Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Dank je wel Clarence, dank je dat je bij ons was.
Dank je, dat je mij zoveel jaren geleden als grote jongen al, koos als je vader. Je voegde iets van onschatbare waarde toe aan mijn leven.
Ik heb je begeleid om gelukkig te worden met jezelf en je omgeving. Jij werd een van ons en wij van jou.

Nu, in een tijd van oogsten, gaf je hart het op. Zomaar zonder enig aanwijsbaar voorteken.
Wat had ik je graag verderop in mijn leven gezien als zorgzame zoon voor een oude vader.
‘Als jij oud bent, dan kom je bij ons wonen of wij bij jou’, zei je meer dan eens.
Maar het mag niet zo zijn.
Ik zal je nooit meer tegen je kunnen zeggen dat je te dik wordt.
Dat je die pas ontdekte grijze haartjes niet hoeft uit te rukken.
Dat je niet altijd jong kunt blijven.
Want je mag dat nu wel, ongevraagd en wel heel erg plotseling.

Wat je nalaat, jouw zoontje, zal ik met liefde en zorgzaamheid koesteren. Jij leeft voort. In hem en in jouw vriendin. Zij zijn door jou voor altijd innig met mij verbonden.

Overige informatie
Clarence stierf op 22 Augustus 2005 tijdens zijn werk op de Uitmarkt plotseling aan een hartaanval.
Niet ziek, vol energie en vol vertrouwen in de liefde die wij hem gaven.
Hij was nog lang niet klaar.