Lieve familie
Ik wil jullie graag condoleren met het verlies van jullie lieve Duco Schreuder. Ik heb hem niet persoonlijk gekend maar mijn man Hans Huijben heeft in zijn werk veel met hem te maken gehad. Mijn man is helaas al in 2018 overleden. Maar door de verhalen die hij over Duco vertelde voel ik mij toch genoodzaakt u een kaartje te schrijven. 
Mijn man heeft op het ingenieursbureau van RWS gewerkt en later in ons eigen bedrijf en was vooral betrokken bij tunnelventilatie en verlichting.
In dat kader hoorde ik hem veel over Duco en hij uitte altijd zijn waardering over zijn enorme kennis maar ook over zijn vriendelijkheid en bereidheid zijn kennis te delen. 
Ik wil jullie dan ook graag sterkte wensen met het verlies Duco. Ik hoop dat jullie de mooie herinneringen aan hem als troost kunt beschouwen.
met vriendelijke groeten,

Marga Huijben-Schild en Matthijs Huijben
Tunnel Safety consults bv

Ook ik bewaar alleen heel goede herinneringen aan Duco Schreuder. Als grafisch medewerker van een buro in Groningen heb ik aan enkele van zijn publicaties meegewerkt. Daarbij hebben wij elkaar enkele malen ontmoet, en ook tot ver na die samenwerking hebben we regelmatig met elkaar gebeld. Ik bewonder zijn brede belangstelling en zijn energie, waardoor we het al gauw over meer dan de grafische weergave van grafieken kregen, maar ook over muziek en schilderijen; en over de toepassing van wiskunde niet alleen in verlichting maar ook de beleving van licht en bijvoorbeeld de afstand tussen spreeuwen in een zwerm.
Mooi dat zijn wetenschap in zo vele documenten is vastgelegd, en dat vorig jaar zijn biografie is verschenen.
Zo schijnt zijn licht door...
Jan Faber, Groningen

Wetenschap in dienst van de verkeersveiligheid, dat was de lijfspreuk van de SWOV. En Duco verstond dat als geen ander. Kennis verwerven door onderzoek te doen is één ding maar om dat tot toepassing te laten komen is meer nodig. Publiceren, netwerken, praktijk proeven opzetten en vooral ... volhouden. De gedrevenheid waarmee Duco zijn inzichten wist te verspreiden, staat me het meest bij. Openbare verlichting was zijn levenswerk. Minder bekend is dat hij motorvoertuigverlichting overdag (MVO) in Nederland op de kaart heeft gezet. Dit is daarna jarenlang onderwerp van discussie geweest in beleidskringen, tussen onderzoekers, met belangengroepen en zelfs in de pers. De gemoederen liepen daarbij hoog op. Al die tijd stond het ook in het onderzoekprogramma van de SWOV. De effecten op het gebruik van MVO zijn te zien op vele wegen buiten de bebouwde kom.
Ook na zijn pensioen bleef Duco onverminderd doorwerken, fysieke klachten ten spijt. Gelukkig gaf hij ook veel tijd en aandacht aan zijn familie en hobby's. Daarover vertelde hij met veel liefde wanneer hij met mij meereed naar de reünies van oud-collega's verkeersveiligheid. Ik zal hem missen.
Paul Wesemann

Beste kinderen van Duco van harte gecondoleerd met het overlijden van julie veel zijdige vader, veel sterkte toegewenst bij het verwerken van dit verlies.
Met veel plezier heb ik nogmaals het boek Zo'n aardige man doorgenomen bij oa de
bladzijden 204 en 205. Waaruit blijkt dat Duco de familie zeker op prijs stelde.
Wij bewaren goede herinneringen aan Duco.x

Duco Schreuder heeft een groot deel van zijn werkbare leven in dienst gesteld van het verkeersveiligheidsonderzoek bij SWOV, het nationale instituut op dat terrein. Hij was dé specialist op het gebied van tunnels, auto en openbare verlichting en heeft op dat gebied dan ook door de jaren heen belangrijke bijdragen aan de verkeersveiligheid geleverd. Wij tellen nog altijd meer dan 250 publicaties van zijn hand in onze bibliotheek. De tekst op zijn rouwkaart - 'Door de tunnel naar het licht' - is daarom zo mooi en toepasselijk. SWOV is Duco zeer dankbaar voor zijn belangrijke werk.

Graag wens ik de familie veel sterkte met het verlies van Duco.
We hebben samen met hem enkele mooie publicaties mogen maken, waarbij we hem als zeer deskundig, meer vooral ook betrokken en vriendelijk hebben mogen ervaren.
Het was een genoegen met hem te werken.
Peter ten Hoor

Beste familie,
Gecondoleerd met het verlies van Duco. Ik heb hem als collega bij de SWOV een kleine 30 jaar meegemaakt. Duco schreeft de ene publicatie na de andere over verlichting, hetgeen hem door zijn collega's uit de hoek van de sociale wetenschappen - waartoe ik ook zelf behoorde - niet altijd in dank werd afgenomen. Maar Duco bleef daar, in ieder geval voor de buitenwereld, onverstoorbaar onder, waarschijnlijk mede door de nationale en internationale erkenning die hij voor zijn werk op het gebied van openbare verlichting kreeg. Overigens kreeg hij die erkenning ook in ruime mate binnen de SWOV, wat o.a. mag blijken uit het feit, dat hij jarenlang deel uitmaakte van een select groepje WKB-ers: een clubje van een man of vijf, dat belast was met de Wetenschappelijke KwaliteitsBewaking van SWOV-publicaties.
Duco was een bescheiden, maar ook zeer ondernemende man. Toen vrijwel niemand nog naar China ging, ging Duco wel en kwam hij terug met een prachtige diaserie, die hij ook voor zijn SWOV-collega's vertoonde. En dat waren geen plaatjes van alleen maar toeristische highlights, maar vooral ook van het leven van Chinezen op het platteland.
Verder herinner ik me dat hij zich na zijn pensionering, samen met Leidse astronomen, nog jarenlang heeft ingezet voor het terugdringen van de lichtvervuiling, die ervoor zorgt dat we in een groot deel van Nederland nog nauwelijks sterren kunnen zien. Door de komst van de dimbare led-verlichting lijkt daar nu gelukkig enige verbetering in te komen.
Tot slot kan ik me ook nog herinneren, dat zijn dochter Elske een tijdje op de SWOV heeft rondgestruind. Wat zij precies deed, weet ik niet meer, maar wel dat ze op een even rustige en bescheiden manier te werk ging als haar vader.
Moge Duco rusten in vrede - hij heeft er lang en hard genoeg voor gewerkt.
En voor de familie: veel sterkte met jullie verlies.
René.