Livestream Uitvaart

Vandaag hoorde ik bij toeval over het overlijden van Dries. Toen ik "in de vis werkte", van 1993 tot 2012, had ik regelmatig contact met Dries. Het gedoe rond de rookoverlast in Harderwijk, de veiling van het eerste vaatje haring, de geweldige Vereniging van Zoetwatervishandelaren, we wisten elkaar altijd wel te vinden. En hadden dan tussen de bedrijven door onbedaarlijke lol. Dries had een grote bek, een klein hartje en een enorm gevoel voor humor. Tijdens de veiling van het eerste vaatje, waar ik veilingmeester was, zat Dries een keer mee te bieden namens de Jonge Ondernemers Harderwijk. Ineens galmde het door de zaal: "Dat jeugdige figuur met die microfoon, is dat Maarten Mens?!" (Ik was toen toch ook al rond de 50). Ik riep terug: "Dries, wat doe jij nou bij die jonge ondernemers?" Waarop hij in schaterlachen uitbarstte. En zo hadden we door de jaren heen regelmatig momenten waarbij de wederzijdse waardering en genegenheid altijd de boventoon voerde.
Het doet me pijn dat het einde voor hem zo vroeg is gekomen en de herinneringen die ik aan Dries heb koester ik.
Ik wens Peter en de andere familieleden heel veel sterkte toe met dit zware verlies.

Het droeve bericht over het overlijden van Dries bereikte ons pas vandaag. Ik schrik ervan. Ik heb hem redelijk goed leren kennen toen ik in de jaren 80 bij het Veluws Dagblad werkte. Generatiegenoten onder elkaar. Dries was een onvervalste verhalenverteller met een enorme passie voor paling. Zijn gevoel voor humor sprak mij aan en ergens, verscholen in de meester-palingroker die hij was, zat de onderwijzer die hij aanvankelijk wilde worden. Toen ik al lang weg was uit Harderwijk kwam ik Dries nog regelmatig tegen, in de zaak of op een weekmarkt. Hij bleef altijd dezelfde Dries. Ik mocht een portret over hem schrijven voor een boek over markante Harderwijkers. Ik koester de herinneringen en wens bovenal de familie alle sterkte. Ik blijf gewoon paling van Dries van den Berg eten, want beter krijg je niet in ons land en bij zoon Peter is de nalatenschap van Dries in goede handen.

Het overlijden van Dries was in de regio Utrecht niet doorgedrongen. Des te groter de schrik toen wij vanochtend een bezoekje brachten aan jullie winkel in Harderwijk. Wat een schrik toen wij de herdenkingsplek naast de winkeldeur zagen. Wat zal hij worden gemist. Zo onwerkelijk dat zijn luide stem niet meer klinkt in zijn prachtige winkel. Voor iedereen veel sterkte gewenst.

Een schokgolf door Harderwijk en verre omstreken (wij wonen tegenwoordig in Ermelo) voelbaar. Wat kan het leven vreselijk oneerlijk zijn!
Als jonge ondernemers keken wij enorm op naar Dries en zijn onuitputtelijke energie, passie, creativiteit
en handelsgeest. Een groot voorbeeld hoe hij in zijn vispaleis tussen personeel en gasten stond en zijn bedrijf runde. De vele anekdotes en mooie verhalen zitten diep in onze gedachten en zullen zeker voortleven.
Heel veel sterkte voor de nabestaanden, wij leven oprecht met jullie mee.
Veel liefs Quincy en Martine
(Stadscamping Harderwijk)

" Dag jongen!"
Zo sprak je me altijd aan als we elkaar tegen kwamen, of het in de winkel was of in de binnenstad, of als je me voorbij reed op je rode scooter. Als oude Harderwijkers van elkaar gaaw we je missen. Je bent en blijft een groots man en heel Harderwijk huilt. Te vroeg en vol ongeloof ben je van ons heen gegaan!
We gaan je missen vriend!
Heel veel sterkte toegewenst aan de nabestaanden!
En nu zeg ik voor de laatste keer tegen jou,,
Dag Jongen!!!!

Weer een boom uit het bos