Vriendschap kent geen plaats en tijd. Al ben jij lichamelijk niet meer aanwezig, je zult er altijd zijn. Gedurende zovelen jaren mochten we je heel veel meemaken, en vloog je regelmatig naar ons, in Sydney, toe; alleen, met je moeder, met Fay, met Gijs, met vriendinnen en zoals de laatste keer met Marjolein. Je had plannen om met al je nichtjes en neefjes nog meer te reizen. Je bent zelfs 'even' op en neer gevlogen voor mijn 50ste. Vrijgevend kwam je dan aan met tassen vol nederlandse lekkernij, soms zelfs de helft van de bagage kilos eraan opgeofferd. Je hebt onze 'mennekes' Niels en Jerome op zien groeien tot 'de mannen'. De choloclade letters die je stuurde met sinterklaas, eerst gewoon de eerste letter maar wat uitgroeide tot uiteindelijk beide Niels en Jerome hun hele naam in Droste aankwam, wat een pret. Andersom bleven we bij jou als we in nederland aankwamen en voor we weer vertrokken. De appeltaart stond dan ook op tafel. Voor onze jongens was het geen pepermunt, Gijs, maar boursin. Dat ontdekten ze in nederland en omdat het hier zo peperduur in minimale pakjes wordt verkocht, had jij, Corine, de grootste kaasjes, eentje ieder, klaarstaan. Heerlijk fietsen - je had er genoeg -winkelen, aan zee zitten, en reizen. Voor jouw 50ste zaten we in oostenrijk en met de quiz over jou kwamen we er achter dat er misschien ergens nog een adelijk tintje in de familie schuilt. Nu, na jaren dagelijks wordfeud gespeeld te hebben is het stil gevallen maar wat een rijkdom aan ervaringen en herinneringen. Je bent en blijft in ons hart.
Caroline, Egbert, Niels en Jerome

Corine is in mijn herinnering inderdaad de mooie ook zorgzame vrouw met de grote glimlach een grote portie humor maar ook relativerings vermogen zoals vriendinnen en familie haar hebben herdacht . Ik leerde Corine kennen als collega en later als geneesheer ( vrouwe ) directeur . Het was prettig met haar sparren, immer aandachtig en altijd steunend .als er weer eens lastige klachten of lastige dilemma,s waren op de kliniek in Heiloo . Ook ik was onder de indruk hoe ze bleef houden van haar werk ook toen de narigheid rondom haar gezondheid begon en hoe ze een soort realistisch optimisme wist vast te houden .

Toen ik op het eind van zijn leven mijn vader aan een collega psychiater moest toevertrouwen heeft Corine dat op een bijzonder integere manier gedaan . Beter kun je je niet wensen. Mijn vader was erg van haar gecharmeerd. Corine wist op zeer professionele wijze niet alleen mijn ouders maar ook mij en mijn familie terzijde te staan
Dank Corine voor wie je was
Familie en vrienden ik hoop dat de mooie herinneringen helpen om door deze fase heen te komen .

Wat een schok, bij het zien van de advertentie in de krant.
Warme herinneringen aan een vakantie in Frankrijk, samen met Monica.
Een keer bij je logeren in Groningen samen met Monica.
Jaren elkaar niet gezien en toen troffen we elkaar bij jullie moeder in Breda. Zorgzaam als altijd, de grote zus van..herinneringen aan Zundert.
Lieve familie, heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Breda, 30 mei 2021

Corine, onze lieve , vrolijke babysit.
Wat zijn we geschrokken van het bericht in de NRC.
In de jaren 80-90 toen onze kinderen klein waren, woonde Corine nog in Zundert.
Als ouders van 3 kinderen was het fijn als er een betrouwbare oppas kwam en ook nog iemand die zeer geliefd was bij Take, Sjoerd en Liselotte. Een en al lach kwam er binnen, kinderen konden niets fout doen bij jou.
Wij wensen Els, en broers en zussen veel kracht om dit verlies te dragen en wij herinneren Corine als een mooi goedlachs iemand die voor ons en de kinderen
klaar stond.
Liefs aan Els, Mieke, maarten, Bas en Monica
van Ad, Liesbeth, Take, Sjoerd en Liselotte de Beer.
Zundert,30 mei 2021.

Het werk was belangrijk voor Corine en Corine was belangrijk voor ons.(de collega's van GGZ Noord Holland Noord)
Corine was sinds 2006 bij GGZ NHN werkzaam. als psychiater op verschillende afdelingen, als geneesheer directeur of zoals ze zelf liever zei " geneesvrouw directrice" , en als lid van het directieteam.
Bekend en gekend. Gekend en geliefd.
Betrouwbaar, wijs, bereikbaar, altijd bereid om mee te denken, trots, gedreven, vakvrouw met een groot hart voor patiënten.
En ook met een stralende lach, lol, humor en zelfgebakken taarten.
Tikkeltje chaotisch en had een hekel aan de administratieve kant van het werk.

Wat gaan we haar missen!

Corine dank je wel voor heel veel.

Ik ken Corine sinds 2006 toen wij beiden bij de ouderenpsychiatrie waren gestart. Corine startte in de zomer toen er veel collega’s met vakantie waren. Het was een gekkenhuis en zij sprong zonder morren in dat gat. Corine ten voeten uit. Iedereen sloot haar meteen in zijn/haar hart. Hoe kon je ook anders? Wat een fijne collega en wat een fijn mens. Altijd positief, loyaal, betrokken maar ook lol om de gekte van zowel patiënten als collega’s. Even buiten staan met kop koffie en een sjekkie en nooit verlegen om gespreksstof. Etentjes met het team, overleggen en autoritten samen terug naar huis.
Na de ouderen beiden bij de consultatieve dienst in het MCA en samen vanuit Haarlem/Overveen met de auto reizen. Het kon over alles gaan en we raakten niet uitgepraat. Zorgen om moeder, reizen, nichtjes en neefjes, logeerpartijen, verbouwing, administratie, auto’s, adviezen over opvoeding. Beiden daar weer weg. Corine volgende stap in haar carrière als geneesheer directeur of liever geneesvrouw directrice. Mijn keuze mede ingegeven doordat collega’s/vriendinnen te vroeg waren overleden. Corine luisterde en steunde waar ze kon. Ik ging eerst een paar weken op vakantie in november 2017 en daarna zouden we zeker contact houden. Wat een schok. Na mijn vakantie belde zij meteen op om het slechte nieuws te vertellen. Ze vond het zo naar voor mij en wilde niet dat ik het van iemand anders hoorde! En dan nog: Ik heb het nu al zo vaak verteld dat ik het zonder tranen kan. Het is niet leuk, maar ik heb echt een heel fijn en tof leven (gehad). Het heeft ook voordelen: ik word niet zo oud dat ik dement ga worden, ik hoef niet in een verpleeghuis te gaan wonen, kan eten wat ik wil en maak niet mee hoe het met de aarde verder gaat. Als dat niet omdenken is! Gelukkig kwamen er nog drie jaren waar er tijd was voor etentjes bij Abbys, wijntjes, wandelingen, rijden in de cabrio en eindeloze gesprekken.
Lieve familie van Corine heel veel sterkte met het verlies. Zij houdt voor altijd een plek in mijn hart.