Herinneren is een vorm van ontmoeten…

WE MISSEN JE DANNY,ALTIJD IN ME HART EN GEDACHTEN..HET LEVEN IS ECHT ANDERS ZONDER JE...RUST ZACHT LIEVERD...XXXXX

Lieve Dan xxxOp Roy zijn site heb ik zojuist ook geschreven.dat het leven zo waardeloos en zinloos is zonder jullie,geen doel meer heb voor iets,wat dan ook en dat sommige het leven zo oppakken of er niks gebeurd is en een nieuw leven zijn begonnen..pfffjou vergeten!!!.. Noemt men houden van..nee dat is geen liefde geweest,in vele ogen!Maar voor vele andere blijf je voortbestaan en voor altijd in hun hartje met liefde...Bij mij hebben jij en Roy een speciaal plekje in mijn hart..daar waar nog veel pijn zit en veel verdriet isLiefs van Mama xxx

(Daggedicht gedeeld van Karin troostgeschenk)ik strijd alleen...De grote leegte...De diepe wondEen herinnering van een levenDat ooit eens bestondHet grote gemisHet intense verdrietEen stortvloed aan tranenDat men niet meer zietHet grote ontbrekenDe oneindige pijnEen zekerheid van wetenDat dit altijd zo blijftDe kracht die ontbreektOnverwachtDe duisternis die omgeeftIn de nachtOok al heb ik veel mensen om me heenIn mijn strijd, verdwaal ikVoel ik me dikwijls zo ontzettend alleen...   Karin Troostgeschenk 

Lieve Danny xxxWaarom..?Waarom ben je ons ontnomen?Waarom vraag ik mij afWaarom is ons dit overkomenWaarom moeten wij zo lijdenWaarom moeten wij jou missen in ons levenDeze vragen zullen altijd in ons hoofd blijvenJou te moeten missen..doet steeds meer pijn en verdriet.Elke minuut vd dag ben je in mijn gedachtenen missen steeds een beetje meer.Mama xxx 

Lieve Danny xxxZe zeggen schrijven helpt met de verwerking,maar weet het niet of dat wel zo is.Ik heb hier een tijdje niet meer geschreven,wel op papier.Ik mis je verschrikkelijk erg!!! ik je zou zo veel willen vertellen maar ook weer niet.Alleen dat mij leven die ik nu heb zonder jou veel pijn en verdriet doet.. heel véél verdriet.Nu Dylan weer na school gaat deze week,voel het al langzaam aan komen dat mijn dagen weer als voorheen worden.Met de vakantie maanden leefde ik met een masker op,ik had daar geen keuze in voor Dylan en ook voor de kleintjes je neefjes die er vaak waren,waadoor ik zo nu en dan wel een lichtpuntje zag..ppff maar het was en is zwaar om constant maar die masker te dragen!Meer weet ik nu op dit moment niet te schrijven alleen dat het leven erg kl*te is zonder jou in ons leven,hiermee te moeten leven.Elke dag sta ik er mee op, ga er mee slapen en het is daar tussen die tijd zitten denken zitten denken en gek aan 't worden zo nu en dan.Nog 1 dag  dan is het 23 maanden geleden dat ik je gezien heb met je auto en in de tuin en binnen ook die beelden zitten op mijn netvliesgegrift!! Die herinneringen doen nog zoveel pijn en verdriet..mischien kan ik ze ooit eens gaan koesteren ?? Je zit voor altijd in mijn hart en gedachten xxxLiefs Mama xxx  

Gedeeld van Troostgeschenk Zo waar gedicht of ik het zelf heb geschreven. Lieve Danny xxx De nacht duurt een eeuwigheidIk heb een zware last te dragenIk voel me zo ontzettend moeMaar wanneer ik naar bed gaKrijg ik bijna geen oog meer toeDaar lig ik voor me uit te staren... Kijk in de lege duisternisWist ik veel dat intens gelukZo fragiel en vluchtig isEen nacht duurt wel een eeuwigheidEn pas bij het vroege morgenlichtKrijg ik na vele tranenUiteindelijk mijn ogen dichtHet is moeilijk de dag te groetenHet kost moeite te blijven gaanZonder jou in mijn dagelijkse levenKost het kracht om op te staanMaar jij zou dit niet voor mij willenJij fluistert zacht:” Ik ben hier…Kijk naar de tekentjes die ik zendGa verder, geniet en maak plezierIk blijf altijd aan jouw zijdeIk omring je met liefde en met krachtOmarm jouw verdere aardse levenSta op en omarm de nieuwe dag…Eens zal de kille kou verdwijnenOoit zal jouw leven weer draaglijk zijnDe zon zal voor jou ook weer gaan schijnenJij overwint verdriet en pijnEn als je ooit naar het licht mag komenWeet dan dat ik op je wachtDan zijn we weer voor altijd samenVerbonden door de liefdeskracht..”(Karin Troostgeschenk)

