Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve familie van meneer Vermet,
Ik ben een oud leerling en heb les gehad van meneer Vermet op de IVO Mavo Duinzight in Oegstgeest. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn leven, waarin ik meneer Vermet ook noem. Hij heeft zo ontzettend veel voor mij betekent. Hij zag mij als kind en had met mij te doen. Ik kom uit een complex gezin, maar meneer Vermet was voor mij een lichtpuntje. Ik denk nog altijd met heel veel warmte aan hem en wil dit graag met jullie delen.
Monique Verheyen-von Bose inmiddels 61 jaar oud en heel gelukkig getrouwd en drie prachtige kinderen. Ik heb de cirkel kunnen doorbreken, mede door het voorbeeld van meneer Vermet. Het was een bijzondere man.

Ergens in de polder van het Groene Hart reden we in jouw grijze Zafira richting huis. In een gemoedstoestand, die het midden hield tussen hoop en vrezen vroeg je me of je het nog mocht meemaken dat Lieuwe zijn middelbare schooldiploma zou behalen. Tegen beter weten in zei ik dat je zijn overstap naar de brugklas zeker zou halen .... Lieuwe zit inmiddels in de brugklas en hij doet het heel goed!

Sterkte in deze moeilijke tijd.

Lieve Anton,
We missen je nog steeds. Iedere dag. En denken vaak aan je.
Lieve groet, Louisa, Reinier en Martijn.

Beste Anton,
Je was een fijn mens en een geweldige collega.
Groet,
Ger Op den Kelder

Beste Anton,

Regelmatig krijg ik de vraag wie die man op die enorme foto in mijn lokaal toch is. Dan vertel ik altijd dat jij dat bent en dat je daar staat omdat je voor mij heel belangrijk bent geweest. Toen ik jou hoorde praten op de open avond van Duinzigt heb ik meteen een open sollicitatie gedaan omdat je verhaal mij zo aansprak.
Als ik bij Frank op zijn kamer ben dan staat daar een nog leukere foto van jou. Met een biertje in je hand. Maar mijn foto is groter, dat dan weer wel.
Ik mis nog steeds de gesprekjes met je.

lieve groet,

Marijke Boon