Eind 2004 werden wij nabije buren( jij op nr. 145 en ik op nr. 159) en ergens in 2005 kwamen wij elkaar voor het eerst tegen. Groetten elkaar en liepen door. Dat hield niet lang stand en al snel deed ik een "bakkie" bij jou. Vele bakkies zijn gevolgd in het Noord-Hollandse en Friese. Sloten koffie hebben we leeg gedronken, elkaar sterke verhalen vertellen, vaak afgestoft en extra sappig gemaakt. Terug naar huis ging nooit via de kortste route. Je kende alle weggetjes en bochten in de polders ten Noorden van het Noordzeekanaal en ik verdenk je ervan dat je zelfs alle grassprieten in die buurt kende. Als tiener lag je liever in het hoge gras te luisteren naar de geluiden die de natuur voort bracht dan dat je iets voor school deed, zo vertelde je mij. Leren kon later.

Iemand iets bijbrengen kon altijd. Je was niet voor niets "maar een eenvoudige schoolmeester". Eentje van de buiten categorie moet je geweest zijn. Les geven op zo'n oude dorpsschool als die in Holysloot en met je leerlingen in het hoge gras liggen en genieten van de natuur. Van uitzonderlijk veel bomen, struiken en tot kreupelhout aan toe wist je de namen. Ik, "een stadjer", heb er met veel plezier heel wat van opgestoken.

Al snel werd het bakkie gedronken op weg naar het bootje, de Langweerder sloep, waar je als het maar enigszins kon mee ging varen. Minstens drie maal per week naar het verre Langweer met de auto. Soms alleen, maar meestal met vrienden of familie. Aan hen was je heel erg aan gehecht.

Later kwam de sloep dichtbij Haarlem te liggen. Eerst een bakkie en dan varen. Vaak naar het volgende bakkie en dan weer verder. Goede droge wijn, verse broodjes en altijd iets "gezonds" vergezelden alle boottochten. Eenmaal weer thuis zag ik je na amper een kwartier weer vertrekken. Van rust werd je maar roestig.

Ik heb nog veel meer goede herinneringen aan je. Het was een voorrecht en een heel groot plezier je te hebben leren kennen.

Rederik

Lieve Cees,
Bedankt voor de vele gelukkige jaren met elkaar!
Mijn herinneringen aan jou zijn onuitwisbaar!
Liefs,
Gery, oftewel ‘Geer de Beer’, zoals jij me altijd noemde!

Elke dag kom ik je tegen
In mijn dromen
In mijn hoofd
In mijn hart
Je bent zo dichtbij
Dat ik je voel
Liefde van binnenuit
Als troostende armen
Om me heen

dank je wel Cees voor de gezellige tijd
Die we met elkaar hebben gehad
Dikke knuffel van Hannie❤️

Meester Bouwens

We spraken af in café Middeloo om weer bij te praten. Het was gezellig en ú nog steeds dezelfde meester Bouwens.

Het spreekwoorden-boek wat ik u cadeau heb gegeven in groep 7 had u mee, naast de klassenfoto’s en vele mooie verhalen. Ik herinner me het klarinetspel en samen zingen, wandelen door de natuur met de hele klas, maar vooral die spreekwoorden blijven me bij.

Met de humor waarmee u altijd alles bracht, gaf ik u weer een gedicht. We namen ons voor om van de zomer nog eens in IJmuiden een visje te eten.

Lieve Cees,

Waarom, waarom…Ik sta er mee op en ik ga ermee naar bed en kan het niet geloven, niet samen verder.

Door de jaren hebben we heel wat gezellige tochtjes gemaakt. Met de fiets door de omgeving, vooral ook Duin en Kruidberg, waar ik niet maar jij wel heel goed de weg wist. Natuurlijk het liefst met goed weer.. Pakje brood mee, wat te drinken, wat fruit en een yoghurt. Op gezette tijden stopte we bij een bankje of pick-nictafel om het meegebrachte boterhammetje op te eten. Genieten van de plek , het uitzicht en gezellig kletsen over van alles en nog wat.
Ook met de auto gingen we erop uit. Je kende heel Noord Holland als je broekzak. Natuurlijk moesten we zo snel mogelijk van de snelweg af naar de smalle landweggetjes met mooiere vergezichten en de leuke dorpjes. Als we dan weer thuis kwamen dan zei je vaak “nou, de schoolreis zit er weer op. Ik hoop maar dat het leuk was, zo niet dan kan ik er nu ook niets meer aan doen.” Natuurlijk was het altijd heel leuk geweest. Ik wist dat je er zelf ook veel plezier in had om de rondleider te zijn en mij en ook nog recent mijn vader mee te nemen.
Het was fijn dat ik af en toe ook mee mocht op jouw sloepje, want het water op was groot onderdeel van het genieten.
Ik ga onze avonden bij jou of bij mij thuis met thee, koffie, eten en later op de avond een goed glas wijn en natuurlijk praten over heden en verleden ontzettend missen.

Wat blijft zijn heel fijne herinneringen aan een hele lieve gezellige man die ik nooit zal vergeten

Heel verdrietig Je nooit meer zien horen voelen ruiken

Vaarwel, Hanneke

.

Petra, Patricia en ik, Yvonne, kennen elkaar omdat onze kinderen op de Jan Campertschool zaten en les hadden van meester Cees, maar ook Petra had al les van hem. Tijdens onze wandelingen kwamen we geregeld Mees Cees tegen, dat waren gezellige ontmoetingen, ook tijdens het koffie drinken ergens. We werden uitgenodigd om mee te varen in de sloep van Cees, en dat was ook heel erg gezellig, met hapjes en drankjes, goede gesprekken en humor. Aan boord lag een lijst met grappige uitdrukkingen die te maken hadden met varen. Van te voren kregen we een kaart dat we onze zwem- en zeildiploma's moesten meenemen anders moesten we het dek schrobben of zouden we worden gekielhaald. Een maand later mochten we weer mee, weer een onvergetelijke ervaring en nu kregen we een kaart met ons diploma, weer vol humor. Omgaan met de scheepskat en dat soort vaardigheden. Voor de feestdagen kregen we de aankondiging, dat we ook in 2023 mee mochten. Ik had net een antwoord per kaart geschreven, dat de tochtjes met hem onder de mooie herinneringen van 2022 vielen. Ik moest deze nog op de brievenbus doen, maar hoorde toen dat Cees was overleden, een schok. Heel veel sterkte voor de familie, we hebben heel goede herinneringen aan Cees.

Lieve Cees
Zoveel gesprekjes, even bij het elkaar zien op de eksterlaan. Ruim 9jaar overburen. En de 1ste kaart, zo spontaan deed iets met me. En als ik iets heb geleerd heb van u is dat door te geven. En zo schreef ik ze ook naar u. Het kwam mij ook als donderslag bij heldere hemel om te vernemen dat u nu een ster bent geworden. Ik ga u missen en uw kaartjes. Veel liefs Tessa en Mano (nr152)

Heel heel lang geleden, zeker 35 jaar een "vriend" binnen onze kennissenkring....een topper, heb hem nooit vergeten !!!+