Lieve Danny xxx...weet eigenlijk niet hoe te beginnenben moe,moe van alles het zo te moeten leven,het doorgaan..de kracht is er nauwelijks meer mijn energie is opsoms zijn er tijden dat ik denk en weet heb geen andere keuze,moet door gaan voor je broers en mij kleinkinderen.Maar het is zwaar en moeilijk,ik doe mij dingen als het nodig is...vaker liever niet als wel.pffIk ben sinds een maand of 5 geleden lid geworden van lotgenoten op fb en heb veel contact met moeders die het zelfde voelen als ik,als ik het even niet meer zie zitten,trek ik me naar hun toe en praat over jullie,ons gevoel en verdriet die wij hetzelfde hebben,alleen zij die weten hoe je je voelt en is staat bent.voel me ik me ietsje beterder,omdat het beter doordringt.ik ben niet alleen zoals ik als moeder mij voel,door het te delen.Hier een zowaar(gedicht) die wij samen delen.Mijn rugzak vol verdriet om jou,neem ik overal met me mee.Van zonsopgang,tot slapen gaan.Ik sleep het voort,gedwee.Mijn rugzak vol verdriet om jou,geen mens weet van mijn last.Diegene die hetzelfde draagt,die kennen het ook vast.Mijn rugzak vol verdriet om jou,laat ik soms maar buiten staan.Dan zet ik maar een masker op,voor ik naar binnen ga.Mijn rugzak vol verdriet,ik draag hem als een must.Ik ben niet meer zoals ik was,hij geeft mij nooit meer rust.Mijn rugzak vol verdriet om jou,zal het ooit minder worden?Te slepen met dit zwaar verlies,het is niet te verwoorden.Mijn rugzak vol verdriet om jou,die zal nooit verjaren.Lieve schat, ik hou van jou en blijf mijn rugzak dragen Lieve Danny nooit zal ik jou vergeten,je bent een deel van mijnLiefs Mama xxx  

Lieve Danny xxx Alles is zwaar en moeilijk zonder jou in ons leven jou te moeten missen,het doet zo'n pijn en verdriet,wat mike ook zei,zo'n pijn,verdriet en alles wat mijn lichaam voelt,zo heb ik mij nooit gevoeld in mijn leven! Dat is niet eens te beschrijvenHet leven is niet méér zoals het was.Het besef en het ongeloof maakt 't nog zwaarder,en maakt mij van binnen stil en boos,en ondraaglijk om zo te moetenleven.heb geen doel en zie de zin van het leven niet,het is dat ik moet doorgaan,maar hoe!! heb geen andere keuze,maar niks is meer leuk,grappig of mooi.Ik ging vd week voor het eerst weer op vakantieveilingen kijken,jou site,zelfs dat deed me veel verdriet,omdat jij er graag kijken ging en zomaar ineens een boeking deed,de laatste keer was na het prinssenmeer aug 2010 waar we samen heen zijn geweest!en jij 2 caravans geboekt had,omdat je die eerste niet gezellig vond,en voor de meiden een kinderchalet gekozen had,omdat soort dingen kon ik dus lachen om hoe je was,en nu... alleen eraan denken,is hartverscheurend,bah..wat doet dit pijn!!Ik ben er ook gelijk weer afgegaan,kan dat nog niet aan om jou leuke dingen die je deed,verder mee bezig te zijn.Het enigste waar ik aan denken kan is aan je verjaardag of de dag die staat als zwarte dag in mijn leven om dan iets voor jou te kunnen doen,dat is het enigste wat we nog kunnen doen voor jou,daarom zijn die dagen ook erg belangrijk voor mijn,voor ons allemaal wel.alleen missen we jou meisjes er altijd bij,die voor ons net zo belangrijk zijn,maar wie zijn wij,om ze erbij te hebben,ook met deze emotionele dagen.ook jou en mij kleine meisjes waar ik iedere dag aan denk,zitten in mijn hart,zoals jij in mijn hart zit en je in mij gedachten altijd mee neem,waar ik ook ben.Liefs Mama xxx  

Lieve danny,ik mis je en heb het er erg moeilijk mee jou te moeten missen,mis je in alles in alles wat ik doe,het leven is zwaar zo zonder jou,ook voor mama staat het leven stil,ik en andere proberen haar te helpen toch door te kunnen gaan.maar dat is niet makkelijk,voor ons allemaal niet.Danny nooit zullen wij jou vergeten en blijf je in ons hartPapa xxx

Lieve Danny xxx
2e verjaardag van mij zonder jou!
En ook dit jaar weer geen smsje of een knuffel van jou.
Deze dag door te komen valt niet mee,het liefste wat ik wil is slapen om niet te denken en het verdriet en de pijn niet te voelen.
Maar ik weet dat je ook vandaag bij me zal zijn,niet alleen omdat onze band die wij hadden,die ontzettend bijzonder was,maar omdat ik je Mama ben.
Elke dag en elke minuut denk ik aan jou.
en koester de mooie herinneringen aan jou,
ook mijn verjaardagen,zoals je met je lieve lach thuis binnen kwam lopen.
omdat je in mijn voort leeft en altijd een speciaal plekje in mijn hart hebt.
Liefs Mama xxx