Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Als ik ooit een dochter zou krijgen wist ik dat ik haar Daisy Noël zou noemen. En toen op 27 augustus 1996 werd ze, twee maanden te vroeg, geboren. Mijn mooie moppie en wat moest ze vechten voor haar leven, zo klein als ze was. Maar ze was sterk en mocht na ruim een maand heerlijk mee naar huis. Een dametje met een eigen wil en pittig karakter!
Toen ze net drie jaar was werd ze grote zus van Nick Yaël, wat was ze trots!
Helaas heeft ze niet lang van haar kleine broertje mogen genieten. Op 7 januari 2000 week ik uit voor een konijntje dat de weg overstak, kwam in de berm en botste tegen een boom. Daisy, die in haar stoeltje en in de gordel zat, kwam met haar hoofd tegen de autoruit... toen ik uitstapte en achter in de auto keek zag ik haar liggen, ik riep haar naam, ze opende haar oogjes en toen wist ik meteen dat het nooit meer goed zou komen. Op 11 januari 2000 is ze in mijn armen overleden...
Mijn most beautiful girl!!!

Overige informatie
Op 6 januari 2004 heeft Daisy er nog een broertje bij gekregen: Sven Joël. Hij is in alle opzichten precies zijn grote zus!


Tranen rollen over mijn gezicht, wat zie ik daar, het is het licht.
Lieve schat ik kom eraan,
ik ga dichtbij jou staan.
Samen kijken wij van boven naar beneden,
daar ligt ons verleden.
We zien iedereen die we kennen,
ze lopen en ze rennen.
Ze zijn druk in de weer,
want wij zijn er niet meer.
Samen hebben wij de grootste pret,
even delen wij weer samen een bed.
Aanraken kan ik jou niet,
ik heb gedroomd, wat een verdriet.
Het was zo fijn,
om even bij jou te zijn.
Ik stuur kusjes van beneden naar boven,
ik kan het nog steeds niet geloven.