Niet gedacht ooit tegen je te zeggen 'Rust zacht, lieve Christel'. Maar het zijn de woorden die ik je nu meegeef. Ik ken je van de V&D, heel lang geleden. Gezellig samengewerkt, veel gelachen, samen stappen, reisje naar Port Zélande met Mascha, Jolanda, Danielle en Sandra en de heerlijke pastasaus die jouw moeder ons toen meegaf... Mooie herinneringen!
Ik wens jouw partner, familie en vrienden heel veel sterkte, kracht en troost toe.

Hoi lieve Chris,
Ik weet niet of je me nog herinnert, maar ik heb met jou heel lang geleden in de V&D Haarlem gewerkt, misschien wel 15 jaar geleden. Ik heb veel leuke herinneringen aan jou, als een lieve collega, altijd bereid om te helpen, iemand dat iedereen in hun waarde laat, liefdevol, iemand die magisch is en weet een speciale stukje van iedereens hart te veroveren. Je laat een grote gaat achter, juist omdat je veel mensen heb aangeraakt. Ik heb je in jaren niet gezien, maar toch weet ik nog hoe je ben, hoe je klinkt en hoe leuk het was als je binnenkwam... Je bent nu in een betere plek en ik hoop om je nog daar ooit te kunnen zien.
Aan de familie en vrienden wens ik heel veel sterkte, koester de leuke momenten en gebruik ze als kracht om door te zetten, Chris is nog bij jullie en zal ze altijd daar blijven...

Lieve Christel,
Ik ben geschokt. Wat een groot verlies voor al je dierbaren en vrienden en collega's. Vier jaren heb ik met je mogen samenwerken bij V&D. Samen stappen en op reis naar Port Zeélande samen met Cleo, Jolanda, Danielle en Sandra.
Je was altijd betrokken, vrolijk en humoristisch. Een verrijking om je te hebben gekend.
Een laatste lieve groet en sterkte voor alle mensen die jou moeten missen ❤️

Ik ken je van vroeger, weet niet goed meer waarvan….uitgaan, van v&d…..Heel veel gekletst samen… rust zacht en heel veel sterkte voor de nabestaanden ❤️

Lieve Chris,
Mijn klasgenootje op de lagere school. Lang uit het oog verloren maar recent kwam ik je weer tegen in de trein. Jij op weg naar je werk en ik samen met een vriendin onderweg naar Artis. In een overvolle trein zei je vrolijk: Ja hoor Karin, je mag best naast me komen zitten! De hele weg van Haarlem naar Amsterdam gezellig zitten kletsen over van alles en nog wat. Zo leuk!
En dan het onwerkelijke bericht dat jij er niet meer bent. Kan het nog steeds niet bevatten.
Ik wens Martijn, jouw moeder, broer & partner en verdere familie en vrienden heel veel sterkte om dit verlies een plek te kunnen geven.

Liefs Karin