Lieve Dick,
We leerden elkaar kennen in dB's. Daar ontdekten we dat we eigenlijk al jaren langs elkaar schoven. Sinds de Leidse scene in het Breehuis en de dingen daaromheen. Een lijntje tussen 2 generatiegenoten. Vanaf dat moment was je een vaste waarde in de scene, een oase van rust met pretogen die ik graag zag opduiken. En wat heb je in de jouw gegeven tijd ontzettend veel neergezet, een facilitator pur sang. Alles met liefde en dat was ook de sfeer bij je afscheid. Ik heb oude bekenden gesproken en nieuwe bekenden gekregen. Hoe bijzonder is dat! Nu ben je ergens in een kosmos en zeg ik: happy travels Dick.

Lieve Dick,
ik zag je nog twee keer de afgelopen tijd. Een keer in het ziekenhuis, een keer in het zorghuis. Ondanks je zwakke fysieke gesteldheid, leek niets er op dat je er binnenkort niet meer zou zijn.
Gisteren namen we allemaal afscheid van je. Zo ontzettend veel mensen. Iemand zei zelfs "Dick was echt de perfecte mens". Ik snap het wel. Zo eerlijk, bescheiden, authentiek en dienstbaar, nooit problemen maken tenzij het er écht toe deed. Ik ben blij dat je gisteren ook eens in het middelpunt mocht staan.
Ik ga je missen. Dagen in een busje met bands. Breakfast burrito's eten tussen de matrassen in mijn woonkamer waar de ongewassen opgeschoten muzikanten dan sliepen. DJ-en op je verjaardag in db's. Kletsen, samen de trein terug naar Utrecht vanuit Amsterdam.
Het ga je goed. Op de plek waar rust & vrede is.
Liefs,
Wendy

Door de jaren heen heb jij al mijn bands gesteund, alle rare plannen die wij hadden werden verwelkomd, en ongevraagd bood jij altijd precies de hulp die we nodig hadden. De laatste keer dat ik je sprak vertelde je dat het niet zo lekker ging, maar dat het wel goed zo komen. De eerste leugen waar ik je ooit op heb kunnen betrappen.

Je bent een legende Dick, en iedereen die jou kende neemt jouw spirit met zich mee.

Inderdaad veel mensen bij de herdenking, mensen die zich allemaal bij je thuis voelden. Je riep iets op met je rustige aandacht. Ik voelde dat ook zo.
En zag in de menigte dat je dat bij hen ook deed.
Rust zacht, dag lieve Dick.

Volgens mij waren er meer dan 300 mensen op je herdenking en dat had je echt prachtig gevonden. Sowieso was het een mooi afscheid, met prachtige speeches. Mensen houden van jou, en terecht.
Ik was je eigenlijk de laatste jaren een beetje uit het oog verloren, maar niet vergeten. Via Lara hoorde ik nog wel over je en we hebben natuurlijk wel veel samen gewerkt. Het logo van de Rooie Rat hebben we destijds met zijn drieën, met Nørb samen gemaakt. En onze tijd op de Minnebroederstraat zal ik ook niet gauw vergeten. Wie het hardste muziek kan draaien... Jij wist mensen aan het lachen te krijgen en op hun gemak te stellen. Je bent veel te vroeg gegaan. Dag Dick, groet Puck

We zijn een geweldig mens kwijt.
Rust zacht Dick.
Helga