Herinneren is een vorm van ontmoeten…

2 jaar geleden was mijn moeder getroffen door een hersenbloeding,
toen kwam ze op een gegeven moment in een verzorgingstehuis terecht.
ze was zwaar suikerpatient.
in die tijd heeft ze verschillende keren epileptie-aanvallen gehad
en ook weer hersenbloedingen erboven op.
ze raakte verlamd aan een kant
al gauw ging ze achteruit met haar geheugen,en spraak.
om zo door het leven te gaan had ze eigenlijk nooit gewild,
toch heeft ze het een dik 2 jaar vol gehouden..
ze kreeg tijdens haar slaap weer een thia
ze at en dronk niet meer,
dus insuline voor haar suiker werd niet meer toegediend
ze heeft 2 weken gestreden,
om geen pijn te hebben,kreeg ze de laatste week morfine toegediend
toen is ze langzaam van ons heen gegaan...
tijdens de eerste donderslag bij heldere hemel !!
haar 2 zonen en haar echtgenoot hebben haar opgewacht..
de rest van de dag heeft het nog heel wat na gedonderd en gebliksemd!!
mam rust nu maar uit,
je hebt lang genoeg gestreden...

bedankt voor alles wat je voor ons hebt betekend en gedaan!!!

tot wederziens..

ADIOS