Dick Hobbel trouwe sponsor van OVV
En natuurlijk moet het Vroegh & Hobbel zijn.
Maar zoals Dick zei
Arie is van het hardlopen en ik van de voetbal
Sponseren vond je normaal en belangrijk om een vereniging met veel vrijwilligers te ondersteunen.
En niet alleen financieel maar ook in diensten, materialen en tenues.
Er werd vaak een oogje dicht geknepen als Ruud of Piet iets nodig hadden voor OVV.
Ook konden we als OVV gebruik maken van jouw know-how.
Het laatste jaar was je in de bouwcommissie gekomen als adviseur.
Jaren lang was Dick ook jeugdtrainer bij OVV.
Vanaf dat die kleine Hobbel ging voetballen stond je langs de lijn.
Je genoot om trainingen te geven, kinderen te leren voetballen.
Maar zeker ook de beleving en lol stond hoog in het vaandel bij je.
We zijn je gaan leren kennen als een eerlijk en oprecht mens.
Je stak je mening niet onder stoelen of banken. Als je het ergens niet mee eens was kreeg men dat te horen.
Maar je meningen waren geen losse flodders. Ze waren onderbouwd en vaak ook oplossingsgericht.
Je had een zwak voor vrijwilligers die goede en foute keuzes of beslissingen maakte.
En overal viel over te praten zolang het maar rechtvaardig was.
Want onrechtvaardigheid was jouw rode lap.
Als iemand uit je omgeving of jijzelf daarmee werd geconfronteerd kwam er echt een woeste Dick naar boven.
Ik kan mij nog goed herinneren dat we bij de Jonge Spartaan als ouders langs de lijn stonden.
Terry kreeg te horen dat hij wederom reserve stond en waarbij jij vals werd beschuldigd.
Alle stoppen sprongen bij je en je rende de trainer achterna.
In de kleedkamer had je hem te pakken, gelukkig kon ik er tussen springen om erger te voorkomen. Achteraf had je spijt dat een aantal kinderen je zo hadden gezien.
Je had het liever op het parkeerterrein afgehandeld.
Als voetbalveteraan had jij je uitlaatklep op vrijdagavond gevonden in een potje voetbal. De kleedkamer humor vond je heel belangrijk.
Evenals het biertje aan de bar waar je talloze filmpjes doorstuurde en je moppen zat te vertellen.
And when we talked about mothers in law with the usual jokes about them.
Then there was Dick the one who correct us.
Because HIS mother in law was different.
His mother in law stand on his side, sometimes even when Dick was wrong.
When that happened and Sandra was a little bit confused about it
Then was there the big smile on Dick's face, and saying that his mother in law is the best.
And that came straight out of his heart.
Als we op tijd waren gingen we nog even naar de Suus, en steevast werd er dan een Flugel of een Jagermeister genomen.
Maar vaak vergaten we de tijd en bleven we hangen op OVV.
Onze gesprekken zal ik niet vergeten.
We hadden het over ons verleden en heden, wat we allemaal hadden uitgehaald als kwajongens. Geweldige verhalen waren het over en weer.
Maar ook de zwaardere verhalen kwamen aan bod.
- over jouw relatie met je ouders en alle bijbehorende tegenvallers.
- hoe je geknokt heb om het beter te krijgen.
- wat je nu bereikt hebt door de avondschool en je vele werken.
- en de dagelijkse dingen.
Je vertelde hoe sterk Terry eigenlijk werd met stoeien.
Steeds meer moeite kreeg je met hem.
Maar dan kwamen de gemene truckjes uit de kast om nog niet het onder spit te delven.
En dan glinsterde je ogen.
Vol trots zat je over Kirsten te praten en over haar stage.
Dat ze daar soms alleen zat en lastige telefoontjes moest afhandelen wat haar ook lukte.
En dan glinsterde je ogen.
In bijna elk verhaal kwam Sandra naar voren, je steun en toeverlaat.
Je was trots op wat jullie samen hebben bereikt.
Samen konden genieten van bijvoorbeeld dat laatste weekendje Rotterdam.
En dan glinsterde je ogen.
Onze ogen glinsteren nu door tranen van verdriet omdat je niet meer bij ons ben.
Maar onze ogen zullen ook weer glinsteren als we aan je denken en alle leuke en mooie herinneringen weer voor ons zien met jou.
Namens het bestuur van OVV en alle OVV'ers wensen wij Sandra, Kirsten, Terry, familie en alle naasten heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies.
We zullen je missen Dick.
Niet alleen als trouwe sponsor, jeugdtrainer en adviseur bij OVV.
Maar vooral als een eerlijk, oprecht gezelligheidsmens en zeker als vriend.
Rust vredig Dick

