Mijn eerste herinneringen aan Corry zijn uit mijn schooltijd op Heerle. Zij hoorde bij de grote meisjes op de naaischool terwijl ik nog op de kleuterschool zat. Ze kwam uit een gezin waar, zoals bij zovele gezinnen op Heerle die werkzaam waren in de tuinbouw, in de zomer hard gewerkt moest worden. Later zag ik haar weer bij de Dagopvang waar mijn moeder verbleef. Zij zorgde voor lekkere frietjes en salade waar ze allemaal blij van werden. Nog laterr kwamen we elkaar weer tegen bij het bridgen. Daar merkte ik dat Corry een gepassioneerd speelster was. Ze kon goed uitleggen wat haar man eigenlijk had moeten doen. Je moest haar even kennen om te weten dat ze niet altijd zo streng was. Corry was een vrouw die actief in het leven stond, veel sociale contacten had en nog steeds met plezier haar werkzaamheden deed. Ze had nog steeds een jeugdig figuur en Iedereen dacht ook dat het zo nog jaren door zou gaan. Tot wij de mededeling kregen tijdens de bridgeclub, dat het niet goed ging . Daarna werden we steeds op de hoogte gehouden , maar daar was weinig positiefs te melden. Wij wensen Theo en de kinderen veel kracht toe en zien hem graag weer terug op de club.
