Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Mam. Het is alweer een tijdje geleden dat ik via deze site een berichtje achterlaat. Het komt omdat we wederom in de familie een sterfgeval hebben gehad. Tante Toos is overleden en zal hopenlijk "boven" iedereen weer ontmoeten. Zo langzamerhand verlaten de "oudjes" ons allemaal. Nog altijd blijft het even moeilijk om jou en papa niet meer om ons heen te hebben. Het verdriet is wel meer draaglijk geworden maar het gemis daarom niet minder. Er gaat bijna geen dag voorbij of we hebben het eventjes over jou en papa. Kleine herinneringen die je koestert of waar je soms eventjes aan moet denken.
Ze zeggen wel eens: "je bent pas echt dood als niemand het meer over je heeft". Ik denk dat daar een kern van waarheid in zit. Nou mam, wij hebben het dus nog heel vaak over jou en papa, dus voor ons zijn jullie nog altijd heel dichtbij.
Liefs, je dochter Dorothé

weer even bij U en Uw man..
en een groet aan lieve Dorethé

ik heb er ook een kaarse bij gezet maar die is voor Jouw Doortje bedoeld liefs Margreet

Lieve Mam. En weer is er een kerst voorbij (eindelijk). Het tweede jaar zonder jou en nu dan ook het eerste jaar zonder pa. Ik heb bloemen gebracht op "jouw plekje". Ik hoop dat je ze mooi vond. Het is en blijft moeilijk hoor deze dagen zonder jou en nu dan ook zonder pa door te komen. We hebben het wel gezellig gehad hoor, maar toch staat de kerst vanaf december 2003 onafschijdelijk verbonden aan jullie beiden. Je had het zo mooi gevonden, ons versierde huis. Ik had zo'n mooi dorp gemaakt van de kersthuisjes. Je vond de eersten destijds al zo mooi. Wat zou je weer genoten hebben en dat nu allemaal in ons nieuwe huisje wat je niet meer hebt kunnen zien. Lieve mam, ik hoop toch zo dat je daar ergens weer samen bent met pa en niet alleen. Het gaat best wel redelijk goed hoor met me, maar ik mis jou en pa nog alle dagen.

Liefs van je dochter, dorothé