Waarom, waarom, het is onwerkelijk om dit te schrijven na alles wat is gebeurd.
De tranen blijven vloeien nadat jij uit ons leven bent verdwenen.
Altijd ben je in ons leven geweest van kleinst af aan hebben we het leven gedeeld in alles wat we deden van het kleine mannetje met goud blonde haren tot een grijze korte kop.
In de weekeinde surfen op het oostvoorne meer met je vader en moeder in de tent de honden mee, in een rubberboot met onze Bo wat een mooie tijd.
Naar Avifauna je vriendje Frank mee, Walibi te veel om op te noemen
Je zus was je toeverlaat in de jonge jaren, van de kinderwagen tot je de deur uitging, je baken in de groei naar een puber toe, je eerste brommer, natuurlijk opgevoerd.
Je crossmotor, schuilen omdat de politie naar je op zoek was , er was iemand op een crossmotor door de wijk gescheurd.
Je eerste auto, elke week sleutelen om het rijdend te houden, uit deuken en spuiten, kopelingsplaten vervangen deden we op vrijdag avond, kon je zaterdag weer rijden
Je carrière begon en ook daarin hebben we veel van mening gewisseld, je kwam altijd om raad en daad en ging dan met veel plezier weer verder.
Dan ben je volwassen en gaat trouwen met jou Sandra wat een team waren jullie, altijd in beweging,
Wij mee voor het trouwpak, alle huizen hebben we samen opgeknapt en verbouwd en door naar de volgende woning en daar begon het weer vanaf het begin, gevloekt en gelachen niets was ons te veel. 2 x in de week trainen op de race fiets ik het tempo en jij de sprint, in het weekend een toertocht met de toerclub Voorne Putten bakkie onderweg en weer terug naar huis
3000 km trainde vanaf januari tot 2e pinksterdag om aan Luik Bastennaken Luik mee te kunnen doen. Met de caravan er naar toe, spaghetti eten tot we er genoeg van hadden, bijna te laat voor de start en over die bergen vliegen, we zijn daar 2 keer geweest toen wisten we het wel.
De hel van Limburg trainen op het drie landenpunt, niets was te veel
Terry en Kirsten werden geboren zo groot dat ze net op je hand paste, elke week waren ze 1 dag bij ons zo vertrouwd, zie nu wat een kanjers ze zijn geworden
Samen op vakantie Heldense Bossen, Frankrijk wat een lol hebben we gehad
Veel te veel om onder worden te brengen
We zullen je vreselijk missen

Marleen en Jan

Lieve Sandra, Kirsten en Terry,
Wat een schok. Ik kan het me nog steeds niet voorstellen. Dick is overleden. Hoe kan dat nou? We hoorden dat het niet goed ging met Dick. Het was z’n suiker. Al snel kwamen er nog slechtere berichten. Hartproblemen, hartstilstand, reanimatie, wel gelukt maar Dick was buiten bewustzijn. Uiteindelijk dus het bericht: Dick is overleden. Bizar.
Dick was een topper. Nooit te beroerd om te helpen en altijd een goed advies. Een paar jaar geleden hebben we regelmatig een paar rondjes op de racefiets gemaakt. Ik zal nooit vergeten hoe hij – met dat kleine fietsje – bij het hockeyveld van Rockanje een kip overreed. Ook het jaarlijkse 7x7 voetbaltoernooi op OVV was voor mij altijd een hoogtepunt. Onder de bezielende leiding van Dick stond OHC (Oostvoorne/Heenvliet/Combinatie) elk jaar op het hoogste schavot. Behalve dit jaar….. Tijdens verjaardagen deden we vaak “raad-je-plaatje”. Hierbij stond Dick altijd z’n mannetje. Van Clannad & Bono tot de Snollebollekes kwam voorbij. En niet te vergeten de voetbaltripjes die we maakten naar Spanje en Duitsland. Fantastische dagen waren dat. Nooit meer. Nooit meer gaan we dit meemaken.
Nog steeds niets bij voor te stellen. Dick is er niet meer. Waarom? Hoe onrechtvaardig. We zullen hem echt nooit vergeten!
Diana, Marco, Daniek, Mandy en Merijn van Toledo

