben je een vliegmachien van het leven dat een verheffing geeft voor ons die je beschouwen en bespiegelen.

        Dank

        Jaap
        Jaap - Brussel
        23 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 177   |   niet OK
        Ha lieverd,
        Ben je er nog – ergens? In mijn hart volop. Ik mis je erg.

        Na je dood schreef ik dat niemand dat stukje mij en jou kende dat wij in elkaar kenden. En dat niemand ooit zo in mij zou geloven als jij deed. Om richting te geven aan de leegte en om jouw vertrouwen in mij te eren heb ik de Bram Anker Scholarship ingesteld, en deze aan mezelf toegekend.

        De Scholarship is een contract om mijn gedachten te concretiseren en woorden om te zetten in daden (die in mijn geval weer woorden zijn), en verantwoording af te leggen over mijn voortgang. En dat doe ik nu al een jaar, aan jou, ergens in de ether. Ik ben blij en trots je te melden dat ik bijna mijn tweede boek als redacteur heb voltooid, dat ik werk met vier nieuwe schrijvers, en begonnen ben aan mijn eigen schrijfsel. Je zou trots zijn.

        Het geeft me houvast, en een glimlach, als ik denk aan jou als commissaris van de B.A.S.

        Voor altijd je vriendin,
        C
        Cecile - Riverside, VS
        18 augustus 2016

        Deel deze pagina:

      • Danielle en Christian
        reactie 176   |   niet OK
        loading..
        <span>Danielle en Christian</span>
        1
        Danielle et Christian - 1000 Brussel
        18 augustus 2016

        Deel deze pagina:

      • Quote
        reactie 175   |   niet OK
        Nous disons bien que l’heure de la mort est incertaine, mais quand nous disons cela, nous nous représentons cette heure comme située dans un espace vague et lointain, nous ne pensons pas qu’elle ait un rapport quelconque avec la journée déjà commencée et puisse signifier que la mort – ou sa première prise de possession partielle de nous, après laquelle elle ne nous lâchera plus – pourra se produire dans cet après-midi même, si peu incertain, cet après-midi où l’emploi de toutes les heures est réglé d’avance. On tient à sa promenade pour avoir dans un mois le total de bon air nécessaire, on a hésité sur le choix d’un manteau à emporter, du cocher à appeler, on est en fiacre, la journée tout entière devant vous, courte, parce qu’on veut être rentré à temps pour recevoir une amie; on voudrait qu’il fît aussi beau le lendemain; et on ne doute pas que la mort, qui cheminait en vous dans un autre plan, au milieu d’une impénétrable obscurité, a choisi précisément ce jour-là pour entrer en scène, dans quelques minutes…
        Marcel Proust, Le Côté de Guermantes
        Een heel gepaste stuk van de grote Marcel Proust.

        Danielle en Christian
        - 1000 Brussel
        18 augustus 2016

        Deel deze pagina:

      • reactie 174
        Jan

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Jan - Rotterdam

        18 augustus 2016

      • Dag neef Bram.
        reactie 173   |   niet OK
        Wat vond ik het fijn dat Bram vlakbij een paar straten verder van ons in Dordrecht kwam wonen. Zo werd Bram naast "neef Bram" ook "buurman Bram". Het was direct ook heel gezellig. Een etentje over en weer. Bram kon heerlijk koken. Mijn kinderen vonden het geweldig om zo'n leuke oom in de buurt te hebben. Ook gezellig waren de onverwachte ontmoetingen in de stad. Ik zie Bram en Herman nog samen aan komen lopen op de Vriesestraat. Of in de trein naar het werk opeens te horen "He Wim hoe gaat tie?". Warm, positief en altijd enthousiast.
        Ook denk ik terug aan de keren dat Bram vroeger (jaren 70) wel eens kwam logeren en de keren dat ik als kind bij Bram in Voorburg logeerde. Leuke herinneringen aan uitstapjes zoals een concertbezoek (Gruppo Sportivo/Golden Earring) en bv bioscoopbezoek (Jesus Christ Superstar).
        In de jaren 80 liepen onze levens uiteen en zag ik Bram nog af en toe op familiebijeenkomsten en verjaardagen. Toen mijn vader Jan Anker ernstig ziek werd en ik weer verhuisde van Rotterdam naar Ridderkerk kwam Bram helpen met verven. En na het overlijden van mijn vader nodigde Bram ons uit voor een etentje bij hem thuis op de Walenburgerweg.
        Tot een paar jaar geleden leefde Bram zijn enerverende leven met Herman weer buiten mijn leven om. Totdat Bram en Herman dus in Dordrecht kwamen wonen. Helaas was dit maar van korte duur.
        10 Augustus 2015 kwam het slechte nieuws via een mailtje van een collega. Uit de correspondentie hierna bleek dat er iets vreselijks was gebeurt.

        "Hi wim,
        Heb jij bij toeval een familielid Bram Anker, in Dordt wonend?
        Mijn zwager in Frankrijk was hem tegengekomen …"



        Willem - Dordrecht
        13 mei 2016

        Deel deze pagina:

      • reactie 172
        Herman

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Herman - Amsterdam

        7 mei 2016

      • Woorden
        reactie 171   |   niet OK
        Zoveel mooie woorden. Zoveel goeds gezegd. Zoveel mensen en zoveel namen. Ik kan slechts al dit goeds be-amen.

        Rob
        Rob - Utrecht
        7 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Andere Bram
        reactie 170   |   niet OK
        Het jaar 2015 is ten einde. Het jaar waarin ik op 18 augustus 50 jaar ben geworden. De dag ook waarop Bram, neef en naamgenoot, overleed. Na onze jeugd, waarin we elkaar regelmatig zagen, gingen we onze eigen weg. We hielden contact en dat contact kwam ook vaak tot stand door onze namen. Bram reageerde dan vaak met "groet van andere Bram". Op het werk, een mail bedoeld voor "andere" Bram, een fototentoonstelling in Rotterdam, en zo zijn er nog wel wat voorbeelden. In augustus was er weer verwarring rondom onze namen. Dit keer echter onaangenaam. Collega's die Bram gekend hebben maar ook collega's die Bram niet gekend hebben. Ze hadden me toch kort geleden nog gezien? Nee het is "andere" Bram.
        Herman nogmaals heel veel sterkte met dit grote verlies. Bram was een bijzonder mens!
        Andere Bram
        Bram - Ridderkerk
        8 januari 2016

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende