Soms zijn er momenten in het leven, hoe onverwacht deze ook kunnen zijn, die gewoon niet eerlijk aanvoelen. Dat had ik toen ik het bericht ontving met de boodschap dat jij jouw laatste adem had uitgeblazen. Het besef duurde minuten waardoor ik volledig verstijfde. Accepteren werd nog moeilijker. Een gevoel van ongeloof overspoelde me en tranen volgden.
Kort daarna ontving ik het volgende bericht. Het besef werd sterker. Nog steeds was het te veel om het te willen accepteren. Met het gevoel van een nare droom, waar ik ieder moment van wakker wilde worden, zette ik mijn muziek harder en ben ik gaan douchen. Daar liet ik al mijn emoties gaan. Ik liet ze toe. Dit was de overgang van besef naar accepteren.
Hoeveel je voor me betekent heb ik nooit in volledig in woorden omschreven. Dit is ook niet nodig geweest omdat ik weet dat we voldoende gesprekken hebben gehad en over alles konden praten. Vanaf het eerste moment dat we contact kregen was onze band al sterk. Jij werd mijn vaderfiguur, waar ik altijd alles mee kon delen en advies kreeg.
Zelfs als we elkaar een tijd niet hadden gesproken of gezien voelde het eerste contact altijd goed. Ik weet nog goed dat je me vertelde dat, wanneer je naar Suriname zou vliegen, je mij mee wilde nemen zodat ik het land kon zien en mogelijk familieleden ontmoeten. En natuurlijk, niet te vergeten, de uren die we samen op de dansvloer hebben doorgebracht.
De afgelopen dagen zijn er veel herinneringen en emoties naar boven gekomen. Meer dan dat velen hebben kunnen zien of horen. Hier heb ik zelf voor gekozen. Het was noodzakelijk om eerst de situatie te kunnen accepteren en in gedachten volledig bij jou te zijn. Er zijn verschillende vragen bij me naar boven gekomen. Deze ga ik bewaren totdat we weer contact hebben met elkaar.
Vanochtend werd ik wakker met een enorm brok in mijn keel. Zowel mijn kussensloop als de bovenkant van mijn dekbedovertrek waren nat door de tranen die ik vannacht heb gelaten. En toch stapte ik met een brede glimlach uit mijn bed om deze woorden te gaan typen. Want ik weet dat jij niet wilt dat mensen treuren. Toch gaat het vandaag voor velen een zware dag worden.
In gedachten ben ik vandaag bij en stuur ik kracht naar alle familieleden, vrienden en geliefden. Fysiek aanwezig zijn om te zien hoe ze jou herdenken gaat mij niet lukken. Dit weegt me te zwaar. Jij begrijpt wel wat ik daarmee bedoel. Dit is iets wat ik zelf dien te doen. Het laatste stuk van acceptatie voordat ik verder kan gaan.
Dit is geen vaarwel. Je bent en blijft een deel van mijn leven. Mijn tranen gaan vloeien omdat we nu geen mooie herinneringen meer kunnen maken. De goede gesprekken die we hebben gehad zijn een enorm gemis. Jouw brede glimlach en dance moves hebben een nieuwe plaats gekregen. Wanneer ik naar boven kijk weet ik dat je naar beneden kijkt en me blijft steunen.
De nummers waar wij altijd samen op los gingen ga ik vandaag hard draaien. Ik ga een bezoek brengen aan de plaatsen waar jij regelmatig de sfeer hebt gecreëerd. En natuurlijk hef ik het glas vanavond. Niet omdat je er niet meer bent, maar voor alle mooie momenten die zijn geweest en nog gaan komen. Je gaat nu heel veel nieuwe mooie momenten en herinneringen maken. Geef m'n vader een knuffel en leer hem wat van je moves. Morgen heb je een grote discobal. Dan is het volle maan.
????Me go mis yu mattie, yu sa tang nin mi hart alla dey.????
Aapie@2020