Lieve San Terry en Kirsten ,

Wat is het leven toch vreselijk oneerlijk ...
Jou lieve Dick en jullie geliefde papa is er niet meer.
We kunnen het ons niet voorstellen, jullie zonder Dick.
We wensen jullie heel sterkte , kracht en liefde toe.

Wat was Dick geliefd , dat blijkt wel uit de massale opkomst bij Dick z’n uitvaart.
Maar ook uit jullie speeches .♥️
Wat een warmte en liefde kwam er uit al jullie speeches ontzettend knap van jullie alle 3 , spreken op een moment waarbij je het verdrietigst bent. Onwijs veel respect voor jullie en dankbaar dat jullie je verhaal konden delen met ons.
Dick zou zo ontzettend trots geweest zijn op jullie,
zijn geliefde gezin♥️

Maar ook uit de speeches die z’n compagnon en vrienden gaven. Geliefd , humor , fanatiek en gemis ....
Waren de woorden ......
Het was een prachtig afscheid , maar een veels te vroeg afscheid van onze / jullie Dick.
Zo GVD oneerlijk ....

Herrineringen hebben we heel veel , nou kan je nooit teveel herrineringen hebben maar misschien teveel om hier allemaal op papier te zetten.

We leerde jullie drieën kennen via school ...
en Dick leerde we kennen via OVV.
Dick was altijd in voor een geintje tijdens de trainingen en daarna. De jongens denken terug met veel liefde en passie en humor aan Dick op ovv.
Tentenkampen , vrijdagavonden , vrijwillergersfeesten en 7x7 toernooien, jou OHC , jeugdtoernooien , wedstrijden en uiteraard onze dorpsfeesten en van alles een feestje maken Dick daar was jij kei goed in. En dan gepaard met heel veel humor en vreselijk gek doen.
Zoveel hebben we samen gefeest ,en samen heel gek gedaan , dan schaamde jullie je wel een beetje voor ons , jou San en mijn Erwin voor ons ....
Dick en ik konden samen best heel gek doen.
Zo vroeg hij altijd San hoe is het met je tieten en dan haalde ik me neptieten uit me bh en plakte ik ze op z’n kale kop of stopte ik ze in zijn shirt of borstzak..... iedere keer weer waar dan ook , met drank of zonder drank op.
Met z’n alle zingen en polonaise lopen tijdens tentenkamp “sex met die kale “ zingen en Dick voorop tussen de ontbijttafel van de kleine jongens door.
“Erwin heb je nu al voetbalschoenen gekocht voor de vrijdagavonden “was ook altijd steevast het eerste wat je vroeg als je Erwin zag. Heeft ie nog steeds niet gedaan hé , met een knipoog naar mij.
Altijd belangstelling en een praatje met onze jongens. Hoe is het mannen?!
Luisterend oor en geduld voor de mannen.
Wij samen praten of het wel goed komt met onze ontdeugende jongens en dan over en weer tegelijkertijd “vast wel wij zijn toch ook redelijk goed terecht gekomen”

Lieve Dick we gaan je enorm missen en dat is met geen pen te beschrijven......
Jou humor , je stralende lach , je verhalen , het samen praten over onze gezamenlijke gezinnen , samen gek doen , jou Dick gaan we ontzettend missen ......

Dikke kus en we houden van je

Erwin San Bram en Daan