Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Cynthia,
als ik aan je denk zie ik een mooie sterke vrouw met een mooie lach.
Als wij onze jongens naar school hadden gebracht liepen we soms samen terug van school naar huis en stonden dan nog even te kletsen over de jongens of over andere dingen, dit waren leuke momenten,
ik zal nooit vergeten op 5 december vorig jaar dat we elkaar bij school tegen kwamen en jij mij het slechte nieuws vertelde,
nu een jaar later ben je er niet meer.
Lieve Cynthia rust zacht en je blijft in mijn gedachten.
dikke knuffel Carla.

Mijn herinnering aan Cynthia gaan terug aan de tijd lang geleden toen we elkaar hebben leren kennen bij onze werkgever die toen gevestigd was in het centrum van Amsterdam nabij Artis (va +/- 1993 of 1994)

Het was een fijne onbezorgde tijd waar we naast hard werken ook veel plezier maakten samen met Arno, Sjak en Paul. Regelmatig gingen we een hapje eten en een drankje (meerdere) doen met elkaar en dat was enorm leuk.

Ook na die tijd toen we allemaal qua werk onze eigen weg gingen bleven we elkaar frequent zien en 1 van onze favoriete restaurants was de Eenhoorn in de Jordaan.

Later hebben we nog enkele jaren samengewerkt (va 2002) bij een belasting advies kantoor in Amsterdam waar we ook nog een keer samen voor een klant van dit kantoor voor een zakenreis naar Londen moesten gaan voor een paar dagen. Overdag hard werken maar in de avond lekker eten en naar een Engelse kroeg om naar het Nederlands elftal te kijken tijdens een EK of WK. Een dergelijke reis was in die tijd een hele belevenis en enorm spannend maar met een collega als Cynthia werd het ook nog enorm gezellig.

Cynthia was iemand die we met haar enthousiasme en levenslust en warmte heel veel mensen om haar heen blij kon maken. Ze was een fijne collega en een bijzondere lieve en sterke vrouw.

Namens de familie Larson wensen we Byron en Jury en alle andere vrienden en familieleden heel veel sterkte toe met het verlies van Cynthia maar alle mooie herinneringen blijven altijd bestaan.

Ronald

Lieve Cynthia,
We hebben elkaar leren kennen via onze grote vriend Marc, helaas doordat hij ook veel te jong is overleden. Maar vanaf dat moment ontstond er een bijzondere vriendschap; we zagen elkaar niet ontzettend vaak, maar als we bij elkaar waren, was het altijd goed en bijna altijd een feestje. En zo zag je het leven over het algemeen ook; als een feestje. Hoe wrang was het dan ook, dat we het bericht kregen dat je ernstig ziek was en dat de vooruitzichten niet goed waren. Maar lieverd, wat heb je je leven geleefd!. Trotse moeder en vrouw, zus, vriendin, dochter; de positieve manier waarop je in het leven hebt gestaan, zelfs tijdens de afgelopen rottijd, is een voorbeeld voor me geweest. Ik wens je een goede reis en je bent nu op een plaats waar pijn niet meer bestaat. We gaan je missen lieve Cynthia! Vandaag gaan we afscheid van je nemen, maar vooral gaan we proosten op je leven. Vergeten zullen we je nooit en ik ben er van overtuigd dat we elkaar weer tegen zullen komen. Dus, so long! Een dikke kus

~ the loss is inmeasurable, but so is the love left behind ~

Lieve Cynthia,
Je hebt hard gestreden en nu mag je rusten, mooie sterke vrouw.
Wat zal ik je gezelligheid na het sporten missen.
Alle dierbaren van Cynthia wil ik bij dezen condoleren en heel veel sterkte toewensen met dit grote verlies.

Diana Stadhouder

Lieve Jury en Byron,
Namens ons team (team Type 1 Buma) willen wij jullie heel veel sterkte wensen bij het dragen van dit grote verlies.
Liefs,
Fia en Wendy

Dag Cynthia,

Ik heb je leren kenen als studiegenoot van de opleiding voor belastingconsulent. Je viel op door je vrolijkheid, humor, nuchterheid, gedrevenheid en positieve instelling. Na de colleges gingen we steevast met een cluppie naborrelen met onze docent. Het was altijd vreselijk gezellig en daarom onvergetelijk.

Na het voltooien van de opleiding hebben we via de social media contact gehouden. Het was dan ook een enorme schok om te lezen dat je ziek was en een nog grotere schok dat je de met zoveel kracht gestreden en oneerlijke strijd had verloren. Je verdiende het om langer van het leven te genieten, op de manier zoals je altijd deed. Helaas is het leven niet altijd even eerlijk en heeft het lot anders bepaald.

Bedankt voor wie je was.
Rust zacht.
John

Lieve familie,

Namens Steffie Cooper ( groep7A) wil ik jullie heel veel sterkte wensen met dit inmense verdriet.

Steffie & Esther

Wij kenden Cynthia van school. Je was een moedige, sterke en levenslustige vrouw. Het is verschrikkelijk dat deze ziekte jou zo vroeg uit het leven heeft gerukt. Wij wensen Byron en zijn vader en alle andere familieleden en vrienden heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd. Blijf vooral de mooie herinneringen met elkaar delen.

Veel sterkte,
Erik, Monique en Zoë van der Horst