Herinneren is een vorm van ontmoeten…

graag wil ik hier een im maken over diny,mijn schoonmoeder.Als er iemand een vechter weas,was zij het wel.Vanaf haar twaalfde jaar moest zij vechten tegen het vergiftigen van haar lichaam,want ze was nierpatiente.Totdat vier jaar geleden het verlossende bericht kwam....ER WAS EEN DONOR.Eindelijk aan dat gevecht kwam een einde.Tot 6 mnd geleden.Toen begon er een nieuw gevecht....ze had longkanker in een zeer ver gevorderd stadium.Wat waren we boos en verdrietig.Vooral om de grote vraag,WAAROM!!!!??Ze heeft 5 mnd gevochten tegen deze vreselijke onrechtmatige ziekte,maar mocht deze strijd niet winnen.Ze heeft geknokt totdat haar tweede kleinkind 1 jaar werd op 11 april en toen was het genoeg geweest,ze kon niet meer.Maar wat ben ik dankbaar voor die 17 jaar dat ik deze sterke vrouw heb mogen kennen en van haar levenslust heb mogen genieten.
Diny,ik mis je vreselijk,iedere dag een beetje meer,maar zolang je in mijn hoofd en hart zit ben en blijf je bij me.
RUST ZACHT,lieve diny en tot weerziens.
Liefs je allerliefste(schoon!)dochter ilse

Overige informatie
Diny heeft de oneerlijke strijd verloren en ik ben en blijf daar heel erg boos om,
De grote vraag blijft...Waarom.
Zoveel gevochten in haar leven,
Zoveel liefde om aan haar kleinkindjes te geven.
Diny deze in memoriam is voor jou.
Om te laten weten:IK hou van jou!
Liefs ilse
ps:daarom deze mooie foto erbij van jou twee trotsen