Ik heb jullie in Rotterdam in het Sophia kinderziekenhuis leren kennen.
Een plek waar mensen komen en gaan, maar waar jullie en ik vele jaren, dagen en uren hebben doorgebracht. Niet omdat we dit graag wilden maar gewoon omdat het moest. We hebben daar vriendschappen gesloten met lotgenoten. Met een paar moeders en de kinderen waaronder Diede gingen we later 1x per jaar een dagje weg zonder dokters en pingelende infuuspompen. Gewoon omdat jullie dan even geen patiënt waren maar gewoon Mike, Benthe, Koen en Diede en hun 4 moeders.
We hebben vele keren een leuke dag gehad in Apeldoorn. Daar begonnen we de dag bij kinderparadijs de Malkenschoten en daarna dan naar het zwembad de Malkander. Weet je nog de eerste keer daar dat andere kinderen naar de onze zaten te kijken omdat jullie iets hadden wat niemand anders in het zwembad had?
Totdat een meisje vroeg wat die bobbel op de borstkas was. Oh dat, ja. Nee joh, dat is een porth-a-cath.
Wat vonden wij dat al gewoon zeg terwijl dat natuurlijk niet zo is.
Na het zwemmen altijd nog naar bij het kiprestaurant waar nog even gekleurd en gespeeld werd en eten voordat we allemaal terug in de auto naar huis gingen omdat we allemaal verspreid door het land wonen.
Toen onze kinderen ouder werden en meer beperkt en de rolstoelen groter werden moesten we de uitstapjes bijstellen.
De laatste was 9 juli 2023 in Velp, met nog maar 3 van de 4 kinderen van ons clubje, een high tea bij 30 graden. Het was supergezellig en de gebakjes smolten dus dat was weer lachen.
Dit zijn mooie herinneringen. Ik heb mooie herinneringen aan Diede en haar familie.
Jullie hebben net als ik alles uit het leven gehaald wat erin zat voor Diede en zelfs nog meer.
Met Kerst zal ik ook aan jou denken als ik een kerstdorp zie. Onno, Mike en ik zijn nog een keer met jullie naar de kerstdorpen in Duiven gaan kijken. Daarom heb ik jou Diede de playmobil Kerstboom van Mike meegegeven zodat jullie daarboven samen een mooi Kerstdorp kunnen bouwen.
Lieve Vincent Ellen, Saar en Guusje, heel veel sterkte met dit grote verlies.
Nooit meer pijn voor Diede, ze hoeft niet meer mee te maken wat voor een aftakeling de ziekte van Pompe was. Ze is bevrijd van al die ellende. Op een dag zijn jullie weer samen maar tot die tijd weet dat Diede niet voor niets op deze aarde was. Een jongedame met een missie.

Liefs Corina uit Hoorn