Ha jongen, zo begroette ik je altijd. Hoe gaat het?? Zo vriendelijk en beleefd als altijd gaf je altijd antwoord met een grote lach om je mond. Ik heb je van een puber naar een jong volwassene groot zien worden.
Met vallen en opstaan. Met een lach en een traan. Maar jongen, wat was je op de goede weg.
Leuke avonden hebben we met een aantal vrienden en mijn kinderen in ons huis gehad. Daar kwam je met je tasje met drinken. "Nee, zei je, ik zorg voor mijn eigen drinken". Eigenlijk heb ik dit van je overgenomen. Als ik zin heb in een drankje en ik weet dat ze dat niet in huis hebben, neem ik het zelf mee. "Want, we gaan niemand op kosten jagen" zo zei jij dat. Dus heb ik als moeder ook nog wat van jou geleerd!! De keren dat we hier weeriets vierde, nam iedereen zijn eigen drinken mee. Wij zorgden voor het vermaak en de versnaperingen.
ik zal je missen vriend, want dat was je voor ons. Niet alleen voor mijn kinderen, maar ook voor ons.
Bedankt dat ik je heb mogen leren kennen. Helaas te kort.
Dylan, een goede reis en tot ziens.
Dikke zoen en een knuffel van Martin en Francisca, buren.
Familie, ontzettend veel sterkte met dit grote verlies.
