Dennis nog steeds in mijn hart.
Lieve familie ik hoop dat jullie het een beetje redden zo zonder Dennis.

Veel liefs Getty

Ik zal je nooit vergeten Dennis.

Met ongeloof hebben we het plotse overlijden van Dennis vernomen. Alle snowprojects medewerkers wensen de familie van Dennis veel sterkte toe !

Beste familie,
Bij deze wil ik jullie veel sterkte wensen met het verwerken van dit verdriet.
Wij hebben Dennis als een bijzonder vriendelijk man gekend, en hij zal zeer zeker gemist worden.
Bas,Lilian en Charley Bottelberghs (Skiracers)

Beste Dennis ,ik schrok toen ik zondag hoorde dat u plotseling overleden was.
Via deze weg wil ik u toch laten weten ,dat ik u gekend heb als een zeer prettige en serieuze persoonlijkheid ,
Die altijd een vriendelijk woord voor iedereen had en klaar stond voor de mensen om hem heen.
U zal zeer zeker gemist worden bij Snowbase ,maar ik wens uw vrouw Marjo en kinderen heel veel sterkte met hun grote verlies.

Dennis, er Zijn geen woorden voor de leegte die je hier op SNOWBASE achterlaat.

ik zal nooit vergeten hoe je luisterde bij problemen en een lach gaf aan iedereen die je passeerde.

Ik troost me met het feit dat je alleen je lichaam achterliet en hier in jouw skihal verder leeft.

Ik mis je!
CH

De leden Raad van Bestuur, Opleidingscomissie en alle docenten BVSI wensen de familie veel sterkte bij dit plotse overlijden.

Altijd was je vrolijk naar je personeel, altijd een groet, altijd een lach, altijd tijd voor een praatje....
Met je vrouw liep je vaak voorbij, ons huis...met jullie nieuwe trots..jullie hondje!
Dennis, wat zal jij gemist worden...Bij snowbase.., maar het belangrijkste jouw gezin....

Marjo en kinderen..heel veel sterkte en zeker ook alle andere naaste.
Jim, Nicole, Naomy en Aymee Thijssen-Zaal

er is een tijdperk afgesloten. Naast het enorme gat dat je achterlaat in je gezin zie ik ook, duidelijker dan ooit dat we nooit, echt nooit meer terug kunnen naar de tijd waarin Louke en Dennis elke familiebijeenkomst vrolijk maakten. Ik mis dat enorm. Van na m\'n pubertijd al is dat weggevallen. Maar een mens weet niet wat hij mist. De voorzitter van de voetbalvereniging zegt dat we het weekend van 10 september nog lang gaan onthouden in Terneuzen: de helft van de auto\'s hebben hagelschade en er is een mens verloren, het grootste verlies van de voetbalploeg. Hoe je team rond de kist een kring maakt. Hoe Henks stem breekt als hij zegt dat hij zijn maatje gaat missen, net nu zijn leven begint op zijn 17 jaar, hoe hij je nog zoveel wou zeggen, je nog trotser maken dan je al was. Je bent in ons hart voor altijd. En honderden mensen lezen de schrijfsels van je kinderen op de witte kist in het schuifelend passeren terwijl je familie toekijkt, het lijkt urenlang. Ik wou dat ik je beter kende, Dennis, maar je was een andere wereld, toen ik nog in Terneuzen woonde. Toen telde dat verschil in jaren nog, nu ikzelf zo ver weg woon van Terneuzen ben ik bang omdat jouw dood zo angstig dichtbij is gebeurd. zes jaar is niet ver hiervandaan, het is net deze straat uit. Niemand gelooft het al, dat jij weg bent. Terugkijkend op de plechtigheid is ook je leven bijna niet te geloven. de doorlopende projectie van foto\'s toont je met je kinderen, met Marjo, op trektocht, in de sneeuw, samen met Louke, lachend met je moeder. Dennis, het is enorm hoeveel mensen jij hebt aangeraakt.


Ik heb m\'n vader huilend omarmd omdat er zoveel weg is. Marjo, Henk, Ron, Helen, tante Koos, alle sterkte !

Niemand kan de reden hiervan begrijpen.
Wij hebben geen woorden.....
Willen alleen laten weten dat we aan jullie denken en jullie veel sterkte wensen.

Vaders gaan, maar sterven niet;
ze hebben het leven gegeven.....
Zolang men vader\'s kinderen ziet,
zal vader daarin voort blijven leven.

Amber Munsterman en Ria