Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Dolly Drenth

19-11-193128-12-2002
      Ik gedenk mijn moeder, die na een onvoorstelbare lijdensweg, nu eindelijk rust heeft gevonden.

      Ik gedenk haar kracht, haar vechtlust en haar waardigheid en ik hoop dat ook ik dat kan uitdragen.

      Ik gedenk een bijzondere vrouw, die niet dood is, zolang iemand zich haar nog kan herinneren.

      Overige informatie
      Mijn verdriet zit niet in het overlijden, niet in het afscheid. Ik heb alleen maar afscheid van je lichaam genomen. Een lichaam dat je alleen maar tot last was.
      Maar je stem klinkt nog in mijn oren, je gezicht staat op mijn netvlies gegrift en wie je was en wat je zei zijn onuitwisbare herinneringen.

      Ik rouw om de lijdensweg die je hebt moeten ondergaan, voordat de dood eindelijk verlossing bracht.

      Niemand, zelfs ik niet, kan weten wat je hebt gevoeld, hoe eenzaam je eigenlijk was, temidden van mensen.

      Rust maar uit. Je hebt het zo verdiend.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Verjaardag
        reactie 30   |   niet OK
        Vandaag zou je 90 jaar zijn geworden. Daar kan ik me niets bij voorstellen.
        Je deelt je verjaardag met de vader van Steve. Hoezo toevallig. Die zou wel een stuk ouder zijn geweest.
        Ik zie je foto die ik maakte op Dennenheul, elke dag. Met die grote zonnebril op en die kunstmatige lach, omdat ik dat vroeg. Maar ik hou mezelf voor de gek door in die foto de lach te zien die wel echt was.
        Ik ben zo blij dat je de tijd waarin we nu moeten leven, niet meer mee hoeft te maken. Het zou jouw lijden nog ondraaglijker hebben gemaakt.
        Ik heb je verjaardag niet nodig om aan je te denken. Maar ik vond deze memoriam weer terug, dus wil ik die ook gebruiken.
        Dag mam. I

        Marie-anne - Enschede
        19 november 2021

        Deel deze pagina:

      • Je bent niet dood zolang ik je niet vergeten ben
        reactie 29   |   niet OK
        Lieve mam,
        Ik kan niet meer inloggen met mijn eigen gegevens omdat het e-mail adres niet meer bestaat.
        Zoveel is er gebeurd sinds mijn laatste bericht. Zoveel had je vermoedelijk wel voorspeld.
        Zoals we beiden wisten, het leven gaat door en ik zou jouw dood verwerken en doorgaan.
        Dat heb ik gedaan, dat doe ik nog steeds. Nu al bijna 19 jaar.
        Er zullen altijd momenten blijven dat ik je acuut mis, maar ik zal altijd blijven vinden dat er aan jouw lijden een einde moest komen. En dat het feit dat je er niet meer bent dus goed zo is.
        "In liefde losgelaten". Ik lees het vaak boven een rouwadvertentie.
        En na alle jaren van ambivalentie, hebben we elkaar die laatste jaren van jouw leven uiteindelijk gevonden en alles uitgesproken.
        Daardoor kon ik jou in liefde loslaten en kan ik met die liefde in mijn hart voortleven.
        Zo vaak ben ik blij dat je dingen niet meer hoeft mee te maken.
        Het is goed zo.
        Maar in mijn hart ben je nog altijd "mam" en zul je dat blijven tot ik niet meer weet dat ik besta.
        In liefde losgelaten.
        Je dochter

        Marie-Anne - Enschede
        21 oktober 2021

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 28   |   niet OK
        Lieve mam,

        Twee jaar alweer vandaag. De tweede verjaardag in herdenking.

        Een dag om je geboorte te vieren en om te zien in dankbare herinnering.

        Je bent niet vergeten.

        Je dochter.

        Marie-Anne -
        19 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 27   |   niet OK
        Lieve Marie-Anne,
        Ik heb even weer een paar kaarsjes aangedaan voor jou en je lieve moeder.
        Er stond nog maar een endat mag niet hoor.
        Heel veel liefs van,

        Fenna -
        28 maart 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 26   |   niet OK
        Dag mam.

        Ik houd van je.

        Marie-Anne - Cheltenham UK
        8 januari 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 25   |   niet OK
        Lieve mam,

        Vandaag is het eerste kerstdag. De eerste kerst zonder jou. Vorig jaar was je er nog, maar zo eenzaam, zo ziek.
        Ik ben op deze kerst dankbaar dat je niet meer lijdt, dankbaar dat je niet nog een eenzame kerst hoeft door te maken.
        Maar er ontbreekt iets, iemand vandaag. Zo'n dag vol van herinneringen, van een glimlach, maar ook een brok in je keel.
        Mam, er zijn vandaag mensen die aan je denken, niet alleen ik.
        Mam, jij hebt vrede nu. Laat ik daar zelf vrede mee hebben op deze eerste kerst zonder jou.
        Kanoffel.

        Marie-Anne -
        25 december 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 24   |   niet OK
        Lieve Marie-Anne,
        Speciaal deze maand, waarin jouw moeder jarig zou zijn geweest, steek ik een kaarsje voor haar aan. Gedachten gaan weer terug naar vorig jaar, 19 november, toen ik haar beld op een ongelegen moment. Achteraf bleek dat dat het laatste contact met haar is geweest....
        Ik denk aan je.

        Liefs,
        Marleen

        Marleen -
        3 december 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 23   |   niet OK
        Lieve Marie-Anne.
        Ik heb een paar kaarsjes bij je moeder aangestoken.
        Ik wens je veel kracht toe met dit verlies.
        Ik ben mijn zoon Kariem verloren door een auto ongeluk.
        Nu 13 dec. al weer 5jaar geleden.
        Het lijkt alsof het vorige maand was,
        het doet zo.n pijn he?
        Om iemand te verliezen waarvan je zo veel houd.
        Lieve groet van Margida Hendriks.Moeder van Kariem Gharis.staat hier ook.

        Margida -
        30 november 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 22   |   niet OK
        marie-anne..lief dat je voor mijn vader een paar kaarsjes hebt aan gestoken ,heb het net ook voor jou moeder gedaan ,vandaag ga ik voor de laaste keer afscheid nemen van mijn vader hij word vandaag gecremeerd,het zal een moeilijke dag worden ,maar ik weet dat ik er nog lang niet ben ,want gistermiddag moesten wij in het ziekenhuis komen om te horen dat mijn moeder longkanker heeft,ze ligt in het ziekenhuis,dus je kunt begrijpen dat ik er nog lang niet ben ...er staat bij jou schrijf dan naar mijn e-mail.maar sorry ik weet je email adres niet ....maar goed het leven kan hard zijn ,en ik kan het nu ook weten ....groetjes jenny,dochter van albertus uiterwijk en schoondochter van willem arends die hier bijden staan

        jenny -
        20 november 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 21   |   niet OK
        Een jaar later

        Vorig jaar
        Zo fragiel,
        Zo moegestreden.
        Zo dicht bij de dood.

        Dit jaar
        Zonder jou,
        Herdenk ik de dag
        Dat je geboren bent.

        Zonder jou,
        Zonder alle grapjes
        Die zo bij onze verjaardagen hoorden.

        Vandaag
        De dag dat ik jouw leven herdenk,
        Dank ik je
        Voor mijn leven.

        Dag mam.

        Marie-Anne - Cheltenham UK
        19 november 2003

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.